Ik begrijp dat ik het los moet laten, maar eerst een kleine aanvulling. Vorig jaar toen ik tot de ontdekking kwam dat niemand er zou zijn, heb ik dit (ja niet echt handig) via de mail duidelijk uitgesproken. Dat ik gekwetst en verdrietig was en het eigenlijk best oneerlijk vond. Nu ik eindelijk een levend kindje mocht krijgen, was ik alleen. (met man en ouders dan he) Het was al bekend dat ik ingeleid zou worden, dus als ze logisch na zouden denken wisten ze wanneer het ongeveer zou komen. Ergens had ik misschien de hoop dat ze na vorig jaar er nu wel bij wilde zijn.... Maar goed, niet bij geboorte, niet bij eerste verjaardag... Moet ik dan wel bij hun koters komen? Helaas heeft de een te maken met vakantieplanning van hubbie en haar school en denkt de ander altijd en alleen maar aan zichzelf Zo is het en zo zal het altijd blijven Maar nu... los laten.... hoe dan? Maar het feestje komt er! Op de dag zelf, met de mensen die er bij zullen zijn.
@Willie ik vindt dat ze er rekening mee hadden kunnen houden kom op zeg wat is dat dan nu? Is toch familie en de eerste verjaardag die is zo belangrijk!
@willy: lastig hoor! Het getuigd in ieder geval niet van een hoop medeleven en ook niet van rekening houden met jou. Maar feitelijk... Kun je er weinig aan doen. Hooguit nogmaals zeggen dat je het erg jammer vind en heel hard denken "de mensen die het wel belangrijk vinden zijn er tenminste!" Want die zijn het belangrijkst
ik zou dat ook heel vervelend vinden. gelukkig word er bij ons wel rekening gehouden met verjaardagen en ik zou ook nooit op vakantie gaan als een famillie lid die dicht bij mij staat jarig is. helaas denken veel andere mensen daar anders over.
Tja dat hoort erbij als je in de zomer bent uitgerekend. Als ik met 41 weken was bevallen waren mijn ouders er niet eens bij geweest, die boeken altijd een jaar van te voren al hun vakantie. Ik vind dat je niet van mensen kan verwachten dat ze hun hele vakantie om 1 verjaardag of geboorte heen plannen, vooral niet in het hoogseizoen. Vaak moet je eerst al je vakantie op het werk van allebei afstemmen, dan moet er nog eens wat leuks en betaalbaars beschikbaar zijn, dan houd je geen rekening met verjaardagen. Sterker nog dit jaar waren wij op vakantie met de verjaardag van ons zoontje, zijn verjaardag hebben we gewoon 2 weken eerder gevierd. Begrijp wel dat je het jammer vind, maar een hoop mensen boeken nu eenmaal hun vakantie van te voren dus dan kun je met een inleiding geen rekening houden. Daarnaast zeg je zelf dat de een met school zit en het werk van haar man, tja dan houd het toch op? Neem aan dat ze wel een keer voor of na de vakantie gezellig een kadootje komen brengen? Fijne verjaardag alvast!
Ik heb in de zomer 3 weken vakantie en kan dan echt geen rekening houden met verjaardagen. Mijn eigen gezin gaat toch echt voor. En als mensen hier niet op een verjaardag kunnen komen jammer dan. Ga ik me echt niet druk om maken.
Tja ik ben midden in de zomer jarig, en heb altijd een super verjaardag gehad en kreeg door vakanties enzo de hele maand kadoos ben geen dag jarig nee hele maand I love it o en eerste verjaardag, tja is net zo belangrijk als de 2de 3de of 26ste hoor!!! (sorry maar ik kan me er niet druk om maken geniet gewoon lekker!!!)
Ik snap het niet, mijn kinderen zijn beiden begin augustus jarig maar ik kan toch niet van iedereen verlangen hun vakantie daaromheen te plannen??? Ik vier het de laatste zondag van de zomervakantie (is hier 12 aug) en dan zijn de meesten er wel weer. Ik kan me daar echt niet druk over maken hoor!
