Waar we nu wonen kunnen we het wel van 1 loon redden. Maar waar we straks gaan wonen, daar zal dat niet lukken. Ookal zou het nét niet kunnen. We sparen dan wel bijna mijn hele loon maar ivm restschuld zijn we dan een groot deel van dat spaar bedrag nodig om af te lossen. ( heerlijk je huis verkopen in deze tijd ) Plus dat ik er niet aan moet denken om thuis mama te zijn. Ik zou tegen de muren oplopen. Vind het heerlijk om ook mijn eigen dingen te hebben en ik denk dat wanneer ik straks met verlof ga, niet weer kan wachten op het eind om weer te gaan werken. Dus wat dat betreft is het helemaal niet erg of vervelend dat we het met 1 loon niet kunnen redden.
De huizenprijzen liggen per regio heel verschillend, beetje hard om daar over te oordelen vind ik. Daarnaast wordt er vaak een nettobedrag genoemd omdat deze regering zo aardig (of gek) is om belasting terug te geven aan mensen met een hypotheek, en kom je bruto met een niet al te riant huis al snel in de richting van zo'n bedrag. Ons huurhuis is ook duur, maar we zijn gedwongen om particulier te huren, en dat vijvertje is heel klein en duur (minstens 900 euro voor een normale eengezinswoning). Kopen geen optie wegens goedbetaalde, maar tijdelijke contracten (allebei onderzoeker universiteit). Maar goed, ik ben vast niet wie je bedoelt. Mij zal je namelijk nooit horen klagen over het feit dat ik werk. Ik WIL namelijk werken.
Evenstar; een tijdelijk contract is niet het enige waar ze naar kijken hoor voor een hypotheekverstrekking. Hebben genoeg promovendi en onderzoekers uni in de omgeveving die wel een koophuis hebben. Ze kijken of de basis goed is en of er voldoende groei in de carrieres zit. Bij een kassabaantje met een halfjaarcontract is dat wel anders.
ik werk met hypotheken. Sinds kort is dat grotendeels aan banden gelegd. Regels zijn veel strenger geworden.
Ik ben gestopt met werken toen ik mijn zoon heb gekregen. Het is misschien wat passen en meten, maar we kunnen nog steeds goed sparen, ondanks dat mijn man echt geen wereld loon heeft... Allesbehalve zelfs... Het is maar net of je het waard vindt om dingen in te leveren. Wij hebben we iets moeten besparen, maar we kunnen nu meer sparen dan toen ik ook nog werkte. Toen ging alles erdoor en keken we echt nergens naar. ik werk nu met potjes en ik moet zeggen dat dat me goed bevalt!
Ik moet ook werken om hier de kosten te kunnen betalen. Wij hebben een koopwoning, maar eentje onder de gemiddelde verkoopprijs, maar dat gaan we echt niet redden op het salaris van mijn man. Nou vind ik het niet erg dat ik 'moet' werken, want ik wil het ook, maar goed: mocht er iets gebeuren waardoor we ervoor zouden moeten kiezen om minder te gaan werken, dan hebben we dus wel serieus een probleem. Om te beginnen al omdat dan onze nettokosten voor de hypotheek omhoog gaan, omdat bij een lager salaris de hypotheekrente-aftrek fors daalt. Wij kijken dus ook serieus hoe we kunnen bezuinigen en zijn net overgestapt met de ziektekostenverzekering, waarmee we 30 euro per maand gaan besparen volgend jaar. Betalen we nog steeds net zo veel als nu, maar we voorkomen dus een enorme prijsstijging... 't Is niet anders, over een paar jaar zal het wel weer bijtrekken en weer ruimer worden. Beetje jammer alleen dat we net nu in de duurste periode van ons leven zitten...
