Toch kan ik me wel enigszins vinden in wat hierboven is geschreven. Dumpen wil ik het niet noemen maar in de andere dingen kan ik me wel vinden. Zelf ben ik een part-time werkende moeder en de jongste gaat 2 dagen naar de creche en dat is meer dan genoeg. Veel mensen roepen van schulden dit en schulden dat maar vaak zijn ze wel verantwoordelijk voor hun eigen schulden.Er zijn uitzonderingen zoals ziekte,langdurige werkeloosheid maar kijk maar eens op tv hoeveel mensen er zelf een potje van maken door boven hun stand te willen leven. Ik kom niet van een andere planeet laten we dat voorop stellen en mijn man verdient geen topsalaris dus alles wat ik extra binnen breng is mooi meegenomen. Hier op de creche zijn ook kinderen die 4/5 dagen op de creche zitten en dat vind ik eerlijk gezegd echt wel sneu.Heel de dag herrie van huilende kinderen,vieze luchtjes,met zijn allen op een slaapzaal en noem maar op. Mijn dochter en andere 2 kinderen gaan en zijn ook altijd geweest en ze hebben er best veel geleerd maar het is niet het paradijs op aarde. Zelfs als je kinderen naar school gaan zullen ze daar in de kleutertijd minder tijd doorbrengen dan wanneer ze full time naar een creche gaan.Ze zijn tot hun 5de jaar meerdere middagen vrij en je kunt ze ook eens een dagje thuishouden.Zou je zoveel werken moeten ze en naar de kleuterschool en ook nogeens naar een overblijf en dan ook nogeens naar de BSO. We kunnen allemaal wel heel modern doen maar ik vond het vroeger toch echt wel prettig dat mijn moeder er altijd was.Ik vind het vreselijk als mijn kind ziek is en ik word gebeld.Je moet opvang regelen en als dat niet lukt dan laat je je collega's in de steek en moet je vrij nemen om je kind op te halen want niet alle werkgevers kennen het begrip zorgverlof. Alles heeft zijn voors en tegens maar we mogen wel gewoon onze mening geven.Ik vind iemand niet per definitie een slechte moeder als zij full-time werkt maar je mist alleen enorm veel en dat krijg je nooit meer terug.
Misschien moeten de mensen die over 'dumpen' spreken gewoon wat meer moeite doen om een goeie opvang te vinden? Mijn dochter gaat 3 dagen per week naar een onthaalmoeder. Een fantastische vrouw die duidelijk net zo verliefd is op mijn dochter als ikzelf. Ze zit er samen met haar neefje, waar ze nu al beste maatjes mee is en superveel van leert. Ik heb hier nooit problemen van vies, of luid, of weinig aandacht voor de kindjes. Alleen maar een extra plaats op de wereld waar mijn dochter graag is en geliefd is.
En toch had ik een geweldige opvang.. Maar ik vind dat je toch minstens doordeweeks 1 of 2 dagen met je kind moet zijn.. bij voorkeur 2. Ik vind 5 dagen elders inderdaad je kind tekort doen. En of je dan een slechte ouder bent daar wil ik niets over zeggen verder maar imho doe je echt je eigen kind enorm tekort ermee.
Ik ben vaak veel vermoeider van een dag thuis met de kids dan van een dag lekker werken... Nou zitten wij wel in zwaar weer met de jongste, waar de oudste ook weer last van heeft, dus dat speelt wel mee, maar dan nog ben ik na een dag werken gewoon fit en vind ik het leuk om met de kinderen bezig te zijn. Leuk dus dat het jouw ervaring is dat je na een dag werken te moe bent om nog tijd te besteden aan de kinderen, (en dan mogelijk heel verstandig om niet teveel te werken), maar laat dat wel jouw ervaring blijven en ga dat niet automatisch op een ander zitten plakken...
Ik ben na een dag werken toch echt aardig afgedraaid moet ik zeggen en ik denk dat dat voor de meeste geldt. Na een dag thuis ben ik ook moe maar wel op een andere manier.
Ik leef NIET boven mijn eigen stand, ik spaar me de ziekte (letterlijk!). Neem mij niet kwalijk dat mijn ex mijn financieel heeft uitgekleed en dat het huis verkocht is MET restschuld. Neem mij vooral niet kwalijk !!!! :x:x Neem mij niet kwalijk dat ik mijn verantwoording neem om de schulden af te lossen!!!! :x:x
Ik denk dat je echt voor jezelf moet spreken . Ik vind een dag bij de kinderen (met huishoudelijk werk) veel vermoeiender dan een dag werken. En nee, ik heb geen makkelijke baan, en maak lange dagen. Maar ik kan dan tenminste wel mijn eigen plan trekken en gewoon doorgaan, in plaats van een uur doen over een was opvouwen omdat er een peuter rondloopt.
Ik vind vier of cijfers dagen naar de opvang met name de eerste twee jaar echt niet goed voor kinderen. De eerste twee jaar zijn cruciaal voor hersenontwikkeking, ontwikkeling van goede affect regulatie, stress systeem. Veel te veel prikkels daar en onvoldoende individuele aandacht...
