Ik ben eigenlijk benieuwd of er nog meer mama's zijn die hier "last" van hebben. Mijn zoontje is inmiddels bijna 6 maanden oud en nog steeds vind ik het lastig om met hem te gaan winkelen. Sinds een paar maanden zet hij het heel snel op een krijsen als we aan het wandelen zijn. (hij zit sinds 2 weken in het buggygedeelte, maar helpt niet echt) De winkeltjes zijn hier op een loopafstand, maar toch zie ik het niet zo zitten om er heen te gaan met hem. Ik ben elke keer bang dat hij weer gaat huilen. Thuis is hij ook heel snel verveeld en zeurt veel. Moet hem eigenlijk continue bezig houden of hij word kwaad. Nu hadden mijn schoonouders het idee om samen wat te gaan eten 's avonds bij de pannenkoekenboerderij. Ik zie het dus echt niet zitten om mijn zoontje mee te nemen omdat hij eigenlijk rond dat tijdstip al knock-out in bedje ligt tot de volgende fles. Maar mijn vriend vind dat ik niet zo moeilijk moet doen en hem gewoon mee moet nemen.. Ik begrijp hem ook wel, maar vind het zo zielig voor mijn zoontje als hij door die drukte bij die pannenkoekenboerderij niet kan slapen en helemaal gestressed (incl. mama ) word.. Zouden jullie hem gewoon meenemen? Of kiezen jullie dan eerder voor een oppas? Misschien stom, maar ik hoop dat hij snel wat makkelijker word zodat we samen lekker weg kunnen gaan. Voel me nogal opgesloten thuis.
Nee, naar de pannekoekenboerderij zou ik niet doen, tenminste, niet op dat tijdstip. Dat is vragen om problemen. Maak er een lunch van? En wat betreft boodschappen doen, ja dat zou ik wel gewoon blijven doen, hij zal er toch aan moeten wennen....als hij iets mag vasthouden of een speeltje aan de wagen heeft kan ie zich misschien beter vermaken? En zelf leren spelen is echt iets wat ze moeten leren, hij is natuurlijk nog jong, maar pak gewoon een paar vaste momenten per dag dat je hem in de box of op zijn speelkleed zet en zelf wat anders gaat doen. Wel een goed moment kiezen, niet als hij moe is of honger heeft natuurlijk, en zorg dat je in het zicht blijft maar ga zelf de afwas doen ofzo. Bij mijn dochtertje werkte dat heel goed en inmiddels kan ze echt heel erg goed alleen spelen als ik bezig ben en dan komt ze ook niet zeuren.
Lastig joh! Ik kan me je gevoel wel heel goed voorstellen! Misschien eens een draagdoek? Mijn meisje vind de wagen vaak ook niks, maar dat vind ze heerlijk en valt ze op een gegeven moment heerlijk in slaap. Volgens mij kan dit met 6 maanden ook nog goed. Ik zelf zou niet uit eten gaan op een tijdstip dat ze normaal slaapt. Zelfs mijn dochter van 10,5 week heeft echt al een vaste slaaptijd 's avonds en ik vind het dan zielig om haar mee te nemen. Snap best dat het mensen leuk lijkt, maar je zoontje heeft er zelf nog niets aan en inderdaad, je zit dan zelf ook niet rustig. Ik zou dan dus zelf thuis blijven, maar als jij voor een oppas wilt kiezen kan dat uiteraard ook! Maar goed, wel moeilijk als je vriend er anders over denkt.
Ik vind je niet overbezorgd. En ik zou niet naar de pannenkoekenboerderij gaan als je weet dat hij dan zo overstuur raakt. Hij heeft er dan niks aan en jijzelf ook niet. Dan zou ik ervoor kiezen om een oppas te regelen. Wat betreft het boodschappen doen herken ik je verhaal heel erg. Ons meisje vind wandelen heerlijk! Totdat ik een winkel binnen ga. Ze vind het om een een of andere reden heel eng of zo en binnen een paar minuten is ze dan heel verdrietig en ontroostbaar. En 'iedereen' vind dan dat je het gewoon moet blijven doen. Ik snap ook wel dat mensen dat denken (ze moet het toch leren...), maar het is wel heel vervelend en zíj hoeven het niet te doen... Het is gewoon rot om iets te ondernemen waarvan je weet dat je kleintje overstuur gaat raken...
