Met verkeerd signaal bedoel ik: dat je als ouder je kind laat spijbelen en liegt tegen de conciërge dat je kind ziek is. Ik ben juist een heel makkelijke ouder, maar op een dinsdag tot 02.00 uur in de bios hangen terwijl er nog genoeg kansen komen om die film te zien vind ik echt kolder!
Aan de andere kant is het ook wel goed om eens voor leuk te kiezen of eens een dagje te niksen want dat zou een hoop gevallen van burn out en overspannen schelen.
Dit dus! Echt niet dat mijn kind zou mogen spijbelen voor een film. Kom op zeg, waar hebben we het over. (overigens, ze zouden nergens voor mogen spijbelen...).
Uh, waar zeg ik dat dan? Mijn kinderen hebben respect voor mij, en ze luisteren naar mij ( op de af en toe Oost-Indische doofheid na ). Opvoeden en de regels opvolgen, dat zal altijd blijven. Maar je dwingt bepaalde dingen gewoon niet af. Natuurlijk kan je ze in hun kamer opsluiten, straf geven en huisarrest. Maar of het altijd werkt? Ik geloof daar niet zo in. Consequenties van hun daden, die moeten ze weten. En dat begint al heel vroeg ( hier zijn we er al mee bezig. Niet eten= geen eten, wat prima is, maar dan heb je wel honger en ga je dus met honger naar bed bijvoorbeeld ). Maar goed, ik ga shoppen!
De film is geloof ik vanaf 16 jaar? Waarschijnlijk als je het verbied doen ze het uiteindelijk nog (klom op die leeftijd ook uit het raam.) Spijbelen van je kind heb je geen grip op op die leeftijd dat doen ze nou eenmaal. Dus voor die ene keer zou ik daar wel toestemming voor geven. Vindt het overigens wel frapant dat ze zo'n marathon dan niet in het weekend doen aangezien ze weten dat er veel jongelui doordeweeks gewoon naar school moeten..
Ik ga er ook vanuit dat pubers uiteindelijk misschien alsnog wel zullen spijbelen, daar zijn het tenslotte pubers voor. Maar ik zou dat als ouder nooit goedkeuren. Kom op zeg, je bent de ouder van het kind, niet de vriend/vriendin.
Hmm moeilijk.. Maar ik zou niet zo snel nee zeggen. Zolang het niet wekelijks is mag het van mij best een keertje. Maar dan moet het op school wel goed gaan, anders niet.
Nou toen ik 16 was, hadden mijn ouders daar echt niets meer over te zeggen hoor! Ik ben een keer naar een concert geweest, daar heb ik voor gespijbeld met een vriendin. Verder spijbelde ik niet. Ik was heel braaf op school. Wij hadden alleen studiehuis op school, ik zat bij de 1e lichting en dat vond ik nergens op slaan. Als ik de 1e 2 uur studiehuis had, ging ik gewoon niet. Dikke doei. Ik ging dan uitslapen en kwam lekker wakker op school. Wat moet je in je examenjaar nou nog in het studiehuis?? Huiswerk maken deed ik sowieso al nooit (ik was 1 van die mazzelaars die de Havo op mijn pantoffeltjes deed zonder 1 letter huiswerk, alleen de verslagen en zo maakte ik) dus ik zat daar altijd alleen maar een boek te lezen en muziek te luisteren. De laatste uren ging ik ook nooit. Dan ging ik naar huis. Je moest jezelf wel 'inscannen' met een pasje, dat deed ik 's middags dan wel en dan ging ik weer naar buiten. 's Ochtends had ik dan wel een probleem want dan werd je naam op een lijstje gezet. Maar dan bleef ik volhouden dat ik er wél was en dat mijn pas het niet deed of dat ik vergeten was te scannen. Om dat een beetje kracht bij te zetten, scande ik ook wel eens niet als ik er wel zat Zijn mijn ouders nooit achter gekomen! En zij waren daar echt wel super streng in. Wat niet weet, wat niet deert. En ik heb en had zeker wel respect voor ze en ik was een braaf, lief, goed luisterend kind verder. Alleen als iets belangrijk voor mij is, of ik ben het er niet mee eens, dan ga ik er niet in mee. Dat zit niet in mijn aard. En ik heb liever dat mijn kinderen dat eerlijk tegen mij zullen zeggen later, maar ik vrees het ergste
Euh, ik deed niks fout hoor verder. Jij schrijft nu alsof ik een of andere ontspoorde puber was ofzo, haha. Ik was gewoon op die leeftijd bezig met mijn eigen huisje en eigen leven. Mijn ouders hebben mij daar gewoon vrij in gelaten en mij keuzes laten maken en verantwoording laten dragen ervoor zelf. Dit paste ook bij mij als persoon en mijn ouders hebben daarin dus prima gehandelt zoals ze hebben gedaan. Niks neerbuigends hoor, ben prima terecht gekomen. Sowieso kan jij helemaal niet oordelen over mijn leven verder aangezien je er 99% niet van weet. Dat jij nu denkt dat jou opvoeding gaat resulteren in een jongvolwassene van 17 die helemaal naar mammie luisterd, alle regeltjes netjes opvolgt en verder geen tegendraadse puber word moet je natuurlijk helemaal zelf weten. Maar in praktijk heb je niet zo heel erg veel vandie voorbeeld pubers en dat ligt echtniet persee aan de ouders.
