Ja maar niet zonder goed nadenken. - We moeten dr financieel wel op vooruit gaan, met vastigheid, anders neem ik de gok niet. - Voor langere tijd - Onze zoon mag niet al zo oud zijn dat hij bijna naar de middelbare gaat, dan blijven we hier - Niet elk land is acceptabel. Hier hangen bepaalde 'eisen' aan.
Lijkt mij geweldig! Als wij met (pre) pensioen gaan willen we sowieso al emigreren. Daarnaast hebben we ook aardig wat familie en vrienden die geëmigreerd zijn dus ik weet dat het niet altijd feest is. Natuurlijk ligt het wel aan het land waar we naar toe zouden gaan. Een hutje bij een plaatselijke stam in Afrika zie ik niet echt zitten.
Zeker, wel afhankelijk van de locatie en de mogelijkheden voor de kinderen. Wij hebben het er wel eens over, maar durven niet goed omdat we dan helemaal bij 0 moeten starten met werk zoeken, huis etc. en we dat risico met 2 kinderen niet durven nemen. Als een van ons sowieso voor werk zou kunnen gaan, zou dat het juist makkelijker maken . Maar goed, dat is wat ons werk betreft totaal niet aan de orde.
Nope. Of het moet net over de grens hier in Belgë zijn. Als mijn vader niet ziek was en ik zou weten dat mijn moeder tot haar oude dag samen zou zijn, in plaats van voor haar 60e wss al weduwe te worden, zou ik het wel overwegen...
Emigreren, ja hoor onder goede voorwaarden... En 't liefste neem ik mn ouders mee haha.... We zijn nu ook al het land van uiterste zuiden naar uiterste noorden doorkruisd voor zn werk.
Dat ligt aan de locatie, de leeftijd van onze kinderen op dat moment en of het tijdelijk of permanent is.
Dat is hier zo niet aan de orde dat ik er eigenlijk geen antwoord op kan geven. Zoals door de meesten al genoemd is ligt het helemaal aan de voorwaarden en omstandigheden.
Ja, sterker nog wij gaan het doen. 14 janauri verhuizen we voor minimaal een jaar naar New York maar de kans is groot dat we langer blijven. Nu houden wij ook echt van NY dus de keuze was makkelijk gemaakt. Onze zoon van 5 vind het heel spannend maar ook heel gaaf. Zelf zal ik nooit kiezen voor een islamitisch land, maar verder staan we overal voor open
Dit! Nooit alleen maar vanwege werk, maar als er een aanbod zou komen voor een land waar wij zelf heel graag heen willen, dan uiteraard wel! Maar goed, ook ik kan het mijn moeder niet 'aandoen' om te emigreren.. Maar als het bijvoorbeeld voor een half jaar zou zijn, naar de USA bijvoorbeeld, zou ik zonder twijfelen ja zeggen!
Ik heb het gedaan. Maar voor ons heeft het veel plussen. Door de expatregeling verdient mn man meer, gaan de kinderen naar een goede (dure) school die wordt vergoed. Alleen ik kan helaas geen baan vinden. Dit zou voor mij wel weer een reden zijn om terug naar nederland te gaan. Alhoewel, als geert wint, blijf ik nog liever even hier.
nee, absoluut niet. Ik wil best binnen Nederland verhuizen (heb ik al eens gedaan, van de randstad naar Twente) maar niet naar het buitenland.
Ja zeker , we zijn aantal maanden gelden weer verhuisd. 6 jaar geleden weg gegaan uit Nederland naar azie, en nu naar Engeland. Voor ons is het belangrijk dat het niet alleen voor mijn man goed is maar ook voor de rest van het gezin.
Nee, tenzij we geen toekomst meer hebben in NL, bijvoorbeeld als we werkloos zouden raken, huis daardoor niet meer kunnen betalen en praktisch gezien op straat staan... dan zou ik alles aannemen om mijn kinderen een goed leven te kunnen geven, ook als dat niet in Nederland is.
Wij zijn net bijna vijf jaar weggeweest en gaan waarschijnlijk volgende zomer weer weg en dan echt emigreren. Spannend en moeilijk (zoon heeft ASS), maar je krijgt er zoveel ervaring voor terug. Het idee altijd 'hier' te moeten blijven, maakt me gek. Op onze eerste date was reizen en emigreren al een topic. Nu verklaart iedereen ons voor gek en is het zielig voor de kinderen. Maar waar mijn man gaat werken, hebben we veel meer gezinstijd en vrije dagen dan hier, en iets meer centjes.
Absoluut! Mijn man komt uit Zuid Afrika en we hebben op het punt gestaan daar te gaan wonen. Maar toen bleek de oudste ASS te hebben dus bleef ik liever hier. En nu het daar steeds grimmiger wordt, hebben we er helemaal vanaf gezien. Het is er niet veilig zo erg, ik hou van za. Mijn man heeft een beroep dat erg gewild is, dus we zouden overal heen kunnen. Maar voor de kinderen blijven we beter hier.
Het ligt eraan waarheen. Man heeft een aanbod gehad voor Ierland, dat is niet doorgegaan (hij zou dan eerst alleen gaan ). Ook een aanbod voor de Arabische Emiraten, maar daar willen we allebei niet heen. Daar wil ik mijn kinderen niet laten opgroeien.
Ik zou wel willen. Andere omgeving, nieuwe mensen. Al lijkt het me wel eng, een andere cultuur en taal. Ik heb geen geweldig leuke baan ofzo. Zoonlief is nog klein en kan zich nu nog goed aanpassen. Een aantal jaar geleden hebben we het overwogen, maar toen toch besloten om het bedrijf van mijn man verder uit te breiden. Nu met een goedlopend startend bedrijf zal het er de komende jaren niet van komen. We houden er in ons hoofd wel rekening mee, zo wil ik bijvoorbeeld dat de school waar zoontje naartoe gaat al vroeg Engels geeft.