Mijn dochter gaat gewoon overal mee naartoe. Met 1,5 week zat ze al in de auto naar mijn ouders en met 3 weken voor het eerst 's middags in een restaurantje (lunchen met een vriendin). Ik ben nooit gestressed geweest als ik ergens heenging. Dat voelt je kindje aan en schiet dan zelf ook in de stress. Als ze begon te huilen wanneer ik ergens was, dan pakte ik haar uit de wagen en troostte haar, als het (bijna) tijd was kreeg ze een flesje voeding en anders hield ik haar gewoon net zolang tegen me aan tot ze weer rustig was. Nog steeds gaat ze (bijna) overal mee naartoe. Vanavond gaan we uiteten. Om 18.00 krijgt ze haar eten en om 18.30/19.00 gaan we naar het restaurant (ze ligt nu wel te slapen hoor, dan houdt ze het goed vol) Zij gaat lekker in de kinderstoel en eet wat met ons mee. Gaat ze zich vervelen, kan ze een stukje door het restaurant wandelen en daarna weer hup de stoel in. De enige tip die ik je kan geven is om zelf niet gestressed te raken bij(het idee van) het op pad gaan.
Het hangt er vanaf hoe je zelf bent ingesteld. Ik heb bijna 8 maanden borstvoeding gegeven en toen was 'uitgaan' gewoon niet handig aangezien Dennis heel snel was afgeleid en ik zo rustig mogelijk moest zitten om te voeden. Wij waren in die 8 maanden dus ook redelijk beperkt waar en wanneer we ergens heen gingen maar ik heb er nooit een probleem van gemaakt, jammer maar dat was de tijd voor Dennis, er zou toch gauw genoeg een tijd aanbreken dat ie overal mee naar toe kon. Zo rond maand 5 / 6 werd 't wel wat makkelijker omdat ik toen steeds minder vaak hoefde te voeden maar nog gingen we niet echt weg op tijdstippen dat ie moest eten of slapen. Je kind kan nog z'n hele leven mee overal naartoe joh, het is heus geen schande dat dat nu nog niet kan of je het liever niet wil hoor. Ik snap dat je je soms wat opgesloten kunt voelen, vooral omdat hij in de wagen zitten ook niet leuk vindt, dat was hier totaal anders. Maar de tijd voor het mooie weer komt er (hopelijk) aan, misschien kun je dan wat meer tijd met 'm in de tuin doorbrengen (op een kleed spelen e.d.) en vind ie dat wel fijn. En winkelen moet je gewoon blijven doen, inderdaad een speeltje aan de wagen of z'n favoriete knuffeltje meenemen? En misschien onderweg een beetje lopen zingen of zo... zo vermaakt Dennis zich altijd wel. En misschien zit je zoontje ook wel in een sprongetje. Rond het half jaar staat er weer veel te gebeuren volgens mij dus dan kan het zijn dat ze een beetje uit hun doen zijn.
Nee, ik ga in de avond ook nooit met mijn zoontje op stap. Wat je zegt...hij is dan moe en moet naar bed. Ik vind het niet in zijn bestwil om dan uitstapjes te gaan maken. Mss kun je voorstellen om overdag naar het pannekoekenhuis te gaan? Op een tijdstip dat hij normaal gezien het beste gehumeurd is? Wij zijn toevallig vandaag voor het eerst geweest (rond 11 uur in de ochtend) en het was een groot succes. Mijn zoontje vindt al die mensen onwijs interessant, dus vermaakte zich opperbest . Wat betreft huilen tijdens weggaan...daar heb ik eigenlijk niet zoveel ervaring mee, want mijn zoontje is juist altijd in een tophumeur als we de deur uitgaan. Thuis is hij snel verveeld, maar zodra we op stap gaan is hij meteen weer vrolijk. Misschien is je zoontje snel overprikkelt? Heb je al eens een (ergonomische) drager geprobeerd? Ik draag mijn zoontje voornamelijk op de rug. Dat vindt hij heel erg leuk, want dan ziet hij alles vanaf mijn hoogte, ipv dat hij naar de benen en billen van mensen moet kijken. Toch zou ik je er niet van laten weerhouden, hoe lastig het ook is. Het is juist goed voor hem om eraan te wennen dat je met hem weggaat, andere mensen etc... Ookal is het maar 30 minuten, en dan steeds de tijd opvoeren. Mss kun je er ook voor zorgen dat er iemand met je mee gaat als je wat langer weg wilt, dan kan iemand jou steunen als je zoontje gaat huilen en jij er gespannen van raakt.