Ja hoor, mijn moeder schreef ook vroeger regelmatig briefjes voor ons, gingen we samen een dagje winkelen of wat dan ook. Ik zat op een school waar veel leraren ziek waren en je dan invallers kreeg die niet meer konden zeggen dan 'ga maar iets voor jezelf doen'...tja, iets voor me zelf doen kon ik ook thuis. Zolang hun schoolresultaten goed zijn en ze niet ontsporen, kan ik me er niet druk om maken. Baaldagen ook wel eens gehad. Is allemaal goed gekomen hoor, diploma's gehaald en op mijn werk moest ik wel heel ziek zijn om niet te komen.
Ja hoor, mijn dochter mag dat. Ik mocht het zelf vroeger ook wel eens. Ik ben erg vrij opgevoed en ben er niet slechter op geworden en deed gewoon mijn best op school. Ze zal wel goed haar best moeten doen op school. Ik ga ze niet strikt houden, ik heb het gezien bij een vriendin van mij, mocht nooit wat ! Met haar 15e het huis uit en compleet losgeslagen.
Mijn dochter van (bijna) 13 zou niet mogen spijbelen! Ik vind school belangrijker dan een film. Die kijkt ze maar op internet in dr vrije tijd. Tijd genoeg na schoolwerk en genoeg tijd in het weekend!
Er zit nog wel wat tussen vrij opgevoed en losgeslagen he....En dát moet je dus hebben, datgene wat daar tussen zit.
Nou ikke niet hoor. Moet zeggen dat ik wel veel spijbelde op die leeftijd, maar mijn moeder was overleden toen ik 16 was en de school liet dat gewoon toe. Me vader was hele dagen aan het werk dus had het niet door, zat gewoon overdag de hele dag thuis. Maar owee als ik iets deed wat niet mocht waar me vader vanaf wist. Dat had ik nooit gedurfd hoor. Ik ben nooit stiekem uit geweest, nooit stiekem de deur uit gegaan. Pff zou niet durven. Vind het echt raar dat ik hier lees dat je pubers niet tegen kunt houden omdat ze toch wel doen waar ze zin in hebben. Van alle pubers in mijn omgeving ken ik er geen 1 die zo is of was gelukkig. Vind dat echt van die rot kinderen die maling aan hun ouders hebben. Als je op je 16e vind dat je groot genoeg bent om je eigen regeltjes te bepalen dan moet je maar lekker op jezelf gaan wonen en hard werken voor je eigen centjes en alvast je eigen rekeningen gaan betalen. Dan moet je niet verwachten dat je moeder savonds wel je eten klaar maakt en je was doet.
Van mij zouden ze ook mogen gaan. Ik had inderdaad vroeger ook weleens 'baaldagen' of een 'alleen met mama dag'. Naar mijn mening bleef het allemaal leuk op die manier, want school was tijdens de pubertijd niet mijn ding maar kon op die manier weer opladen! Mijn moeder hoopte altijd dat ik niet een gruwelijke hekel aan school zou krijgen en dus niet verder zou studeren. Nou dat is gelukt want heb nog 2 studies gedaan haha (Dus ja, van mij zouden ze mogen! En nee, nu ga ik altijd braaf naar mijn werk en ken mijn verantwoordelijkheden)
Wat een kortzichtige reactie. Afzetten en tegendraads zijn hoort erbij. En het is altijd een wisselwerking tussen ouders en kind. Geen kind wordt zomaar een "rotpuber", de omgeving is hier heel erg belangrijk. Weet je wat pas erg is? Ouders die op jouw niveau gaan staan als je gaat puberen en dus echt 'ruzie met je uitlokken'. Die je uitlachen en bespotten, als de pestkoppen in de klas. Die niet begrijpen wat er in je hoofd omgaat en dus geen empathie kunnen tonen of geen begrip hebben voor het feit dat zij ook ooit door deze fase heen zijn gegaan. Die alleen maar autoritair willen zijn, maar niet de bagage daarvoor hebben. Die niet zien dat een puberend kind gewoon behoefte heeft aan een veilig vangnet en warmte, en ja, ook aan duidelijke regels. Als je als ouders respect wil, zul je je als ouders moeten kunnen inleven in de emoties en de veranderende toestand van het kind, en tegelijkertijd genoeg redelijke regels bieden en ja, best streng zijn. Maar altijd in een warme omgeving. Niets is zo erg als een puber die niet begrijpt waarom hij zich zo voelt en alleen maar ziet dat de omgeving hem kennelijk ook niet moet. