Jeetje, het zou een moeilijke keuze zijn omdat ik nu vaak roep dat ik wel thuisblijfmoeder zou willen zijn! haha.. Maar puntje bij paaltje zou ik het niet doen. Ondanks dat ik mijn werk nu niet meer zo leuk vind. Ik zou mijn leven wel anders organiseren, ik zou werk zoeken wat ik leuk vind en dan als oproepkracht/zzp'er. En ik zou minder gaan werken dan dat ik nu doe. Het grootste punt lijkt mij namelijk dat je er voor een paar jaar helemaal uit bent. Ik heb nu nog kleine kindjes die niet naar school gaan, op het moment dat kinderen naar school gaan heb je dus de hele dag 'niks te doen' Ik zou dan zeker willen werken maar de stap lijkt me dan erg groot als je een paar jaar niks gedaan hebt. Als de kinderen klein zijn begrijp ik echt wel waarom mensen huismoeder willen zijn, maar wat ik echt niet begrijp is waarom moeder thuis blijven zodra de kinderen naar school gaan. Zeker met het nieuwe schoolsysteem zijn kinderen van +/- 8.15 tot 14.15 uur naar school. Wat doe je dan in die tussentijd? (geen aanval hoor!)
Er zijn natuurlijk moeders die kiezen bewust voor scholen die nog wel pauze hebben tussen de middag, onze school begint om 08.30 tot 1200 en dan weer om 1300 tot 1500, lekker thuis gezellig bij mama eten, even ontspannen. Volgens de ARBO mogen wij niet eten op onze werkplek maar blijkbaar mogen onze kinderen dat wel? Persoonlijk vind ik dat voor mijn kinderen geen echte pauze. Overblijven is hier wel mogelijk en dan ook nog gratis maar de school heeft liever dat je ze komt halen omdat ze dan heel wat rustiger en uitgeruster zijn smiddags. Dus daar alleen al om zou ik thuisblijven, maar vaak heb je kinderen in diverse leeftijdsgroepen dus ben je zoiezo langer thuis. Ik ga straks lekker weer een studie oppakken, maak websites en webshops thuis zo houd ik mezelf toch bezig en mijn hersens werkend hihi Mijn moeder heeft dat trouwens ook altijd zo gedaan, thuis gewerkt (administratiekantoor) en dan elke middag vers brood en beleg en lekker eten het KAN dus ook allebei natuurlijk..
En daarbij, moet dat altijd dan? Moet je dan altijd jezelf ontwikkelen en intellectueel stimuleren? Ik werk wel, maar om nu te zeggen dat ik altijd bezig ben om mijzelf te ontwikkelen? Nee, en eerlijk gezegd wil ik daar ook niet mee bezig zijn. Ik doe gewoon mijn ding en dat is prima.
Jeetje, zo is die ene thuisdag die ik alleen met mijn dochter heb ook niet. Luiers zijn sowieso niet boeiend, en huishouden doen we zoveel mogelijk op andere momenten Ik vind thuisdagen soms best pittig , zeker in de eerste fase van de nieuwe zwangerschap zag ik er als een berg tegenop (zo misselijk, dan zat ik liever stil achter mijn bureau dan steeds een hossende peuter die van alles wil doen en vooral veel op mama wil klauteren ). Toen ze nog kleiner was vond ik het heerlijk, dan nam ik haar mee in de draagdoek, toen woonden we ook dichtbij het centrum en ging ik lekker mensen en winkeltjes kijken met haar tegen me aan. Tja, nu gaat ze gillen en vindt ze daar natuurlijk geen biet aan en zit ik de hele dag op haar bevel dingen te tekenen die zij gaat 'kleuren'. Heel leuk, echt, maar ik zou geen talent hebben om mijn peuter de hele week te vermaken (ik heb dan ook veel respect voor thuismama's, en vind mezelf regelmatig een saaie moeder).
Ja, en dat ga ik waarschijnlijk ook doen. Maar hoogstens voor 2 jaar, daarna wil ik weer werken als de jongste ook naar de kleuterschool gaat.
Ik heb dat wel nodig ja. Maar het verschil zit 'm precies in de woordjes 'wil/wil niet'. Ik wil iets anders dan jij. Dat is prima, toch? Ik denk niet dat een kind gelukkig wordt van een moeder die tegen haar zin thuis blijft. Op andere fronten zijn we wel zoveel mogelijk met haar, ze wordt naast het werk nooit 'uitbesteed' (zoals ik bij vrienden wel eens heb gezien - die hebben rustig een baby van 3 maanden een week uit logeren gedaan om zelf met zijn tweetjes op vakantie te gaan...), en we hebben geen hobbies. Onze werk is onze hobby. Op een paar keer een uur hardlopen per week wat ik nog snel ergens tussendoor deed na.