ja, ik kan stoppen met werken en dan kunnen we doorleven. Uiteraard moeten we dan met minder genoegen nemen. Ik werk 36 uur, met 1 kind en nog 1 kind onderweg, ik werk omdat ik het heel leuk vind en omdat ik het zonde van mijn opleiding, kennis en ervaring vind om thuis te gaan zitten. Daarbij word ik geen vriendelijker mens van thuis zitten
Wij zouden op één van onze inkomens kunnen leven, en best goed ook. Oké, dan kunnen we beter ons huidige huis verkopen (250 m2 met 2 parkeerplaatsen, in A'dam), maar voor wat minder geld kun je ergens anders ook prachtig wonen. Toch denken wij er geen seconde serieus over na om te stoppen met werken. Waarom niet? De allerbelangrijkste reden: ik vind dat wij beiden financieel zelfstandig moeten zijn. Dus niet afhankelijk van een partner (of overheid) om voor onszelf en de kinderen te kunnen zorgen, mocht er ooit iets heel ergs gebeuren. Verder vind ik werken belangrijk voor m'n ontwikkeling. Niet dat werken daar de enige manier voor is; studeren (en eventueel schrijven) zou mij net zo'n goede ontwikkeling kunnen geven. Maar via m'n werk kom ik nu in contact met heel interessante mensen, die ik als thuisstudent nooit zou ontmoeten. En in mijn werk kan ik iets voor de maatschappij betekenen. Ook dat kan op andere manieren, maar dit is nu voor mij de beste manier om dat te doen. Als moeder of als vrijwilliger kun je heel veel betekenen voor een of enkele individuen (ontzettend waardevol, dus geen kwaad woord daarover). Maar in het werk wat ik nu doe, proberen we iets te betekenen voor heel grote groepen mensen, zoals kwetsbare ouderen, chronisch zieken, en gehandicapten. Kortom: het hele setje. Zelfverwezenlijking, ontplooiing, maatschappelijke betekenis, zelfstandigheid. En ik vind het gewoon ontzettend fijn om in Amsterdam te wonen, en ben heel blij dat we met onze 2 inkomens in staat zijn om daar een mooi huis te betalen met voldoende ruimte voor ons gezin én ons werk. Dat geld eigenlijk nooit een reden is om iets niet te doen, wat we wel graag willen, is daarbij een fijne bijkomstigheid.
nee dat is voor mij persoonlijk ook niet zo, ik lever een enorm grote bijdrage door het opvoeden en verzorgen van onze kinderen, ik vind dat dat werk enorm onderschat is, zonder mijn bijdrage hierin had onze zoon naar speciaal onderwijs gemoeten nu kunnen we het eerst zo proberen (ik zeg namelijk niet dat we er zijn) En mijn man is ook dankbaar als ie elke avond als ie thuiskomt zijn eten krijgt en het huis netjes, schoon en gezellig is. Wij maken SAMEN dus een huishouden compleet, zonder mijn "diensten" zou mijn man geen eigen zaak kunnen hebben en zonder hem zou ik onze kinderen niet de zorg kunnen geven die ze verdienen en nodig hebben, kortom wij maken elkaar compleet hierin en zijn dus gelijkwaardig in onze relatie, we leveren allebei een belangrijke bijdrage hieraan.
Maakt het jou dan ook niet bang dat ze nu waarschijnlijk op de hypotheekrente aftrek gaan bezuinigen? Dat was gisteren weer groot in het nieuws, dat ze dit keer er waarschijnlijk wel iets ( maar wat? ) mee gaan doen.. Vind dit dus echt not done. En maak me er best wel druk om!
Als gelijkwaardigheid in je relatie te maken heeft met wie het geld binnen brengt zou, ik nog eens serieus over je relatie nadenken. Evenstar, nee dan beb jij dus niet wie ik bedoel. Ik weet dat ik in een goedkopere regio woon, maar als ik zie way degenen voor een huis hebben dan denk ik, ja daar kun je dus wel op bezuinigen.
Nee niet precies hoor, de vorige keer dat er sprake van was ging het in eerste instantie om huizen boven de 3 ton.
Wij betalen 1000 euro aan hypotheek (wel bruto trouwens). We hebben een 2 onder 1 kap huis met 3 slaapkamers. Niet heel groot, boven zelfs klein te noemen en in een dorp.