Ik snap je en ik zou ook niet gaan. Zelf heeft mijn dochter baat bij rust en regelmaat en hebben wij ons steeds aan haar aangepast. Sinds kort kunnen we tussen de middag ergens een broodje eten dan heb ik voor haar een eigen flesje en brood. En dan snel naar huis om te slapen. Maar als je al weet dat het een drama .gaat worden zou ik toch noet gaan
Je moet doen waar jezelf goed bij voelt. Maar hoe rustiger jij bent en ermee omgaat hoe prettiger je kind ook voelt. In de wandelwagen misschien wat drinken uit een tuitbeker meenemen en eventueel een koekje ofzoiets. En wat speelgoed hielpen hier erg goed. Behalve de koekjes dan die zijn nu op dit moment makkelijk.
Als je kindje zo goed slaapt savonds dan zou ik niet naar een pannenkoekenboerderij gaan met, maar naar een lekkere thai gaan zonder kind Overdag als lunch zou ik het wel doen en dan proberen rustig te blijven als je kindje onrustig wordt. Misschien is een draagdoek een idee?
Bedankt voor de adviezen meiden! Ik was vanochtend richting de winkeltjes gewandeld met hem, bleken de winkeltjes dicht te zijn (was vergeten dat het hemelvaartsdag is ) en hij was heel braaf! Hij heeft helemaal niet gehuild en zat ook een paar keer naar me te lachen en met zijn beentjes te schoppen. De namiddag zijn we samen de hond even kort gaan uitlaten en toen was hij ook heel flink en heeft toen ook niet gehuild! Dit was de afgelopen dagen eigenlijk ook al, dat hij niet meer zo overstuur werd buiten. Dus het gaat de goede kant op!! Ik neem trouwens altijd zijn speeltje mee en er hangt een knisperboekje aan de kinderwagen. Waarschijnlijk komt het omdat ik het overdag nu helemaal anders aanpak.. Normaal legde ik hem na de eerste gaap in bed en toen sliep hij 45min en was weer klaarwakker en dat ging zo de hele dag door. Dus nu rek ik het elke keer tot 1,5-2 uur wakker zijn en dan slaapt hij veel beter! Ik heb wel een draagzak (Ergo Baby Carrier) maar dat vind hij soms niet zo fijn aangezien er hier soms best veel wind staat. (woon in Leiden) Het kapje zit dan ook al over zijn hoofd, maar die wind blaast dan in zijn gezicht en dan word hij geïrriteerd. @Jute: Wij gaan ook minstens 1x per maand richting mijn ouders in België en dat is anderhalf uur rijden. Het is 1x gebeurt dat hij krijsend wakker werd onderweg, maar gelukkig viel hij weer in slaap. Mijn hart ging toen nogal tekeer. Ze wilden graag morgen naar de pannenkoekenboerderij gaan omdat mijn schoonbroertje zijn laatste werkdag daar heeft. Ik denk niet dat het lukt om overdag te gaan morgen omdat ze moeten werken. @mich87: Ik denk wel dat hij snel overprikkelt is. Hij is ook heel snel afgeleid tijdens het drinken enzo. Mijn zoontje vind de drukte juist helemaal niks. We gingen laatst babyzwemmen en hij vond al die drukte in het peuterbadje maar niks. Toen we naar een rustiger gedeelte gingen was het weer goed..
