Het komt ook doordat schoonmoeder heeft gebeld denk ik. Als het schoonzus zelf was, was het misschien een ander verhaal. Maar nu weet je niet of ze het zelf ook wil met kans op bijleggen of dat ze je hierna weer doodzwijgt. In mijn eigen situatie zou ik het niet doen, maar dat heeft ze aan zichzelf te danken.
Ligt eraan ? Hoe is de band tussen jou en je vriend/man en haar kinderen ? Ookal heb je ruzie maar haar zou zonde zijn als de kindjes hun oom en tante niet meer zien ? Dus ja ik zou gaan
Ja. Zekers te weten voor de kinderen. Het zal voor de verdere situatie niet uitmaken, maar voor de kinderen zal ik zeker klaar staan.
Ja ik zou oppassen. Tot er aflossing is. Ik neem aan dat er niet zo maar gebeld woord. En ik ben wel vergevingsgezind, En onschuldige kinderen daar zal ik altijd voor klaar willen staan.
Ik zou aangeven dat ze de kids altijd mogen komen brengen... Ga er niet zelf helemaal heen rijden en maar afwachten tot ze weer terug is van t zh. Is handiger kids dan bij ons.
Ja ik zou gaan. Die kinderen kunnen er niets aan doen. En ik vind het is toch familie. Ik heb alleen de opening gelezen
Ja tuurlijk, zeker in geval van nood, stel nu dat ze een hartaanval oid had gehad en door gebrek aan oppas niet in niet ziekenhuis kon komen, arme kinderen.
Hier trouwens vette ruzie gehad met schoonzus. Meer nog van haar kant (boosheid) dan van mij. We kende elkaar ook amper en vreselijkste dingen waren gezegd maar toen ik tijdens de zwangerschap van mn tweede was gevallen en de ambulance moest komen en mijn dochter verzorgd moest worden stond ze er wel (mijn moeder op 1,5 uur afstand en man zat in buitenland).. en andersom was het net zo geweest.
Ja ik zou oppassen voor de kinderen Dat is in ieder geval mijn eerste gedachte Maar ik ga er dan ook wel een beetje van uit dat mijn schoonmoeder zou weten hoe ik er in sta en geen andere uitweg zou weten Dus ook een beetje voor haar. Als zij gewoon makkelijk is en denkt ik bel je op omdat het haar het beste uitkomt en dan over mijn gevoel heen walst zou ik er veel meer moeite mee hebben Uiteindelijk zou ik toch wel gaan denk ik
Ja maar dat is dus hier niet het geval anders was ik sowieso gegaan. Er was genoeg andere keus maar ik was het makkelijkste omdat ik sowieso me dochter bij schoonmoeder moest halen
Ik denk dan aan de kinderen en dan zet ik mijn trots op zij en zou ik wel gaan. MAAR dat betekend niet dat alles koek en ei is.
Wat was de nood dan, als ik dat mag vragen? Ik zou over mn hart strijken en het wel doen, omwille van de kinderen. Zodra er een ander oppas is ben ik weer weg.
Ja natuurlijk!! ik zou er geen minuut over na hoeven denken... het zijn wel neefjes/nichtjes. Moeder moet met spoed weg hoe sneu is dat voor de kinderen.
Nu is het verhaal al wat anders je dochter was al bij je schoonmoeder. Ze koos misschien de makkelijkste weg maar jou dochter moest ook meteen op gevangen woorden niet? Weet je wat mij vaak op valt ook hier op het forum. Dat ruzie.s zo lang door gaan. En heb echt wel redenen om te kunnen zeggen hoe ik er in sta in ruzie.s tussen familie en dergelijke. Dan had ik nu geen familie meer over gehad als ik elke ruzie die ik heb mee gemaakt had moeten kappen met familie. Ben bijna 40 en nu pas begin ik wat rustiger te woorden laat mij niet meer zo op de kast jagen door familie of wat dan ook. zijn ze lelijk de volgende keer gaan we weer verder. Ga geen situaties noemen. Maar ik merk door vergevend gezind te zijn ik meer rust er aan over hout. Heb veel moeten vergeven maar als ik er op terug kijk. Had ik vaak ook zelf een groot deel aan een ruzie. En zal mij vast en zeker in de toekomst nog wel eens gebeuren. ( ben niet heilig geworden)