Daar zijn de meningen gewoon over verdeeld. Toen ik beviel van mijn oudste zaten mijn broers op een festival. Hadden ze dan niet mogen gaan dat jaar, omdat ik weleens op die dag zou kunnen bevallen? Ze hebben gebeld en een festival shirt in maat 62 meegenomen, superleuk! En die eerste verjaardag vind ik ook niet zo heilig als sommigen hier. Als anderen dat wel vinden prima, maar accepteer ook dat niet iedereen alles uit handen laat vallen als een kindje 1 wordt..
Loop je nu niet hard van stapel? Wat is er oneerlijk aan? Je hebt gezegd dat je het jammer vond en nu zul je het los moeten laten... Je vraagt of mensen dit accepteren? Wat wil je dan? Hierover ruzie maken? Denk dat het voor jou nu meer een principe kwestie gaat worden omdat je vraagt of je je wel naar de verjaardag van hun kindjes moet gaan.... Persoonlijk (en dat is geen aanval) vind ik dat je je echt veel te druk maakt... Het feestje gaat heus wel door en wordt vast heel gezellig! Nog even ter vergelijking... Toen ik ooit 18 jaar werd waren mijn beide ouders (gescheiden) en zus op vakantie... Tja, jammer, maar ben ook zonder hun 18 geworden hoor!
aan de ene kant snap ik jou heel goed, die grote mijlpalen van eerst een levend kindje, en dan de mijlpaal hoera 1 jaar, en die vier jij zonder jou familie, het lijkt hierdoor dat jullie kleintje vergeten word, echter snap ik jou zussen ook het is vakantie, dus rekening houden met tja lastig weet niet of ze werken/school/kinderen (heb niet alles gelezen sorry) dus daar moeten ze al dan rekening mee houden, persoonlijk vind ik bevalling en 1e verjaardag heeeeeeel belangrijk dit zijn grote mijlpalen m.i die voor vooral een moeder heel belangrijk zijn tuurlijk is er ook 2,3,25 jaar maar die eerste verjaardag alles de eerste keer van baby naar babyaf, dus ja ik persoonlijk houd altijd rekening daarmee, maar uiteindelijk draait de eerste verjaardag juist om die mensen die er wel zijn, die wel de moeite hebben genomen te komen, die wel de moeite hebben genomen om er rekening mee te houden, je kleintje vermaakt zich wel daar hoef je je niet druk om te maken, zo een eerste verjaardag is een hele gebeurtenis ook voor je kleintje, die heeft niet eens door dat tante er niet is probeer niet het feest te verpesten of het gevoel van gefaalt feestje alleen omdat je zussen er niet zijn, kijk naar je kindje geniet van die eerste verjaardag met of zonder zussen
ik snap ts wel. Misschien hebben anderen een hele andere band met hun broers en zussen dan wij, maar het zou nooit in mij opkomen om rond de uitgerekende datum van mijn zusje op vakantie te gaan, hoe dat ook valt. Bij ons zou het dus niet eens zo zijn dat ze ander zich misschien gekwetst zou voelen, maar het zou bij ons beiden gewoon niet opkomen om dat te doen. En dat geldt ook voor de 1e verjaardag, in onze ogen gewoon iets heel belangrijks. En ook al zou het voor mij niet belangrijk zijn, ik zou dan denken wat voor mijn zusje belangrijk is.
Heb alleen je begin post gelezen, ik denk dat je te lief bent ts dat herken ik wel want zo ben ik ook! Ik doe ook altijd veelste veel voor anderen maar krijg dit niet altijd terug! Jou kindje is nu eenmaal in een rotperiode jarig en eerlijk gezegd snap ik je zussen wel dat ze dan op vakantie gaan want ja die heb je over het algemeen meer 3 weken! Misschien moet je voor jezelf gaan afwegen wat jij belangrijk vind? En wat meer aan jezelf denken
Helaas een herkenbaar verhaal. Bij ons waren het alleen niet de zussen of broers maar ouders. ik begrijp dat je het echt niet leuk vind.