Ik neem Lisa al vanaf dat het kan mee. Ze is het dus niet anders gewent. 2 weken na mijn bevalling liepen we al in de stad om kerst inkopen te doen. Nu nog steeds vind ze het prima als ze maar op tijd haar flesjes krijgt
Ik heb dat ook wel gehad hoor, en hoe ouder ze worden, hoe makkelijker het wordt (vind ik). Wel heb ik laatst hier voor het eerst een driftbui van de dame in de supermarkt meegemaakt.. De boodschappen mochten pertinent NIET op de band staan. Vooral de kattebakvulling gaf problemen, want daar staat een plaatje van een poes op. Tja, niet leuk! Maar je merkt op een gegeven moment dat je eigen instelling ook gaat veranderen. Ook het huilen in openbare gelegenheden ga je makkelijker in worden (vreselijk vond ik het een jaar terug). Het zijn kinderen, en kinderen huilen nou eenmaal wel eens! Pannenkoekenboerderij zou ik inderdaad een lunch van maken!
Boodschappen doen zou ik wel doen, dan schreeuwt hij maar. Deed die van mij ook en met 9 maanden was dat ineens over, alleen wilde ze toen niet meer slapen 'snachts haha Tis altijd wat. Pannenkoekenhuis zou ik niet doen, voor hem niet leuk maar voor jullie ook niet met zo'n schreeuwerd aan tafel. Oppas regelen!
Thnx voor de adviezen.. Helaas heb ik niet veel kennissen waar ik aan kan vragen of ze willen oppassen.. Mijn vriend heeft besloten om in zijn eentje te gaan en is net vertrokken.. Mijn vriend probeerde me steeds te overtuigen om mee te gaan, maar ik wil die kleine gewoon geen stress bezorgen! Had al voorgesteld om het 's middags te doen maar dat vond hij een stom idee.. Zit hier momenteel weer eens te huilen omdat ik het helemaal gehad heb. Ik heb het idee dat ik alles steeds in mijn eentje moet doen. We zouden vanavond naar mijn ouders in België gaan en dat is anderhalf uur rijden. We gaan om de 3 weken een weekendje daarheen. Het liefst ga ik vlak na het avondeten zodat we niet te laat daar zijn. Ik kruip dan meestal ook meteen in bed als we daar zijn aangezien ik diegene ben die ELKE keer 's ochtends eruit moet om de kleine te doen. Maar neehoor, meneer wil zo graag pannekoeken gaan eten.
Joh, wat rot hee! Vind het wel heel knap dat je niet bent gegaan, ik zou die stress ook echt niet willen voor mijn kindje! Volgens mij moeten jullie eens goed praten of niet? Lijkt me niet de bedoeling dat jij overal voor opdraait? Is ook niet vol te houden toch? Gaan jullie nog wel naar je ouders? Zo ja, geniet ervan!
Dank je wel! Helaas helpt praten niet. Hij is heel vaak weg. Heeft het heel druk met zijn hobby.. Heb hem al een paar keer gevraagd of hij een keertje op de kleine wil "letten", maar alsnog gaat hij dan weg om andere dingen te doen. Ik stond daarnet huilend de worteltjes te snijden. Dat heeft hij ook gezien, maar reageerde er niet op, ook niet even vragen wat er is. Hij heeft heel snel zijn spullen voor naar België te gaan ingepakt zodat we snel we kunnen straks en is mij een zoen komen geven en is vertrokken. Zou me niet verbazen als ik 1 of andere depressie heb. *zucht* Ik mag het hopen voor hem dat hij op tijd thuis komt zodat we weg kunnen gaan.
Dat kan natuurlijk, maar hij lijkt me ook niet echt mee te draaien toch? Misschien is het een idee om een keer hulp te zoeken? Ik heb na mijn bevalling ook een paar keer met een psycholoog gepraat en dat hielp super goed. En misschien kan zo iemand je helpen om beter met je eigen gevoel om te gaan, maar ook om je vriend ermee te confronteren? Want zo kan je niet doorgaan toch? Hoop voor je dat jullie zo lekker naar belgie kunnen! Knuffel!