Ik zei voor DL er was ik blijf werken. Zou ik nu mogen stoppen per direct en pas weer gaan werken als DL naar school gaat. Ik geniet zo van het mama zijn dat ik elke seconde bij haar zou willen zijn. Tuurlijk heb ik ook me moeilijke momenten maar die zijn meestal na haar dutje al over. Vooral nu ze bijna een peuter is vind ik het steeds leuker worden en kom ik soms tijd te kort om het huishouden werk en opvoeden te combineren. Er is zoveel leuks te doen met haar.
nee ik zou niet stoppen, misschien minder werken maar ik heb het nodig om een paar dagen te werken, even thuis weg te zijn enzovoorts. Hier kan het financieel, maar ik werk nog steeds.
Ik heb niet gestemd omdat ik nu in het bedrijf van mijn man werk en dat is maar twee dagen en niet eens elke week. Het voelt als thuismoeder. In de vakanties ben ik thuis. Nadat ik in de zorg ontslag had genomen ben ik een klein jaar thuis geweest en dat beviel me wel alleen kwamen de muren op me af en ik voelde me erg afhankelijk van mijn man. Vandaar dat ik toch maar iets ben gaan doen.
Ik zou het weekend niet meer werken wat ik nu wel doe. Ik werk op donderdag en vrijdag en 1 weekend in de 4 weken. Vind het prima zo en zou niet anders meer willen. Vind het belangrijk voor mezelf om ook onder andere mensen te blijven.
Nee, heb het wel altijd gewild, maar ben van April t/m september thuis geweest wegens ontslag en heb gezien dat het niets voor mij is. Dan werk ik liever 2 of 3 dagen per week om de week een beetje te breken.
Ja! En dit heb ik ook gedaan. Ik ben in januari 2011 gestopt met werken. Ik werkte eerst 3 dagen in de week en nu helemaal niet meer. Het was erg wennen en af en toe had ik een dipje, maar ik ben nu helemaal gewend en het brengt ons veel goeds. Het gaat er nu veel relaxer aan toe. Ik merk aan me vriend dat hij meer energie heeft om dingen na het werk te ondernemen en geeft nu ook 1x in de week computerles. Werkt aan hobbyprojectjes om geld te verdienen (volgens mij doen bijna alle mannen dat). Eerst stonden de weekenden in het teken van schoonmaken, maar sinds ik thuis ben zijn de weekenden ook echt weekenden en doen we veel leuke dingen met z'n viertjes. Ik ga nu ook wat makkelijker op stap 's avonds en in het weekend, omdat alles al is geregeld overdag. Straks gaat Koen naar de basisschool en heb ik nog meer tijd voor Anne. Ik ben al aan het rondkijken wat we kunnen gaan doen (peutergym, zwemmen) Ohja, mijn huis glimt niet en het kan er nog steeds een rommeltje zijn. Morgen weer een dag , er zijn belangrijkere dingen dan huishouden.
Hej, Ik doe nu nog een fulltime studie, dus ik werk nog niet. Maar na mijn studie wil ik wel aan de slag en het zou voor ons financieel wel handig zijn als dit fulltime zou zijn. Maar als ik dan na een jaar zou kunnen stoppen, zou ik dat niet doen. Ik vind het niks om volledig thuis te zitten. Ik zou dan wel 3 dagen willen werken. Het zou het mooiste zijn als zowel man als ik 3 dagen per week konden gaan werken. We zouden beide meer vrij willen zijn, maar toch wel willen blijven werken. Bij ons zou zo'n verdeling dus perfect zijn.
Vind het wel dom dat mensen dus echt serieus blijven denken dat een niet-werkende moeder altijd maar thuis zit. Lees zelfs dat iemand het hier vergelijkt met haar tijd dat ze thuis zat met een postnatale depressie en dingen als 'ik wil een bijdrage leveren aan de maatschappij'. mijn hemel. Denk dat je dan serieus het creatieve deel in je hersenen niet echt geactiveerd hebt wanneer je verder niks kan bedenken als het huishouden en praten over pampers wanneer je denkt aan thuisblijfmoeder of een tijdje thuis hebt gezeten.