Ik zou mij ook niet druk maken wie er wel en we niet op een verjaardag kunnen komen. Nichtje van mij ook midden in zomer jarig en denk dat mijn vriend mij heeel raar zou aankijken als ik de vakantie wil verschuven vanwege haar verjaardag. Afgelopen verjaardag van jongste die werd ook een jaar konden opa en oma niet ,want de hadden dagje weg met nierstichting. Tja dan niet hoor ze zijn een weekje later langs geweest. Vind 1 jaar nou ook niet specialer
Ik kan me er niet zo druk om maken. Ik kan me voorstellen dat als je als ouders een tijdsruimte van 6 weken hebt, en je dat ook moet afstemmen op je werk, dan kan het voorkomen dat iemand er niet is op een verjaardag (en helemaal als je je aan de bouwvak moet houden). En bij ons is het zo dat wij niet eens kinderen hebben, maar het komt ook wel eens voor dat wij er niet zijn op een verjaardag. Gelukkig heeft niemand bij ons daar moeite mee. Dan kom je toch een andere keer. Niemand die ook maar bedenkt dat wij de jarige dan niet belangrijk zouden vinden. Er zijn nog 364 andere dagen in het jaar hoor ... Ik vind het persoonlijk nogal wat om anderen te verplichten hun vakantie aan te passen aan jou.
Leuk he vakantieperiode. Meid das het risico van bevallen in de zomer maanden en dan helemaal in de vakantie tijd. Als je het zo ontzettend belangrijk vind dat ze er bij zijn dan zul je het moeten verschuiven. Wij hebben het toevallig gisteren gevierd omdat wij zelf op vakantie zijn met haar 3e verjaardag dus tja dat heb je dus ook. Ja ik zou het accepteren, je heb geen keus.
Ik zou me er niet zo druk om maken hoor, je kan mensen nou eenmaal niet verbieden om op vakantie te gaan.....je kan niet met alle verjaardagen rekening houden, zeker in de zomerperiode niet. Samira is van 1 juli, dus hier hebben we er net geen last van dat mensen dan op vakantie zijn......mijn schoonvader is 30 juli jarig maar is dan met vakantie, mijn man is 6 augustus jarig maar dan zijn zijn ouders en zus dus nog met vakantie. Tja, dan heb je in de zomer
Hier is het precies hetzelfde. Wij houden rekening met verjaardagen en plannen daaromheen. Wij hebben 1 nichtje en mijn man werkt in de horeca en kan vooral in het weekend geen vrij krijgen. Zoals dit jaar valt haar verjaardag op vrijdag en het wordt gevierd op zondag, mijn man is vrijdag vrij (zelfs zijn vrije dag daarvoor omgezet) en moet zondag werken. Wij gaan dan ook vrijdag heen en ik ga alsnog zondag heen als het wordt gevierd. Ik vind dat niet meer dan normaal, zo gaat dat bij ons in de familie. Maar dat ligt ook aan de band die je met elkaar hebt. Ik zou ook echt niet blij zijn als mijn broertje met gezin niet zou komen op de verjaardag van mijn kinderen.
ik heb echt een hele goede band met mijn zus en broers en alle nifjes. En bij uitgerekende datums ben ik altijd in de buurt geweest. (ik was toen nog een stuk jonger). Maar bij verjaardagen?? nee sorry, ik heb 7 nifjes van mijn kant en 1 van andere kant. Even opsommen: april, juni, okt, nov, dec. Het geluk dat ze niet in de zomervakantie jarig zijn. maar wij hebben onlangs 2 verjaardagen gemist toen wij op vakantie waren, tja sorry, ik ga echt niet mijn vakantie daar ook nog eens op af stemmen. ik stem het al af op mijn werk, zijn werk, afspraken van de kinderen, afspraken van onszelf, en de oppas/oma. Als ik dan ook nog eens rekening moest houden met alle verjaardagen en andere feesterijen? dan zou ik het van weekendjes weg moeten hebben. Ik snap je gevoel wel hoor, mijn dochter is in de herfstvakantie jarig, dus ja, dan zijn er ook wel eens wat op vakantie. En omdat wij de verjaardag op de dag zelf vieren, kunnen mensen die van verder komen ook vaak niet aansluiten. Tja, het zij zo hoor.. Dus, ja ik snap je gevoel, maar ik zou dat wel proberen van je af te zetten. Jammer vinden vind ik logisch, maar ik zou er echt niet boos om zijn!