Dat klopt, maar om gelijk te spelen moet het nu dan 40 duizend aan gaan trekken willen we helemaal niks aan restschuld hebben. Dat gaat hem niet worden denk ik.
als het geld nodig is moet hij het doen, anders zou ik er ook niet mee akkoord gaan, leuk dat extra geld maar voor je het weet zit je man overspannen thuis.
Ik zit sinds een jaar in de ww maar ben er daarvan een maand of 6 uit geweest ivm zwangerschap. Nu is het financieel nog nodig dat ik zal werken als dit van man er bij komt niet. Het rooster wat in de begin post staat zijn de tijden dat hij van huis is. Dus om 6.45 vertrekken en om 23,00 thuis. Hij kan niet halverwege het seizoen stoppen, het seizoen loopt van augustus tot half juni! Dit rooster wat er nu staat is de basis. Hij is namelijk trainer dus er komen doordeweeks ook nog weleens vergaderingen bij en gesprekken met spelers. Dat zal maandelijks zeker 2 x zijn dat hij s avonds langer door moet. We hebben nu al een draak van een jaar er op zitten dat man er weinig was wat voor veel stress onderling heeft gezorgd. Vooral ook omdat de verhoudingen totaal scheef liepen. Hij sliep bijv 9 van de 10 x op zolder vanwege de nachtvoedingen en liep ondanks zijn nachten van minstens 7 uur nog te zeuren dat hij moe was. Als ik in het wkd dan is uit wilde slapen was wat zucht/ steun/ kreun bij hem want hij moest tenslotte de hele week werken en ik niet. De keren dat hij alleen was met de kindjes deed niet tot nauwelijks iets in huis en schoof dan altijd bij zijn moeder aan. Ik vind het fulltime thuis zijn heerlijk maar wil dan wel meet waardering en geen opmerkingen van jij bent altijd thuis. Aan de andere kant vind ik het ook wel een beetje eenzaam, wonen in een klein dorp, weinig te doen, ik heb me soms echt alleen gevoeld wat hij dan ook niet ziet. Terug naar mijn stekkie zie ik de komende tijd niet gebeuren. Als we daar al zouden wonen en dit aanbod zou zich aandienen zou ik er heeeeel anders in staan! Dan is sowieso zijn reistijdvergoeding van ruim 50 min terug naar hooguit 10! Lastig, dit! Het heeft idd wel 2 kanten maar als ik kijk wat het afgelopen jaar met onze relatie heeft gedaan dan ben ik huiverig voor wat nog zo'n jaar zal doen...
Hier ook 40.000 schuld als we er nu uit gaan. Mijn ouders een kleine ton. Mijn broertje ook 40.000. Het is een probleem dat bij velen speelt. Zorgen dat je je rekeningen blijft betalen en niet teveel doemdenken. In dat geval die baan voor je man accepteren en een spaarpot maken voor de eventuele restschuld... van daaruit een betere job zoeken. Banen liggen bepaald niet voor het uitzoeken nu... maar dat wist je al denk ik.
Praat met elkaar en vooral over jullie relatie het afgelopen jaar. En kan het niet zijn dat hij dit juist doet, zodat hij zeker weet dat jullie het financieel redden, mocht jij geen werk kunnen vinden?
Nee ik zou hier niet vrolijk van worden. En ook je argumenten duidelijk en rustig bespreken. En laat hem zich verplaatsen in jou , ik weet zeker dat hij het dan ook niet leuk zou vinden. Laat hem dit topic lezen
Als ik je zo hoor, denk ik dat je het echt niet moet doen. Ik zit in een heel andere situatie, maar wij hebben ook schema's die nogal langs elkaar heen lopen. Mijn vriend doet sinds een jaar een opleiding en is daardoor alle avonden dat hij thuis is (hij werkt er ook twee en een avond is hij op de opleiding) aan het studeren. Ik merk ook wat dit nu met ons doet. Gelukkig hebben we een stevige basis, heb ik redelijk flexibel werk en doet hij verder veel in huis (zorgt ook twee dagen voor de kinderen). Als ik dit rooster zie is dat voor mij ook een recipe voor disaster. Ook omdat ik begrijp dat het dus nagenoeg een heel jaar is (de zomer buiten beschouwing gelaten). Dan zie je elkaar dus een jaar niet. En jij zit maar alleen met de kinderen. Zoals gezegd, wat nu als je een baan vindt? Want na een seizoen houdt dit op, dus je kan ook niet stoppen met zoeken. Wellicht kan je dat gewoon regelen met opvang, maar wanneer moet jij dan bij tanken? Dan ben je aan het werk, ben je thuis, mag je nog alles doen. Pffff. Ik vind dat het wel eerlijk delen moet zijn. Daarbij, mooi dat er extra geld is om te verhuizen, maar jullie moeten toch eerst het huis verkopen. Dat ligt buiten je macht (deels), en heeft dus niets te maken met deze baan. En zoals gezegd, wanneer zien de kinderen hun vader dan?
