Dus het gaat om een periode van 10 maanden? Dat is misschien een overweging waard. Ik bedoel... het is niet voor een eeuwigheid en dan de extra centjes... tja toch wel lekker, toch? Mijn man is vorig jaar 9maanden weg geweest elke maandag t/m vrijdag ivm opleiding binnen het leger. Maar hij heeft zijn papieren. toch ook wel de moeite waard geweest. Het was wel bikkelen hoor soms maar we zijn nu toch wel trots. Maar goed wat ik zei... ik ben gewend heel veel en vaak alleen thuis te zijn.
ik sluit me hierbij aan. Het is zwaar, maar het is maar voor 10 maanden. Maar ik zou wel duidelijke afspraken maken! De vrije dagen worden dan ook echt als gezin doorgebracht! Ik doe het huishouden en dochter ook alleen. We hebben net een megaverbouwing achter de rug van bijna een jaar (uit kostenoverweging doen we het meeste zelf) en dat bovenop een drukke baan van minstens 50 uur in de week en zakenreizen van steeds minsten 4 dagen. ik kan de hele dagen die we het afgelopen jaar met z'n 3-en hebben doorgebracht op 1 hand tellen. Wij hebben dus hele duidelijke afspraken gemaakt zodat we beide wisten wat we van de ander konden en mochten verwachten. Waaronder dus dat hij op z'n minst bij het ontbijt of warm eten aanwezig is. En op de normale werkdagen is het bij thuiskomst eerst dochter die aandacht krijgt. DAn gaat de telefoon ook echt minstens een uur uit. Het kan mij niet schelen dat ik het met minder aandacht moet doen, maar onze dochter mag er niet onder lijden. Sporten doet ie ook alleen als dochter al slaapt, of meteen vanuit het werk op zijn korte werkdag (komt dan op de wielrenfiets naar huis 35km). Waarom ik ermee ingestemd heb, is omdat het een afgebakende periode is. De zakenreizen is een internationaal project van 2 jaar en de data zijn bekend. En de verbouwing van onze nieuwe woning hadden we een jaar voor gerekend. Dus ik wist waar ik aan begon en heb mijn leven erop ingedeeld. Verjaardagen enzo doe ik alleen. Wat meer afspreken met vriendinnen en de tijd die we samen hebben echt aandacht voor elkaar.
Helemaal mee eens! Van hard werken gaat niemand dood zei mijn vader altijd, maar dat is in NL dan weer vaak 'overdreven' of zo. Wees blij dat je man dit aanbod krijgt en de komende tijd even flink kan buffelen om wat extra's te verdienen. En wees vooral heel blij en toon wat dankbaarheid dat je een man hebt die van aanpakken weet en hard werken niet schuwt, kan ik alleen maar mijn petje voor afnemen! Als ik hier op ZP en elders wel eens lees over van die Loser's die geen verantwoordelijkheid voor hun gezin willen nemen en te beroerd zijn om hun handen uit de mouwen te steken....
Tjah, mijn vriend zit in de mechanisatie.. ik ben behalve zondag dan niet anders gewend, lange dagen, weinig thuis. Je kan het altijd proberen? Hij mag in zijn handen klappen dat hij werk aangeboden krijgt!
We hebben er gisteren even over gesproken en laten het nu beide even bezinken! Naast geld binnen brengen heeft een man ook meer verantwoordelijkheid vind ik. Geld is natuurlijk wel een hele belangrijke maar niet de enige. Zo heb ik bijv al aangegeven dat ik niet wel dat hij alleen maar "leuk" is voor de kids als ik thuis ben maar ook optreed en dat ik ook meer waardering van hem wil krijgen voor wat ik doe en geen opmerkingen wil in de trant van, " maar jij bent heel de dag thuis!"
