Hallo allemaal! Ik ben aardig nieuw hier.. maar wil toch eventjes mijn verhaal kwijt.. Ik zelf ben 21.. heb een goede baan en ben DOL op kinderen! Mijn vriend is helemaal GEK op kinderen en wil dan ook heeel graag kinderen! We hebben het er vaak over gehad, maar hij wil toch eerst financieel beter zitten ( we zitten perfect alleen niet veel spaargeld op moment ) Ik wil het liefst nu gelijk beginnen.. En eigenlij kom heel eerlijk te zijn .. wordt mijn gevoel zo'n beetje met de dag sterker! Zooo erg dat ik gewoon jaloers ben dat mensen om me heen zwanger worden enz ( mag niet weet ik maar ik voel het gewoon ) Ik gun het ze natuurlijk meer dan wie dan ook .. even voor de duidelijkheid haha! Daarbij heb ik geen vast contract maar die gaat er dit jaar wel komen hoop ik... We passen maar al te graag op alle baby s die we kennen zeg maar en vaak is mijn vriend dan ook nog degene die er het allermeest zin in heeft! (ben ik heeel blij mee ) Wat moet ik nu? (rare vraag natuurlijk want je kan niet veel ) Hij heeft al wel zegd misschien eind vd zomer beginnen .. ben ik opzich mega blij mee ( ben jong en heb tijd zat ) maar aan de andere kant duurt t me gewoon te lang.. Vind mezelf nu heel erg klinken maar hoop dat iemand mij begrijpt of me een tip kan geven.. iemand raad? Mocht je vragen hebben of mijn verhaal nog te onduidelijk vinden hoor ik dit graag van jullie.. heeeeel erg bedankt alvast! liefs Naampje
Hoi hoi... Ik begrijp denk ik wel een beetje hoe je dit bedoelt.. zo zaten wij ook aan het begin.. Zijn al wel begonnen maar nog niet echt intensief omdat we inderdaad ook wat willen sparen.. In beide families duurt het zwanger worden erg lang dus voor de zekerheid zijn we ook op tijd begonnen.. Hopen natuurlijk wel dat het ineens raak is maar als het na de zomer wordt is het ook goed. Je moet er elk geval wel heel goed over praten en ook goed over nadenken, want als het eenmaal raak is kun je niet meer terug. Elk geval heel veel succes met welke beslissing je/jullie ook maken. liefs
Hey meid! Allereerst, welkom hier! Tja, wat betreft het wel of niet beginnen met klussen voor een kleine, dat is eigenlijk iets tussen jou en je vriend, jullie moeten zelf samen de stap zetten... Natuurlijk zou het geweldig zijn om een helemaal perfecte situatie te hebben, en een beste spaarrekening en alles, maar persoonlijk vind ik dit toch iets wat nog wel kan komen... Mijn eigen (niet perfecte, might I add) situatie is als volgt: M'n vriend en ik zijn zo'n beetje 7 maanden bij elkaar, 5 maanden geleden ben ik bij hem gaan wonen. Hij woonde in een studentenhuis, maar heeft een vaste baan. Ik studeer nog.. Nu wonen we dus samen in een 'studentenhuis', we wonen in een rijtjeswoning met nog een ander stel. We willen wel zo snel mogelijk een huis kopen of huren met z'n 2tjes, maar ja, economische crisis enzo, is allemaal ff nie zo lekker. Maar ondanks dat de situatie niet perfect is, hebben we toch besloten dat we voor een kleine gaan! En waarom? Omdat we het allebei willen.. We zijn er allebei van overtuigd dat alles op z'n pootjes terecht komt! Dus mijn enige advies is dat je goed met je vriend moet overleggen over hoe en wat, en samen een beslissing moet nemen waar jullie beide mee kunnen leven.. Liefs!
