Dag allemaal, misschien dat er iemand hier verstand van heeft... vind het lastig om uit te vinden hoe en wat: wij waren in oktober net begonnen met proberen voor nummer 2, en toen hoorde ik dat ik begin januari naar Afrika zou moeten voor mijn werk. Aangezien het geen goed idee leek om daar zwanger naar toe te gaan (waar ik was is er nauwelijks gezondheidszorg en bovendien kan je geen malariapillen slikken als je zwanger bent) hebben we het proberen voor een brusje toen uitgesteld tot na de reis. Ik ben nu net 2 dagen terug, en moet nog 5 dagen malariapillen slikken. Door de reiskliniek werd me verteld dat ik het beste tot 2 weken na het stoppen met die pillen kan wachten met zwanger worden (dat betekent dus nog 3 weken). Maar nu wil het geval dat ik ook net ongi ben geworden, en dat dus zou betekenen dat we deze hele ronde ook weer moeten wachten... ben zo langzamerhand best ongeduldig aan het worden, dus vroeg me af of er iemand hier verstand heeft van hoe belangrijk het is dat we wachten? Weet iemand wat de risico's zijn van het zwanger worden als er nog restjes malariapil in me zitten? Met mijn cyclus zou ik over een dag of 12 mijn eisprong hebben, dus dan heb ik 1 week gewacht na het stoppen met die pillen ipv 2. Ik had in mijn eerste zwangerschap begrepen dat de eerste 4 weken niet zo veel uitmaken (als je bijvoorbeeld eens een glaasje wijn had gedronken of zo) omdat het embryo dan nog geen placenta heeft en dus niets uit je bloed krijgt. Maar kunnen malariapillen andere effecten hebben, bijvoorbeeld op de eicel of zo? Ik slik dus malarone (de pillen die je een keer per dag slikt). Nou ja, mocht er iemand iets weten of advies hebben, dan hoor ik het graag!! Alvast bedankt!
Ik snap je ongeduld erg goed! Ik heb ook inentingen gekregen vorige week voor een reis en was erg blij dat wij gewoon kunnen doorgaan omdat daar geen malaria voorkomt. Het is echt zo'n gewetensvraag he! Maar ik denk wel dat mocht je wel zwanger worden en je krijgt een mk, dat je dan altijd zou blijven denken dat het daar aan gelegen heeft. Ook al zou dit niet zo zijn. Ik denk niet dat het medicijn invloed heeft op je eicel. Maar aan de andere kant zeggen ze dat je twee weken moet wachten met zwanger worden en niet 1 week. Misschien kun je ergens naartoe bellen? Heel veel succes met geduld hebben iig
Ik heb voordat ik de 1e x ging proberen zwanger te worden mede door de malarone echt 3 mnd gewacht met zwanger worden. Puur voor de zekerheid. Wist nl. niet precies hoe lang ik moest wachten. Dus ik zou gewoon geduldig wachten tot de volgende ronde, sowiso voor de zekerheid. Mocht er anders iets "mis" zijn denk je altijd wat als....
Ok, denk dat ik hier wel iets zinnigs op kan zeggen. Heb er namelijk toen wij naar Afrika gingen ook een hele studie van gemaakt . Omdat ik zelf arts ben kan ik ook bij veel wetenschappelijke tijdschriften. Het middel van eerste keus is nu Lariam, omdat dat een oud middel is waar veel gegevens van beschikbaar zijn. Ze hebben geen nadelige effecten bij de mens gezien. De infectieziekten/reizigerspoli bij ons in het ziekenhuis geeft aan zwangeren daarom ook Lariam. Maar goed, dat is je vraag niet helemaal. Van Malarone zijn nog weinig gegevens beschikbaar, daarom wordt het niet gegeven bij zwangeren. DIt is puur uit veiligheid omdat we het niet weten. Persoonlijk had ik toen besloten om wel de Malarone te gebruiken en zou inderdaad misschien net zwanger zijn of bijna worden (is niet gebeurd helaas). Als ik jou was zou ik gewoon nu ervoor gaan. Tot de innesteling is er geen bloedcontact tussen jou en de baby, en kan me ook niet voorstellen dat een paar dagen wat uitmaakt. Hoop dat je er wat aan hebt.
He wat fijn jullie reacties! Bedankt allemaal . Sorry voor mijn late reactie, woon niet in Nederland (dus tijdsverschil) en had dit voor mijn werk gepost, en kijk nu weer. Jullie geven gezamelijk dus precies mijn dilemma aan: aan de ene kant denk ik "gewoon proberen" aan de andere kant "maar als het dan mis gaat vergeef ik dat mezelf nooit" (heb voor mijn zoontje al een missed abortion gehad, en maak zoiets als het ff kan liever niet nog een keer mee. Was overigens zonder dat er medicijnen of iets dergelijks in het spel waren hoor). Dank je wel voor het uitgebreide en onderbouwde antwoord trouwens, Olakidee, daar kan ik zeker wat mee. Lariam mocht ik niet hebben ivm ernstige psychische problemen in de familie, vandaar dus malarone. Vind het een duidelijk verhaal, maar zit dus nog even met het 'wat nu als het misgaat' idee...