In eerste instantie dacht ik nee, alleen als het financieel moet. Maar later las ik trainer. En als dat nou echt zijn passie is en hierdoor een investering in zijn loopbaan, dan zeg ik ja, proberen. Je weet waarschijnlijk dan al lang van te voren wanneer hij wel vrij heeft, in ieder geval de komende maanden. En op die momenten zou ik dan wat leuks met het hele gezin gaan doen.
Ik weet niet wat hij voorheen werkte? Maar denk dat je er allebei achter moet staan.. Anders levert dat irritatie op.. Mijn vriend is chauffeur en vertrekt op wisselende tijden.. Ik weet ook nooit hoelaat hij thuis is maar goed dit wist ik van te voren en we hebben er samen mee ingestemd al is het niet altijd makkelijk! Maar als je op de voorhand al zegt dat je er niet achter staat dan levert dat vaak veel irritatie op en ruzies..
Lees dat het om een periode van 10 maanden gaat? Dan zou ik het wel doen. zeker als het verbetering oplevert voor de toekomst!
Dan zou ik het zeker wel doen. Ok, woon niet in NL, maar ging er ook vanuit dat ik binnen een jaar ww wel weer een baan zou hebben en zit inmiddels al 4 jaar thuis. Lees ook dat de reistijden er al bij in zitten in het rooster, dan valt het toch wel mee. kun je in de weekenden ook een halve dag gezellig samen dingen doen..
Ik zou het zelf niet erg vinden, zeker als hij er zelf achter staat en het voor een periode van 10 maanden is. Voor jou is het helemaal niet zeker dat je november een nieuwe baan hebt en zo bouw je een buffer op.
Ik zou het wel doen. 10 maanden is te overzien. Mijn man werkt ook 6 dagen in de week. En ik eet van die 6 dagen 5 keer alleen. Tjah daar wen je aan. En ook al werkt je man dan veel het gezin kan altijd nog op 1 komen te staan. Zoals hier benoemd werd dat dat niet kan. Maar wij bewijzen toch echt het tegendeel. Die twee dingen kunnen gelijk opgaan. Mits de grenzen wel bewaakt worden. Maar overleg het wel goed met je man want jullie moeten er beiden achter staan.
Vriendlief werkt hier gelukkig maar 5 dagen per week, maar maakt wel dagen van 8 tot 8 ongeveer. Maar zelf zou ik het niet accepteren als hij ook in het weekend ging werken. In de situatie dat het maar voor 10 maanden is zou het wel iets zijn om over na te denken, maar zou ook niet gelijk staan te springen hoor.
ma-vr: zou ik mee kunnen leven, maar zo goed als elk weekend ook nog: nee! Kan me ook niet voorstellen dat dat gezond en fijn voor hem is
Het zijn pittige tijden, maar het is 'maar' voor 10 maanden. Ik denk dat je het moet overwegen als: Jullie er samen aan werken, er allebei positief tegenover staan. Ik weet niet wat de doelen nu precies zijn? Terug naar je geboortedorp? Betere carrierekansenvoor je man? Spaarpotje? Als hij beseft dat als hij meer werkt dat ook betekent dat jij meer werkt en dat moet bij ook waarderen. Omgekeerd moet jij ook waardering en respect hebben voor iemand die zoveel tijd en energies wil steken in het zorgen voor zijn gezin, al is dit niet altijd in de vorm die jij zou willen. Alleen als je hier samen voor kiest en het doel voor ogen houdt gaat het lukken, anders krijg je wrijving. Succes met jullie keuze, deze is niet makkelijk!
Heb je de garantie dat het 'maar' 10 maanden is? Zit er niet het risico in dat het een gewoonte wordt?
Eventueel zou ik het voor tien maanden, als het dat ook echt is, kunnen overwegen, maar persoonlijk zou ik het niet zien zitten. Wanneer heb je dan nog tijd voor elkaar? Als dat er volledig bij inschiet is dat echt wel een gevaar voor je relatie... Ik hoop dat jullie er samen uit komen!