Het gaat om jullie gevoel, jullie moeten er beiden een goed gevoel over hebben anders krijg je verwijten wanneer het een keer tegenzit in de toekomst. Wij hadden niets kregen kinderen en elk jaar ging het beter, nu zitten we er heel warmpjes bij en zullen we voor het eerst meemaken hoe dat voelt. Volgens mij precies hetzelfde
Jeetje wat een snelle reacties allemaal! heeel erg bedankt daarvoor, daar had ik ook al op gehoopt! En dankje, voel me aardig welkom hier na deze snelle reacties! Idd weet dat het niet niks is natuurlijk en we denken er ook goed over na.. maar idd mijn sterkste gevoel is nu ook dat het om het gevoel gaat.. en qua gevoel wat kinderen betreft zitten we op 1 lijn.. alleen hij is ''verstandiger'' aan het denken.. haha! Eigenlijk ook wel goed, maar ik heb ook bij mezelf idd rustig aan beginnen .. bedoel.. van mij part alvast stoppen met de pil en nog eventjes wachten maar dan iig al ontpillen.. dan ben ik voor mijn gevoel al een hele stap verder .. ( is natuurlijk ook zo ) en dan ben ik al wat rustiger.. weet niet wat dat met mij is ineens maar t wordt met de dag gekker! (zwijmelzwijmel) Ik wacht af en houd jullie op de hoogte.. Bedankt lieve mensen! groetjes!
Je lijkt mij wel heel veel jaren geleden, haha. Ik leerde mijn man kennen toen ik 21 was, nog geen jaar later woonden we samen en binnen een jaar was ik zwanger van mijn oudste. Ik ben toen wel vrij snel al gestopt met de pil en we wilden nog even wachten tot we getrouwd waren, eigenlijk.. maar ja hij was jarig en we hadden zo'n leuke avond gehad, nergens bij nagedacht en toen was het raak Uiteindelijk kon onze zoon heerlijk op onze bruiloft zijn, was ook leuk!
haha ik wil juist nog niet trouwen voor ik een kindje heb! Het lijkt me helemaal geweldig als mijn kindje ons bruidskindje kan zijn! (lopend en wel ) dus dat gaat nog ff duren! hihi! Nouja, STEL dat ik eerder door mijn vriend gevraagd wordt, is dan natuurlijk ook helemaal super! Maar we gaan eerst voor een kindje. Dus voorlopig nog geen huwelijk voor ons Wat betreft de keuze om er voor te gaan of niet; zorg ervoor dat je allebei helemaal achter de beslissing staat als je er voor gaat. Het is fijn als je alles een beetje op de baan hebt; vaste baan, goed inkomen, een woning. Maar het is geen absolute must denk ik. Het is maar wat je zelf wil... Zelf vind ik het wel erg fijn dat mijn vriend en ik beide een goed inkomen hebben, een vast contract en een huis. Wat betreft spaargeld...tsja, ik denk niet dat ik mijn keuze daar vanaf zou laten hangen, dat komt wel denk ik!
