Vraagje gewoon puur om te kijken hoe jullie hierover denken. Hebben een neefje van 5 en nichtje van 3. Van de zus van mijn vriend. Heb het al met hem over gehad dat als ik net ben bevallen en geen behoefte heb aan die kleintjes hij dat wel moet zeggen tegen zijn zus. Dan laat haar maar even kort oppas regelen en alleen met haar man komen. ( zo denk ik erover) Vl accepteert dit wel al is het wel zijn zus. Aan de andere kant denk ik laat ze maar meteen komen dan hun willen natuurlijk ook graag hun nieuwe nichtje zien. En het zijn meestal 2 schatten van kinderen waar we hartstikke gek mee zijn. Probleem is laatste tijd een beetje dat vooral mijn nichtje zoveel last heeft van ( in mijn ogen ) aanstelleritus en gewoon geen boeh of bah zegt als ze hier is, soms na een half uur nog niet. Of in een hoekje gaat staan jammeren terwijl er niks is. En dat Terwijl we veel contact met hun hebben en ze vaak 2 x per weer zien, dus na mijn idee is dat nergens voor nodig. Vind het ook heel vervelend. Want het is niet aan mij om er wat aan te doen of van te zeggen, Mijn schoonzusje werkt daarbij niet echt mee en voert d'r gedrag alleen maar ipv het links te laten liggen. Eig is dat de voornaamste reden dat ik denk : wil ik wel dat hun dan meteen komen. Je hebt al een uitputtende prestatie geleverd en als mijn nichtje ( of neefje want die kan er ook wat van ) dan zo raar gaat doen vind ik dat alleen maar super frustrerend en weet ik niet of ik dat er dan wel bij wil hebben. Dan draait wéér alles om hun, en dat doet het altijd al aangezien ze tot nu toe de enige kinderen in de familie waren. Vl vind dat we op het moment zelf wel zien. Ik wil het er iig duidelijk over gehad hebben. Hij kan nogal onduidelijk zijn en over zich heen laten lopen en Zijn zus kan nogal haar eigen plan trekken namelijk. Meningen zijn welkom! Pff volgens mij heb ik last van hormonen want nu denk ik weer waar maak je je druk om haha. Maar ik plaats mijn bericht toch maar.
Ja ik vindt dat ook hun bij de familie horen en vast ook graag willen komen kijken. Als ik tegen mij dochters had moeten zeggen toen hun nichtje is geboren dat zij niet mee mochten gaan...dan zouden ze dit echt jammer vinden hoor. Mijn oudste is trouwens 5 en de middelste 3. Ze hoeven toch ook niet lang te blijven ... En misschien kan de vader even naar beneden gaan met ze nadat ze even gekeken hebben...
Ik snap je wel vooral om wat je vertelt over t gedrag. Hier donderdagochtend bevallen en vrijdagavond kwam nichtje v 5 op bezoek. Ging super, ook niet over nagedacht. Maar ii voel me ook heel goed. Toen ze 2 jaar geleden op kraambezoek kwamen sprong ze over t bed. Dat deed bij mij erg zeer aan mn hechtingen dus dat was niet zo fijn. Ik denk dat je t al moet bespreken en even afwachten hoe je je voelt.
Ik zou me er niet druk om maken en gewoon bekijken hoe je je straks voelt. Qua gedrag: kinderen gaan nu eenmaal door fases. Niets aanstelleritus. Gewoon een fase/sprong waar ze door heen moeten. Als je de onverdeelde aandacht van je schoonzus en haar man wilt, dan zul je ze moeten vragen hun kinderen thuis te laten.
Ik vind het heel vreemd dat je kinderen die je nota bene heel vaak ziet niet op babybezoek wil laten komen. Zelfs al heeft er eentje even een lastige fase... Ik zou zelf niet blij zijn als mijn dochter niet had mogen komen bij de geboorte van haar nichtje...
Hoe kort is 'kort'? Als het gaat om snel even gluren enkele uren na de geboorte, snap ik best dat je liever niet te veel mensen hebt. Maar ik zou daar sowieso alleen de grootouders voor vragen. Als het gaat om kraambezoek van een half uurtje op de 1e of 2e dag erna, zou ik me niet al te druk maken. Het is niet alsof ze uren blijven zitten ofzo.
