Als zoiets zou gebeuren zou ik dat echt niet kunnen verzwijgen. Ik voel me als schuldig als ik een nagellakje (serieus mijn verslaving) koop zonder hem dat te melden. Iets als vreemdgaan zou ik dus nooit maar dan ook nooit kunnen verzwijgen. Stomme vergelijking misschien, maar voor mij heel duidelijk.
Ik zou her wel.verborgen kunnen houden.maar ik zou het niet willen leven met zon leugen. en dus zou ik het zeggen, wetende dat dat het einde is van de relatie. maar dat weet je dan voordat je vreemd gaat al
Nee. Ik zou het niet verborgen willen houden en daarbij zou ik het niet verborgen kunnen houden. Ik zou me dan super schuldig voelen en daardoor heel nerveus worden of raar gaan doen.
Jeetje wat is iedereen hier eerlijk zeg... Om eerlijk te zijn... geen idee of ik het zou kunnen of niet. Ik hoop van niet, daarnaast hebben wij het er wel eens over gehad (naar aanleiding van kennissen die uit elkaar gingen hierom) en elkaar beloofd dat we, mocht het ooit zover komen dat we gevoelens voor iemand anders hebben, het elkaar eerlijk en vooraf vertellen en dan bespreken. Ook als het al gebeurd is zouden we het elkaar eerlijk vertellen. Tenminste... dat hebben we elkaar beloofd. Op dit moment kan ik me niet voorstellen dat ik ooit vreemd zou gaan, heb totaal die behoefte niet en ben stapelgek met en op mijn man, een goudenere (is dit een woord??) kerel vind ik nergens. Maar zeg nooit nooit... ik hoop het niet maar ik durf niet te zeggen dat ik iets nooit zal doen... Ken namelijk genoeg die nooit zeiden en waar het toch is gebeurd... Maar als het dan zou gebeuren, hoop ik dat ik eerlijk genoeg ben om het te vertellen, want hij verdient dat ik eerlijk ben... Andersom hoop ik natuurlijk hetzelfde...
Nee dat zou ik niet kunnen ik zou ongelooflijk over de zeik gaan uit schuld gevoel. Maar ik zou het ook niet geheim houden voor een ander als. Ik zou die persoon 1 kans geven en daarna zou ik het bekent maken naar zijn of haar partner. Vreemdgaan doe je niet punt
Ik zou het zelf nooit verborgen kunnen houden voor mijn partner, daarvoor hou ik veel te veel van hem. Ik ben er ook te eerlijk voor, zou het meteen opbiechten. Ik zou me ook schuldig voelen, dus nee ik zou dat niet kunnen.
Dat zei ik ook altijd, maar nu ik het mee gemaakt met iemand die ik ken, denk ik er anders over... Maar goed die partner is ook geen vriend van mij, dan zou het wel anders zijn denk ik.
Ik zou het niet weten, nooit in die situatie geweest en zie dat ook niet snel gebeuren. Als ik de situatie omdraai... ik weet zelf eigenlijk niet eens of ik het wel wil weten. Als het echt een eenmalig iets was dan... als hij echt gevoelens heeft voor een ander wil ik dat wel weten. Maar als het een eenmalige actie was en hij wil verder gewoon met mij verder. En ik heb ook geen vermoedens, dan weet ik niet of ik het wil weten. Want ik weet niet of ik hem ooit nog kan en durf te vertrouwen daar na. Dan kan je natuurlijk zeggen: hij IS dan ook niet te vertrouwen. Maar eigenlijk is de "straf" alleen voor hem op het moment dat hij het voor zich houdt, want hij moet leven met het schuldgevoel en het feit dat hij vreemd gegaan is, en ik niet. Als ik zelf vermoedens zou hebben en ik zou er naar vragen heb ik denk ik liever wel dat hij eerlijk is. Want zou er niet achteraf achter willen komen, terwijl ik er naar gevraagd heb. Ja het blijft lastig. Hoop NOOIT in zo'n situatie te komen.
Nee ik zou nooit vreemgaan, wil ik toch iets hebben met een ander of iets doen ben ik daar zelf bij en zal ik de relatie eerst maar moeten stoppen,word immers zelf ook niet graag besodemieterd. Maar dat die persoon dat tegen jou heeft vertelt dat die een paar x is vreemdgegaan is niet erg netjes en laat die persoon jou er tussen zitten.. Dit heb ik ook een keer meegemaakt bij anderen, een vriend van een stel wist het ook en het zat die man zo dwars dat hij wist dat de vrouw van zijn beste vriend vreemd ging, en ik heb die man thuis opgebeld en gezecht dat hij zijn vrouw in de gaten moest houden en of hij zeker wist of ze dit weekeind voor het werk op pad was en of ze toevallig niet op ... adres zou zijn.. (die vriend vroeg tevens ook of ik wou bellen, omdat hij bang was dat zijn beste vriend kwaad zou worden en hiermee de vriendschap op het spel zou kunnen zetten) En weet je heel raar, maar ik werd zelfs uitvoerig bedankt door die man dat ik hem heb gebeld, nou wil ik niet graag relatie's kapot maken maar die vrouw was haar man al jaren aan het besodemieteren ga dan lekker een einde maken aan de relatie en doe wat je niet laten kan!!
Dit heb ik ook altijd gezegd.. Maar nu ik het weet van deze persoon, kan ik het niet doorvertellen aan de partner.. Het is niet 'zomaar' een vriendin of kennis..
En toch nog bijna 20% die zegt het te kunnen? Dat vind ik best veel! Ik zou me kapot schamen en het meteen opbiechten... Ik zou zoiets groots niet verborgen kunnen houden van mijn vriend.
Ik heb het bij een stel hele goede vrienden wel gedaan. Zijn nu geen vrienden meer maar jammer ik vind dat he eerlijk moet zijn in een relatie
Ik kan me moeilijk in de situatie verplaatsen, kan me ook niet indenken ooit vreemd te gaan. Maar zou het zeker niet kunnen verbergen (en ook niet willen, maar dat terzijde), zou al rood tot achter m'n oren worden als ik hem zou aankijken.