Voor nu zou ik zeggen: ja absoluut. Ik ga mrt pijn in mijn hart naar mijn werk, terwijl ik voor de kleine er was dacht dat ik het heerlijk zou vinden na al die maanden thuis. Niet dus! Maar ik ben realistisch genoeg om te weten dat ik op een gegeven moment wel weer graag wat wil doen, als hij naar school gaat bijvoorbeeld, en uk heb nu zo'n leuke baan, die zou ik dan kwijt zijn en waarschijnlijk ook niet makkelijk op hetzelfde niveau iets vinden. Dus ik zou niet stoppen, omdat ik denk dat ik daar op termijn spijt van krijg.
Ik ben op het moment thuis, het was geen bewuste keuze om te stoppen maar wel een bewuste keuze om niet meteen weer te gaan werken en nu nog een bewuste keuze om niet zo maar een baan aan te nemen tenzij het iets is wat ik echt leuk zou vinden en waar ik me in kan ontwikkelen. Ik verveel me trouwens helemaal niet, ik vind het juist fijn dat er meer tijd voor van alles is. waaronder juist net sociale contacten omdat er in het weekend en 's avonds het niet altijd nog van alles moet. Ik maak me wel eens een beetje 'zorgen' dat de maatschappij het niet accepteert als je er even uit bent en dat het moeilijk zal gaan worden straks weer een leuke baan te vinden, maar buiten dat vind ik het alleen maar fijn zo.
Ik ben het met je eens, ik vind het erg jammer dat mensen zo denken, de keerzijde is dan ook dat mensen die zo denken verder dan blijkbaar over niets kunnen praten dan hun werk, aangezien werk en pampers de enige twee opties zijn.
Hoewel het me heerlijk lijkt om niet te hoeven werken, denk ik dat ik het toch heel erg zou missen. De intelectuele uitdaging, de collega's etc. Dus ik zou niet stoppen. Ik zou denk ik heel erg snel in een isolement raken en bijna niet het huis uit komen. Ben niet echt een 10 uur kopje koffie tiep zeg maar
Als ik naar mezelf kijk dan denk ik wel dat als ik niet zou hoeven werken, ik veel minder zou ondernemen. Maar dat is ook omdat ik het thuis allemaal wel best vind. Uiteraard zou ik wel buiten komen, maar dan nog zou ik voornamelijk dingen alleen doen. Nu is het bij mij natuurlijk ook zo dat Thijmen aankomend jaar naar school gaat, dus al zou ik thuisblijven, dan nog zou ik een groot deel van de week alleen moeten vullen (die dus niet op gaat aan voor je kind zorgen). Wat ik in dit kader dan wel interessant vind om te weten, waar haal je als thuisblijfmoeder je intelectuele stimulatie dan vandaan? Hoe ontwikkel je jezelf dan wel?
Zo mee eens! Toen ik nog werkte had ik af en toe het gevoel dat ik werd geleefd. Nu ik thuis zit moet ik zelf dingen bedenken om het zo aantrekkelijk en leuk te maken voor mezelf.
Ik weet het niet. Ergens denk ik: ja gelijk, heerlijk de hele dag thuis en doen wat ik wil. Aan de andere kant zou mijn sociale leven er wel erg klein van worden, niemand in mijn omgeving is thuis en net als Rosao ben ik ook niet zo'n 10 uur koffie type. Ik ben sowieso niet zo van de visite. De vrijheid spreekt me aan, maar het zal ook een valkuil zijn. Werken vind ik in die zin fijn dat ik even iets anders om handen heb, ik maak iets mee, ik heb iets te vertellen... Het is wel minder belangrijk voor me geworden en ik merk dat ik er met iets meer tegenzin heen ga. Dat laatste zal waarschijnlijk ook met de omstandigheden op het werk te maken hebben, met alle bezuinigingen en personeelsverschuivingen is het niet meer zo leuk momenteel. Wat ik ook moeilijk vind is dat alles wat ik heb opgebouwd, waar ik heel hard voor heb gewerkt, dat ik dat 'weg gooi'. Natuurlijk gooi ik de ervaring niet weg, maar wel de plek waar ik nu sta. Ik heb een leuke functie waar ik hard voor heb moeten werken, ik heb een vaste aanstelling wat voor mij best waardevol is... dat geef ik dan wel op, ik weet niet of ik dat vrijwillig zou doen.
