Hoi hoi, Ik ben een vrolijke tante van 34 en heb eigenlijk altijd al een kinderwens gehad. Voor de klas was een mogelijkheid om met kinderen te werken. Maar aangezien ik een niet volledig volgroeid bekken heb en wat niet-werkende spieren, had ik nooit gedacht dat ik zwanger kon raken. Ook was mijn cyclus zonder pilgebruik altijd een drama geweest(lang ongesteld en niet regelmatig). Als adoptiekind weet ook niks van mijn biologische ouders en kende ik alleen maar de mislukkingsverhalen van mijn ouders die dolgraag kinderen wilden en ze uiteindelijk met liefde hebben geadopteerd. Toen ik een jaar of wat geleden de liefde van mijn leven tegenkwam, dachten we dat hij door wat operaties in kindertijd misschien niet eens vruchtbaar was. Toch hebben we vorig jaar september de gok gewaagd. Ik ben gestopt met de pil en werd prompt een maand later keurig ongesteld. En zo ging het door, niet elke maand heel 'veel', maar het leek erop dat de cyclis zo regelmatig was als maar kon wezen. In de afgelopen maand hoorde ik van twee miskramen bij vriendinnen en toen ik dan ook vorige week niet ongesteld werd, dacht ik er zeker niet gelijk aan zwanger te zijn. Vrijdag hoorde ik weer van een miskraam en prompt besloot ik dat ik zaterdag maar eens moest gaan testen. Een bijzonder licht streepje gloorde op en ik kon er nog geen 'positief' aan koppelen. Tot woensdag wachten dan maar en opnieuw testen. De test van gisteren was eveneens positief en toch vind ik het moeilijk te geloven. Ja, ik heb last van mijn onderbuik, maar precies of ik ongesteld moet worden.... En sinds gisteren plots ook vlagen van misselijkheid, maar volgens mij komt dat vooral van het idee dat dat erbij hoort... Zou het onmogelijke dan toch mogelijk zijn? Ik heb 2 feb een afspraak bij de vk.... En ik vind het enorm spannend!!!
Wat spannend he zo die eerste periode! Heb je ondertussen al een tweede testje gedaan? Veel geluk en een fijne zwangerschap gewenst!
Tweede test al wel, maar morgenochtend wil ik toch nog een derde keer testen...ach we hebben toch nog en teststaafje Al wel af en toe misselijk geweest en vooral nog steeds last van mijn onderbuik en obstipatie. Maar dat hoort erbij zeggen ze O ja, ik ben nog moeier dan ik normaal al ben. Vandaag hadden we een zwangere vriendin op visite en ik vond het zoooooooo moeilijk om niks te zeggen. Vooral toen ze zei:"Nou die kleertje van mijn dochter houd ik niet, want ik ken niemand die zwanger is."..... Ik kon wel gillen!!!
wow wat een geweldig nieuws voor jullie en spannend he dat wachten tot de eerste afspraak bij de vk . In ieder geval van harte gefeliciteerd....ik vind het ontzettend leuk nieuws vooral omdat jullie dachten dat het helemaal niet kon, zo zie je maar weer de wonderen zijn de wereld nog niet uit.
Het teststaafje van vanochtend was wéér donkerder dan de andere twee Maar man, man, wat moet ik vaak in de nacht plassen en overdag en tussendoor... net op een verjaardag wel vier keer.... Lastig geheimhouden zo....