Ik snap je gedachtengang op zich wel, maar ze horen er nou wel eenmaal bij. Hoe zou je het zelf vinden als jij straks bij iemand op kraamvisite wilt gaan en diegene zegt tegen jou dat je dochter niet mee mag. Ik zou er op z'n zachts gezegd niet blij mee zijn. Ik zou echt geen scheve gezichten willen vlak na mijn bevalling. Ik heb zelf ook al 2 kinderen en ik let juist altijd extra goed op mijn kinderen als we op kraamvisite gaan. Wij blijven ook altijd max een half uurtje/3 kwartier. Misschien is het een idee als je boven in bed gaat liggen als ze komen en je je man instrueert de visite alweer snel mee naar beneden te nemen.
Oke bedankt voor jullie reacties Het gaat mij vooral om dezelfde dag nog. Dus echt kort erna. Maar is toch bekijken hoe ik me op dat moment voel alleen ouders is ook nog wel een idee. Dat kinderen in fases zitten snap ik natuurlijk maar vraag me gewoon af of ik dat soort gedrag op zo'n moment trek. Iig bedankt voor jullie reacties kijken het gewoon op het moment zelf aan
@ suus ik snap je maar als je echt net bent bevallen zou ik het wel jammer vinden maar ook wel snappen denk ik. Daarbij zeg ik ook niet nu al dat ik het niet wil he. Ga daar niet bij voorbaat van uit. Maar meer als dat zo is wat er dan van word gevonden
Zelf ben ik nog geen tante, maar hoop dat nog wel te worden. En voordat ik mijn reactie gaf, heb ik eerst nagedacht hoe ik het zelf zou vinden als één van mijn schoonzussen zou zeggen dat onze kinderen (nog) niet mee mogen komen. Ik zou daar denk ik toch best een dubbel gevoel bij hebben. Binnen enkele uren na de bevalling zou ik op zich wel snappen dat de kraamvrouw zegt 'liever niet'. Zeker als het voor haar de eerste is. Mensen die zelf (nog) geen peuter / kleuter hebben of hebben gehad, kunnen daar vaak toch wat minder goed mee omgaan. Maar ik verwacht dan zelf ook niet uitgenodigd te worden binnen de eerste 12 uur zeg maar. Als je het te druk vindt, is alleen grootouders toch genoeg? Ik denk dat onze zoon wel heel erg teleurgesteld zou zijn als hij niet mee zou mogen. (ik spreek even voor de oudste van ruim 3,5... De jongste kan het vast nog niet niet schelen.) Als ik te horen zou krijgen dat de kinderen niet mee mogen, zou ik zelf ook niet gaan denk ik. Dan maar wat later. Ik vind dat richting de kids anders heel erg sneu. Maar ik moet er wel bij zeggen; ik ben wel van het type die de kinderen héél duidelijk instructies zou geven vooraf - kort zou blijven (hooguit half uurtje / drie kwartier) en àls één van de jongens zich toch druk / vervelend zou gedragen, zou ik ook onmiddellijk weg gaan. Aangezien ik hoop dat mijn broers en schoonzussen dit ook van ons weten, zou ik denk ik al met al toch een beetje een teleurgesteld gevoel krijgen van de boodschap 'kinderen niet mee'. Maar ik zou het ze heus niet hun leven lang blijven nadragen ofzo. Als jij denkt dat jouw zwager & schoonzus dit niet doen, zou je het alsnog vooraf kunnen bespreken. Bijvoorbeeld eens vragen hoe zij de kraamtijd heeft ervaren, of ze het druk vond. En jouw zorg uitspreken dat je misschien kinderen wel wat druk vindt. Ze kan er dan al rekening mee houden dat jij dan graag wilt dat ze de kids een beetje 'kort' houdt.
Ik denk ook dat je echt pas kan zeggen als je bevallen bent. Hier zijn na de bevallingen de ouders meteen langs gekomen en broers en zussen zonder kinderen een paar uur later. De broers/zussen met kids die kwamen eigenlijk pas een dag later omdat het voor hun niet uitkwam om meteen langs te komen ivm werk/kinderen. Misschien loopt het wel heel anders dan je van te voren denkt.
