Brrrrr... ZOU je zo'n kerel niet! Opmerkingen maken over dikke billen, terwijl mama nog aan het herstellen is en al haar energie voor zichzelf en haar kind nodig heeft! Zo'n vent wens je een eigen bevalling toe...gewoon om het zelf eens te voelen...
IDD! Oh, kan me zo opwinden over dat soort mannen!:x Ik besef me dan altijd maar weer dat ik gezegend ben met mijn vent! Zal het hem vanavond nog eens zeggen, misschien doe ik dat wel te weinig!
En het ergste is dan dat ze eigenlijk haar figuur al zowat helemaal terug heeft! Alleen een beetje buikje heeft ze nog maar voor de rest is ze héél slank. Ze weegt amper 56kg! Maar als je dat zegt, laat hij een foto zien van haar in bikini toen ze eens op reis waren en zegt hoe fantastisch ze er toen wel niet uitzag! Maar die foto is een paar jaar geleden gemaakt vlak na haar examens en toen was ze echt té mager! Pfff...
Ik vind het echt superlief wat je doet. Je vriendin kan alle hulp gebruiken die ze nodig heeft en aan jou heeft ze echt een supervriendin! Ik hoop alleen wel dat je hard kan schoppen . Wat betreft jouw zorg wat betreft de aanmaak van prolactine-receptoren. Ik heb het vermoeden dat dit hier ook niet helemaal goed gegaan is. Tot zes weken heb ik moeten bijvoeden, omdat ik door een te trage schildklier te weinig melk aanmaakte en dochterlief uitdroogde. Ik kolfde de eerste twee weken 2-4 cc per kolfbeurt en op mijn top was dit 50 cc. Toen was ik overigens wel in staat om haar volledig zelf te voeden, want live presteer ik toch een stuk beter. Desondanks geef ik nog steeds borstvoeding, al merk ik dat ik in vergelijking met anderen wel erg veel voedingen per dag had (nu krijgt ze één flesje kunstvoeding waardoor er 3 á 4 voedingen zijn vervallen). Waarschijnlijk is het grote aantal voedingen toch ter compensatie?! Ik heb trouwens heel veel baat bij domperidon gehad en zo nu en dan neem ik weer een kuurtje als het regelen geen effect heeft of te weinig. Regeldagje? Ik noem ze regelweken . Wat voor mij heel belangrijk is dat ik op mijn kindje vertrouw dat zij het wel regelt en dat ik niet teveel vergelijk met anderen of het volgens het boekje probeer te doen. Hierdoor raak ik alleen maar onzeker en de tijd heeft nu wel uitgewezen dat ik het kan. Ik denk dat het voor je vriendin heel belangrijk is om zich zeker te voelen en vertrouwen krijgt in haar eigen lichaam. Hierdoor kun je ook beter ontspannen en dat is natuurlijk weer positief voor de melkproductie.
Trees, dankjewel voor je reactie! Ik ben gisteren nog eens bij haar geweest en de LK kwam ook net toen ik daar was. M. was maar (?) 20 gram bijgekomen op +/- 36u maar ze maakte zich daar niet veel zorgen om owv de vele veranderingen met het naar huis komen en het stoppen van flesjes geven op vaste tijden zoals in het ziekenhuis gedaan werd. B. voedt nu zonder tepelhoedje en dat lukt goed, zeker nu M. zijn tongriempje gisteren ook gekliefd is. Dat was echt veel te strak. Hij had vooraan in zijn tongetje een 'sneetje' omdat het tongriempje zo trok. Daardoor lukte het hem wss ook niet om zonder tepelhoedje goed aan te happen. Hij drinkt ondertussen echt goede, lange voedingen uit de borst en minstens om de 3u, je ziet hem goed drinken en hoort hem ook klokken dus het lijkt mij wel goed! M'n vriendinnetje en rusten...dat blijft iets anders... De LK zei het gisteren ook nog eens héél duidelijk toen B. zei dat ze het wel erg vermoeiend vond dat hij soms 's nachts er maar amper een uurtje tussenlaat. Ze zei dat ze wilde horen dat B. te moe was voor het huishouden ipv te moe voor het voeden. Ze stuurde me net dat ze het fijn vindt om mama te zijn! Héérlijk berichtje!!!! Wat dat schoppen betreft...ik vrees dat ik te zachte voeten heb ofzo want ik heb al een paar keer hard geschopt maar hij lijkt er niets van te voelen!
Jouw vriendinnetje lijkt mij een heel sterke vrouw met de juiste instelling, die zal er voor zorgen dat het wel goed komt met de bv! Over die man ga ik het maar niet meer hebben, wel jammelijk.
Hoop echt voor jouw vriendinnetje dat alles helemaal mag gaan lukken met de borstvoeding! Maar lees al heel wat goede dingen! Vind het ook echt bijzonder te lezen hoe jij als vriendin zo je best voor haar doet en zelfs bereid bent om voor haar kindje te gaan kolven, mocht dat nodig zijn. Wat overigens ergens niet te hopen is . Liefs Hanneke.