Mijn man heefft vergelijkbare tijden en dan ook nog de weekenden om de week en onregelmatig rooster. Ik persoonlijk vind het (na 10 jaar) hinderlijk worden. Zelfs heeeeeel hinderlijk. Ik werk zelf ook nog 3 dagen per week en wij hebben twee kinderen (nu 1 en 3) en ik ben continu rond zijn rooster aan het leven. Ik run hethele huishouden met alle ritme en schema's van de kinderen en daarnaast is het afhankelijk van zijn rooster wat hij daarbij aan bijdraagt. Ook om het wknd is hij er niet, dus sociale ontacten zijn lastig te onderhouden. Daarnaast is zijn gevoel van tijd volledig kwijt dus hij heeft vaak geen idee welke dag het is. Ook heel hinderlijk. 'O,...is het zondag??? Ja,,,gisteren niet aan brood gedacht...' :x Vooral de late diensten vind ik * . Nu scheelt het wel dat ik al 3,5 jaar zware B.I. heb gehad en het laatste jaar heb gerevalideerd. Daardoor waren zijn diensten extra zwaar. En zelfs met mijn revalidatie (sporten etc) moet ik nog rond zijn schema heen draaien en kijken wanneer en óf ik kan sporten voor mijn revalidatie :x Voorbeeldje: Hij werkt van 16.00 tot 01:00 (dus om 15.00 weg en is dan rond 01.30 thuis, 02.00 slapen) dus heb ik de ochtendspits om twee aan te kleden, eten te geven etc en naar het kdv brengen, (want mijn man moet toch wel aan zijn uren slaap kunnen komen) zelf de hele dag werken, dan kids uit kdv halen, koken, eten, badderen, kids naar bed en dan je afwas en wasjes etc., zelf douchen en het is al weer tijd om afgemat te gaan slapen. Man hele dag niet gezien en zelf helemaal afgemat. En de volgende dag weer zo'n dag! En de dag daarna, en... (kdv moet vast staan op mijn werkdagen want man werkt onregelmatig en daar doet het kdv niet aan) Mijn man doet wel iets in huis in die middag uren maar nooit naar mijn maatstaven en nooit veel. Hoewel hij zegt dat hij de hele dag bezig is Mannelijke onhandigheid denk ik. Het is wel een ander verhaal als jij zelf niet hoeft te werken. Dan zou ik er zelf minder problemen mee hebben. Dan is de druk op jou ook veel minder hoog en heb je zelfs het voordeel dat je tussendoor lekker een ochtend samen vrij bent en leuke dingetjes kan gaan doen. Maar als je er bij werkt... Even goed overwegen idd.
Het is ook vooral het feit dat hij het hele wkd ook weg is. Een dagje uit is al haast onmogelijk. Al is het maar met zin vieren gaan zwemmen!!! Het voordeel is wel dat beide clubs in mijn geboorteplaats zitten. Als ze dan beide in het zelfde wkd thuis spelen zouden we om het wkd bij mijn ouders kunnen slapen en hebben we meer tijd met elkaar maar dan zijn we als gezin nog niet samen natuurlijk en we zullen vast niet de mazzel hebben dat ze in de zelfde week thuis spelen. Na 1 seizoen zal hij bij de best verdienende club blijven en dat is die waar hij nu het aanbod van heeft gekregen. Dan zal hij 2 avonden van half 8 tot 2200 trainen en de zondag weg zijn. De rest van de avonden en de zaterdag is hij dan thuis. Maar dat is dan pas vanaf augustus 2014!
Ik zou het wel doen Want je zegt dat hij de woensdag vrij kan krijgen. En als je in nov niets hebt gebonden dan komen jullie niet rond. Ik zou nog 1x de tanden goed op elkaar zetten en door zetten het is zo aug 2014. Ik zou me man dankbaar zijn dat hij dit wil doen en dit is natuurlijk een grote kans voor hem. Ik zou wel goed afspreken dat hij dit maar 1 seizoen doet en dan echt minder gaat werken. De banen liggen niet voor het oprapen dus ben bang dat je voor nov nog geen baan hebtgevonden succes
Hij is alleen op woensdag vrij als de werkgever wat hij een vast contract heeft hem nog een jaar detacheert! Het afgelopen jaar is hij ook al gedetacheerd geweest en hij zou nu in augustus daar weer terug zijn. Ik denk niet dat die werkgever hem weer zal detacheren! Die blijven natuurlijk ook niet bezig.
Ik zou het wel weten...DOEN! Ik zou er echt totaal geen problemen mee hebben. Als hij het zelf graag wilt, helemaal niet. Hij kan NU goed geld verdienen. Jij regelt de zaken thuis, hij zorgt voor het geld. Ik zou er persoonlijk blij van worden.