@evenstar: ik werk ook hoor en ik denk niet dat ik een thuismoeder zou kunnen zijn, ben soms echt blij om er even uit te zijn. Maar ik lees hier dat je je als thuismoeder moet ontwikkelen etc en net zoals jij al aangeeft, het gaat om het woordje willen.
Je moet absoluut niks hoor! Maar vond het serieus raar dat veel werkende moeders dus het idee hadden dat je als niet werkende mama enkel nog thuis zit en enkel bezig bent met kinderzaken.
O zoveel... ik kom tijd te kort Natuurlijk ook de huishoudelijke dingen Maar verder veel lezen, dingen maken en leuke dingen doen in de omgeving. Sporten, winkelen, niks doen...
Ik riep altijd JA ik zou willen stoppen maar nee ik ben echt geen thuisblijfmama type. Zou gek worden! Een dag met die kleine is soms pittiger dan een dag werken. Vind het een heerlijk idee dat hij volgend jaar naar school gaat en ik 2 dagen voor mezelf hebt als hij op school zit. Dus 3 dagen blijven werken en de overige 2 dagen lekker met mijn ventje.
Ik zou denk ik wel 2 dagen willen blijven werken. Omdat het werk me ook voldoening geeft. Het lijkt me heerlijk om bij mijn kinderen thuis te zijn als ik die zou hebben, maar als ik af en toe lekker kan gaan werken lijkt me ook super. Ik werk nu 32 uur dus zou dan wel willen minderen.
Hmm, hier is het dubbel, dus heb 'ja' gestemd, maar met de kanttekening dat dat wel tijdelijk zou moeten zijn. Ik zou het heerlijk vinden als ik een jaartje of twee thuis zou kunnen blijven nu en dan daarna weer lekker werken (3 of 4 dagen). Dus ja, ik zou als het financieel makkelijk kon NU wel stoppen met werken, maar tijdelijk
klinkt toch als vakantie Nu kan ik hem me in jouw geval nog wel voorstellen omdat je man/vriend een baan heeft waarbij hij weken van huis is. Dan lijkt me het juist heel lastig organiseren als je er ook nog bij moet werken! mijn moeder was ook altijd thuis voor ons, had wel wat schoonmaak adresjes maar was verder altijd thuis voor ons. Als kind vond ik dat vanzelfsprekend en heerlijk. Nu ik wat ouder ben kijk ik er wel anders tegenaan, mijn moeder heeft bijna geen vriendinnen meer. Is al vanaf haar 20ste thuis voor de kinderen en heeft ook geen baan nu de kinderen uit huis zijn. Haar wereld is zo vreselijk klein! Dat is wel mijn voorbeeld dat ik het niet zo wil hebben. De kinderen zijn maar even klein en dan kan zeker een reden zijn om bij je kinderen te willen zijn maar de andere kant is wel dat je kinderen maar even klein zijn en dat jij nog een leven lang mee moet. De ideale situatie: Nu lekker thuis bij de kinderen tot ze naar school gaan, dan ligt er een super leuke baan op mij te wachten met leuke collega's in een super leuk bedrijf Daar kan ik dan 3 ochtenden werken tegen een top salaris en 's middags thuis zijn voor de kinderen! *blijft dromen*
Ik heb nee geantwoord, omdat zelfs tijdens mn verlof de muren al op me afkwamen. Nu zit ik verplicht thuis, omdat mn werkgever geen werk voor me heeft, maar wil dolgraag werken. Ben druk op zoek naar een baan, omdat ik de contacten mis.
Ha ha, ja misschien klinkt het als vakantie. Maar zo voelt het voor mij niet. Maar ik kan me ook best voorstellen dat werk meer een hobby is en dat je er naar uit kunt kijken.
Maar butterfly, dat je moeder geen vriendinnen heeft denk ik toch niet zoveel te maken met het feit dat ze thuis was met de kinderen? Tenminste, neem aan dat jij niet alleen collega's als vriend hebt?
ik vraag mij ook af waarom iedereen eigenlijk denkt dat je de contacten mist als je thuis bent? Ik heb nu meer contacten dan toen ik werkte, want ik heb er nu simpelweg meer tijd voor. Ik ben dus veel flexibeler en kan dus makkelijker afspreken.
Idd Ik ben thuis mama alweer 2 jaar en heb me tot op de dag van vandaag niet 1 keer verveeld! (ik werkte overigens zelf met kinderen dus voor mij was het dubbel om mijn kindjes weg te brengen om met andere kinderen te werken) Geen problemen met zieke kindjes wegbrengen, oppas regelen, wanneer het huishouden doen (want ja of je nu werkt of niet die moet toch gedaan worden) boodschappen en ik vond/vind dat gesleep met de kindjes 3 keer niets... Ik heb een heerlijk leven! Ooit, ja ooit ga ik ook weer werken! Nu eerst genieten nu ze klein zijn en een broertje of zusje erbij zou ook heel leuk zijn! Ik klap elke dag in mijn handjes dat we het zo goed hebben want ik weet dat het niet voor iedereen is weggelegt..