Oke ik ben dan niet echt een thuis blijf mama. Maar ik werk alleen sochtends en dan alleen sweekends. En sorry als je mij nu dom vindt maar ik doe in die 5 dagen dat ik thuis ook niet veel anders dan het huishouden af en toe een rondje na buiten en wat met de laptop. Vienden en familie wonen niet bepaald op loopafstand en werken. Baby kan zelf niet lang wakker blijven en slaapt alleen in zijn bedje. En geld speelt ook een rol. Vindt het dan ook een beetje flauw klinken om mensen dan gelijk als non creatief te bestempelen. Als je merkt dat mensen niets kunnen bedenken geef ze dan tips ipv zoiets neer te zetten
Hier zou ik het ook echt niet weten. Aan de ene kant lijkt het me heerlijk, vermaak me thuis ook prima. Maar misschien dat het uiteindelijk ook verveeld en ik haal ook veel voldoening uit mn werk. Als ik de keuze had, ging ik minder werken. Doe ik nu al wat door ouderschapsverlof op te nemen, maar hierdoor redden we het maar net. Nadeel met mijn werk is dat ik altijd 8 dagen achter elkaar werk en dat dat best pittig en lang is. Ik ben dan tussendoor wel wat langer vrij, maar met mn normale contract is dat 5 dagen en dat viel me best zwaar. Ik moet nl. alle afspraken in mn vrije dagen plannen omdat ik geen vaste werktijden heb. Huishouding blijft een hoop liggen, na 8 dagen en gebroken nachten moet ik ook echt bijkomen. Ik denk dat het ideaalst voor mij zou wezen om 1 gezin per maand te werken maar dat is financieel gewoon niet haalbaar.
Ik ben nu al weer 5,5 jaar geleden gestopt met werken om thuis te kunnen zijn bij mijn kinderen. Ik heb genoeg te doen, genoeg hobbies en we gaan er lekker vaak uit (naar de speeltuin, het park enz). Wat ik het meest mis aan werken, is het loon Ik heb vroeger altijd gezegd, werken vind ik niet belangrijk, ik ben geen carrieretijger, ik wil graag thuis zijn bij mijn kinderen. En gelukkig kan dat ook. Mijn vriend heeft dat juist niet, die vind het heerlijk om te werken. Over een paar jaar wil ik wel weer gaan werken, maar dan het liefst in een winkel en niet waarvoor ik heb gestudeerd (directie secretaresse). Ik wil ook nog graag een studie gaan doen, maar weet nog niet wat. De eerste tijd komt dat er toch nog niet van, dus ik kijk nog even rustig verder
Door cursussen te doen die je leuk of intressant vind, door er te zijn voor mensen (zoals mijn achterbuurvrouw met kanker waarvan de kinderen werken en de thuiszorg te weinig tijd voor heeft, mijn vader is ernstig ziek geweest en een paar maanden terug overleden) door vrijwilliger te zijn. Heb geholpen met het opzetten van een baby en dreumesgroep op mn dochters school en help wekelijks op de peuterspeelzaal etc. Doe ook een deel van de administratie van mn mans zaak. De cursus staat nu even op een laag pitje, heb straks 3 kleine kinderen en mijn man is pas laat thuis dus het zal wel even wat minder worden met alles, maar verveel me echt totaal niet en heb ook echt niet het idee dat ik helemaal ben afgestompt door het niet-werken zeg maar. Er zijn nog zoveel dingen die ik interessant vind of waar ik me in wil ontwikkelen.
Ik reageerde op de mensen die zelf kwamen met 'koffie drinken, niks anders als over pampers praten, huishouden mn dagtaak etc'