Mijn eerste reactie, toen ik het schema zag, was 'nee, moet je niet willen.' Maar het is wel een baan in jouw geboorteplaats en niet voor onbeperkte tijd. Hij doet zijn best om op lange termijn een betere baan te verkrijgen, dan hij nu heeft, o.a. omdat hij weet dat jij graag terug wilt naar die plaats. Hij krijgt dan een jaar de tijd om aan den lijve te ondervinden of het inderdaad een fijnere club is. En het is blijkbaar een baan die hij leuk vindt, waar hij enthousiast over is. Het heeft dus wel degelijk voordelen (nog naast de financiële voordelen), ook voor jou. Tegelijkertijd zijn zulke werkweken alleen haalbaar als je er beiden achter staat. Als jullie er voortdurend strijd over hebben, omdat jij hem er eigenlijk niet in kunt steunen, zal het heel zwaar worden. Als jij er bewust voor kiest en het misschien niet altijd leuk vindt, maar er wel met de tanden op elkaar een jaar voor wilt gaan, zal hetzelfde werkschema minder belastend zijn voor jullie gezin. Bij nader inzien zou ik daarom heel open het gesprek aan gaan en niet meteen tegengas geven. Dan zal hij namelijk het gevoel krijgen dat hij jou moet overtuigen, waarbij hij heel positief wordt en jij heel negatief en dan kom je tegenover elkaar te staan. Je moet echt samen de voor- en nadelen bespreken, op een manier dat hij ook de ruimte voelt om een nadeel te noemen, zonder dat hij daar meteen op "gepakt" wordt. Je moet vervolgens de voor- en nadelen langslopen en elkaar vertellen wat je er van vindt / er bij voelt en daarbij goed naar elkaar luisteren.
In eerste instantie dacht ik 'nee, wie wil dit nou?' Maar als ik erover nadenk, lijkt het me zelf wel fijn. Man lekker werken, en hij vind het leuk dus dat is al mooi meegenomen. En jij bent lekker thuis met de kids. Moet wel zeggen dat zoiets financieel voor ons nooit haalbaar is, dus misschien ben ik een beetje bevooroordeeld
Zoals je zelf al aangeeft NIET DOEN. Je werkt om te leven en leeft niet om te werken. Je gezin hoort op nr 1 te staan (daar werkt je man ook keihard voor). Doordat je partner zo veel werkt, gaat hij daar compleet aan voorbij. Hij mist dan ook echt de leuke dingen van de kinderen. Daarbij ontneemt hij de kinderen een normaal gezinsleven. Jij trekt het nu al niet en wil meer van je partner. Ik snap dat geld belangrijk is, maar het is niet het belangrijkste. Probeer je partner duidelijk te maken dat hij ook moet investeren in de tijd voor het gezin. Niet dat hij op een dag erachter komt dat hij zo hard heeft gewerkt en alles heeft gemist.
Als het het afgelopen jaar al zoveel spanning gaf lijkt het me helemaal moeilijk hoor. Maar het lijkt me ook heel moeilijk om er tegen in te gaan. Is het dorp waar jullie nu wonen echt zo erg? Valt er niet iets op te bouwen zonder heimwee naar je oude woonplaats, zodat de noodzaak van huis verkopen en verhuizen wegvalt?
Ik zou een gat in de lucht springen en meteen mn eigen baan aan de wilgen hangen. Ok dat laatste dan niet want ik heb leuk werk. Maar ja, mij man is al n jaar werkloos dus....... ik zou heel blij zijn. Maar kan hij bij zn huidige werkgever niet minder gaan werken, of stoppen?
Persoonlijk zou ik het niet doen. Als wij geen kinderen gehad zouden hebben dan zou ik er mee ingestemt hebben maar dan kun je een jaartje allebei keihard gaan bikkelen op het werk om een leuk potje op te bouwen. Maar ik vind het heel erg belangrijk dat kinderen en vader en moeder figuur in huis hebben. Jullie kindjes hebben een papa nodig die er voor ze zijn! Daarom zal ik mijn kinderen ook geen dagen naar de KDV brengen, dan had ik niet aan kinderen moeten beginnen denk ik dan bij mijzelf.
De hoofdreden dat we willen verhuizen is niet dat ik hier niet helemaal op mijn plek zit maar vooral dat man werkzaam is in de stad waar ik vandaan kom en nu dus dagelijks 130 km rijdt. Vooral nu met de kids vinden we dat zonde van de tijd en het geld aan reiskosten.
Als hij het aanneemt zie ik het als een regelrechte weg naar uit elkaar groeien en gaan. En wat heeft hij dan aan dat "extra geld"? Hier zou 't toch echt niet waar zijn. Dan kon hij toch echt wel kiezen, zijn gezin of zijn extra job.