Ons ventje riep "Papa jajajajaja" in het stadhuis Spaargeld is natuurlijk wel handig. Stel je wasmachine begeeft het.. je hebt écht wel een machine nodig met zo'n ukkie En de aanschaf van alle spullen. Maar het gaat dan absoluut niet om duizenden euros hoor. Als het gevoel maar goed is
Uiteraard is het handig! Maar goed, je komt een heeeel eind met 2e hands spullen en familie enzo.. hahah denk ik dan.. Ik heb mijn vriend leren kennen toen hij al een huis en al had, dus heb dr weinig kosten aan gehad hha Wel zijn we vanalles aan het vernieuwen nu, dus dan is spaargeld inderdaad handig
Je bent zooo overtuigd en het enige dat je nu nog te doen hebt is je vriend overtuigen dat jij gelijk hebt en de pil aan de kant schuiven
Hoe je er echt voorstaat weet je toch alleen zelf... Bij ons is de beslissing om voor een kindje te gaan letterlijk in een paar minuten gevallen. De beste beslissingen zijn die waarover je het minste twijfelt. Dus als je gevoel zo sterk is... waarom niet? Tenzij je baan op de tocht staat en je je huis zonder dubbel inkomen niet kan betalen, dan zou ik even proberen rationeel te zijn, of te verhuizen naar een kleinere woning In elk geval... hoop dat jullie er snel uit zijn en een wijze beslissing nemen
spaargeld is echt geen must hoor, wij doen eht ook al jaren zonder. en soms hebben we ineens weer een smak spaargeld en kan dan ook ineens weer op zijn (zijn huis ant renoveren) en baan jah ik heb geen baan ben thuisblijf mama en bevalt me prima. ok we hebben miss niet een dubbel salaris ed. maar wel een groot huis met veel grond. en elke dag lekker eten. das toch wat je nodig hebt een dak boven je hoofd en te eten. en alle liefde die je hebt. je hoeft het echt niet mega breed te hebben, als dat de kritetia zou zijn voor een kindje dan dnek ik niet dat er veel kids geboren worden. want echt niet iedereen zit er mega warmpjes wij en kan elke maand shoppen wat ie wil. dus zolang jij denkt dat je je kindje alles kunt bieden, liefde een dak boven het hoofd en eten. dan si eht toch goed. dus eerst die pil maar eens de deur uit hihi
Doe wat jezelf wil, meer kan ik niet zeggen! Bedenk je ook goed dat je waarschijnlijk nog een tijdje moet "ontpillen"....Ik merk dat nu aan mijzelf. Ik wordt nu al ongeduldig terwijl ik pas in ronde 3 zit (wel lange cylcus, maar dan nog)......Je kan vast stoppen met de pil en zolang met condoom seks hebben, dan heeft je lichaam iig de tijd om op orde te komen. Wanneer je er dan voor wilt gaan heb je mischien sneller geluk (al zegt dat ook niks, maar ja, misschien heb jij die mazzel). Door geld moet je je niet laten leiden, al is het natuurlijk wel lekker als je wat extra geld achter de hand hebt. Een baby is erg duur....... Doe wat je hart je ingeeft.... Veel succes met de beslissing en welkom op het forum!
Net zoals Knorretje zegt, waarom stop je niet vast met de pil om te ontpillen. Dan weet je vast hoelang je cyclus etc is. En ja een beslissing maak je samen, wij kunnen wel zeggen doe dit of dat, uiteindelijk beslis je samen.
misschien is het wel verstandig om te wachten op een vast contract, of dat je het in elk geval stil houdt op je werk. Banen worden wat minder op het moment. Die van mij word waarschijnlijk niet verlengd nu ze het weten :S , maar dat is gelukkig niet erg voor ons. Tja verder als jullie er allebei achter staan , zou ik er voor gaan! en vast ontpillen is een goed idee!
Wat fijn van alle reacties! En knorretje .. je hebt helemaal gelijk met onpillen dat wil ik ook graag ( heb ik gelijk het gevoel dat ik een stapje dichter bij een kindje ben ) en idd het kan nog best een aardige tijd duren voordat je ook echt zenager bent! Dat besef ik maar al te goed, maar manlief vind dat ''onzin'' niet echt onzin maar hij heeft zoiets van we stoppen als we ook echt ''bezig'' gaan zeg maar.. Dus helaas dat heb ik al geprobeerd.. Meagan.. wat onwijs leuk om te lezen dat ik op jou lijk een hele tijd terug.. grappig zeg! Maar nog leuker om te horen dat het nu zo goed met je gaat en dat je gelukkig bent met je man en kindjes.. als ik dat lees denk ik... net wat je al zegt.. WEG DIE PIL! Waar wacht ik nog op? ( op manlief haha) Begrijp me niet verkeerd hij wil ook nks liever maar hij is verstandig aan het denken wat ook niet verkeerd is ... maar daar heb ik nu niks aan haha! Leuk om te horen dat jonge moeders het helemaal maken tegenwoordig! (wil ik ook zijn) bedankt voor jullie reacties allemaal... Na dit allemaal gelezen te hebben .. : ga ik zeker doen wat mijn hart me ingeeft!