@ tupp nogmaals bedankt voor je reactie. Denk wel dat dat een goeie is was je zegt. Qua overleg. Juist omdat wij weten hoe mijn schoonzusje en zwager kunnen zijn. Maar het ligt er idd ook aan hoe snel het na de bevalling is. Ik denk ook dat als je kinderen hebt je dan liever wat later gaat met kinderen als eerst alleen. Dat vind ik wel een goed argument ( plaats natuurlijk dit niet voor niks ben benieuwd na de meningen ) Suus je hebt gelijk je weet toch niet hoe je je voelt na de bevalling dus je kunt er ook nog niet veel over zeggen. Soms bekruipt me gewoon zo'n gevoel dat er straks van alles gaat gebeuren wat ik niet wil en dat er over me heen word gelopen. Maak me gewoon druk om niks af en toe hormonen. Daarom ga ik nu ma niet van het slechte scenario uit maar dat als ik bevallen ben graag iedereen wil laten komen om ons meisje te laten zien, incl kids, en anders onszelf ook gewoon wat meer tijd gunnen voor iedereen langskomt ipv selectief te zijn in wie wel en wie niet.
Haha, nee bedankt. Mijn man wel en ik zit er lekker met de iPad naast. Ik hoor door het gegil van de overburen wel wat de stand is.
Voetbal staat hier wel aan, maar ik ben niet zo'n hele grote voetbalfan. Ik herken het ook wel dat ik mij nu al druk kan maken over dingen hoor. Zo kan ik mij al helemaal opwinden over het type kraamhulp die ik ga krijgen.....dat mijn man zegt, dat je je daar nu al druk over maakt zeg..... Ik denk dat onze hormoontjes al veel met ons doen. Het is gewoon allemaal heel bijzonder en je wil gewoon dat alles perfect verloopt, maar het loopt toch altijd wel een beetje anders. Gewoon je gevoel volgen op dat moment. Als ze bellen om langs te komen gewoon een dag/tijd afspreken dat het jou uitkomt.
Ik zou gewoon afwachten hoe je je dan voelt. Ik had na de bevalling geen behoefte aan direct bezoek, ik wilde echt even met z'n drietjes zijn. Wegens afstand kwam mijn zus op dag 3 na de bevalling (do bevallen, za was zij hier), maar zonder neefje en nichtje; ik had dat ook echt te druk gevonden denk ik. Toen overigens niet bewust voor gekozen, maar het was logistiek gewoon niet te doen. Nu bij de tweede denk ik er eigenlijk hetzelfde over, ik wil echt even tijd met z'n vieren en kort kraambezoek van de naaste familie is wel prima, maar niet meteen op de dag van de geboorte. Neefje en nichtje mogen ook best komen spieken, maar dus nadat wij voldoende tijd met z'n viertjes hebben gehad én echt niet te lang. Bij mijn dichter ging ik toch ook snel over m'n grenzen, met de tweede wil ik écht rustig aan kunnen doen.
ik zou ze mee laten komen, zeer waarschijnlijk blijven ze toch niet heel lang, en wat is er voor die kids nou leuker dan hun nieuwe nichtje of neefje zien? En draai het eens om, zou jij het voor je kindjes leuk vinden als ze een nichtje/neefje hebben gekregen, en ze niet meteen mee mogen om te kijken?
Ik ben nadat mijn zusje was bevallen van haar zoontje ook niet gelijk met de kinderen langs gegaan. Ze zijn nogal druk en mijn zusje lag nog in het zh omdat ze een ks gehad had. Toen ze weer een paar daagjes thuis was en ook uit bed kon ben ik pas met de kinderen langs geweest.
Ik zou het heel jammer vinden als onze kinderen niet mee zouden mogen bij een eerste blik op hun neefje of nichtje (ze zullen hier namelijk waarschijnlijk hartstikke meeleven en het geweldig vinden). Een eerste bezoekje vind ik trouwens sowieso iets van maximaal een halfuurtje en dan weer gaan: even kijken, vragen hoe het gaat met mama/kindje en papa, kleinigheidje geven en weer weg.. Maar als jij het dan misschien niet wilt.. Tja, dat is aan jullie toch?
Nou ik hoefde mn broers zo ie zo niet zelfde dag te zien. Niets met hen te maken of schoonbroer/zus maar vind alleen opa en oma wel genoeg. Wat dat betreft snap ik als het te veel is. Echter je omschrijving van de kinderen vind ik not done. Misschien zou jij het anders aanpakken als je schoonzus, maar vind het kort door de bocht om het aanstellen te noemen. Kinderen hebben dat soort fases. Kun je het kind niet kwalijk nemen.... succes dan nog met je eigen kind... kom je nog voor verrassingen te staan.