Ik vindt niet dat je per definitie een slechte moeder bent als je fulltime werkt en je kind naar de opvang brengt, maar zou het zelf niet kunnen. Als je de keus hebt om ook minder te werken zou ik dat doen. Ik ben zelf gastouder en heb ook een ouder die bijna fulltime werkt. Ik heb de 1e stapjes enz van het kindje gezien. Als ouder wil je dat toch graag zelf zien al die hoogtepunten. En dan krijg je straks dingen op school en zwemles en sport enz waar je allemaal niet bij kunt kijken omdat je fulltime werkt. Ik heb een band met alle kinderen die hier komen. Knuffel met ze, doe leuke dingen met ze, speel 1 op 1 enz. Maar de band met mijn eigen dochter is toch vele malen anders en het houden van ook. En dat zal een en kind ook voelen. De ouders zijn degene die onvoorwaardelijk van ze houden en niet de oppassers. En een kind merkt dat heel goed.
ik begrijp het vergelijk met het buitenland ook niet...we spiegelen ons met andere dingen ook niet met het buitenland? Hier is de mogelijkheid tot parttime werken er wel. En natuurlijk zijn er gastouders en leidsters op een kdv die met heel veel liefde de kinderen opvangen, maar 4 of 5 dagen doordeweek weg bij papa en mama is voor geen 1 kind goed of leuk. De vergelijking met school vind ik al helemaal niet opgaan, omdat die dagen veel korter zijn meestal en omdat we het dan niet over baby's en peuters hebben, maar over kleuters. En juist als die de eerste 4 jaar de rust hebben gehad van thuis (en 2 of 3 dagen) opvang dan kunnen ze dan wel aan. En sommige kleuters kunnen dat dus niet aan, en dan vind ik het onwijs zielig dat ze toch hele dagen school en bso moeten omdat papa en mama het heel belangrijk vinden dat ze zoveel werken.
Ik werk wel, beter lezen Probleem is alleen dat ik op mijn werk vaak de 'producten' zie van ouders die beide maar weinig aandacht aandacht hebben voor hun kinderen door hun werk/eigen druk sociaal leven. En dat maakt mij verdrietig, omdat je aan die kids ziet dat ze wat missen en ze kunnen dat ook heel goed benoemen als je er over met ze in gesprek gaat. Ik kom zelf uit een bijstandsgezin, maar had het geluk dat er altijd iemand thuis was als ik uit school kwam. Met een kop thee de schooldag doornemen, samen nog even wat ondernemen (met pap in de tuin werken bijv.), samen eten etc. Al het geld in de wereld zou ik er niet voor willen ruilen. En natuurlijk snap ook ik dat er uitzonderingen zijn, ik heb het dan over het algemene beeld. Ik kan mij gewoonweg niet voorstellen dat wanneer je de beslissing maakt dat je kinderen wilt, je het plaatje voor je ziet met papa en mama ft aan de bak en kind op het kdv en 'in het weekend' alleen gezellig samen te zijn. Zo'n kindje verdient meer.
Oja, ben ik hysterisch?? Nee ik ben BOOS! Reacties dat een kind iets te kort komt slaat gewoon nergens op. En ja ik voelde mij erg aangesproken want als ik de keus had, dan had ik ook minder willen werken. Dus ja, ik voelde mij erg aangevallen.
Nope, maar beide ouders afgekeurd, dus in de wao. Ook geen vrije keus, maar daardoor wel de luxe dat er altijd iemand thuis was. En ik werk dus ook, ben dus geen tbm en kan dat financieel ook niet door foute keuzes in het verleden. Dus ik snap dat er gewerkt moet worden. Ik kan mij alleen heeeeel erg moeilijk voorstellen dat je beide ft moet werken om enigzins rond te komen. Zelfs in deze tijd.
Eens.... Ik ga ook weer meer werken niet omdat het moet... ,maar omdat ik dan een betere functie kan krijgen.. Hou ik dan minder van mijn kind natuurlijk niet!! Ga ik meer missen vast wel.. Terug kan altijd maar die functie is er nu en wie weet over paar jaar niet meer dus..en Nu is papa en mama gewoon evenveel aanwezig thuis.. Ik zou zelf de kleine nooit 5 dagen weg willen brengen dus de dag die ik meer ga werken neemt vriendlief ouderschapsverlof op.. Zodat de kleine nog steeds maar 2 en halve dag naar opa en oma gaat.. Maar goed dit is onze keuze.. Snap best dat niet iedere ouder deze keuze kan of wil maken..
Maar hier zitten wel veel mama's uit België. Die, zelfs al zouden ze het willen, niet slechts 2 dagen per week kunnen werken. Omdat dat hier gewoon niet bestaat. Maar volgens sommige van de minder empathische moeders hier, maakt dat meteen slechte moeders van ons. Wij kunnen het dus gewoon nooit goed doen, volgens jullie. Behoorlijk frustrerend.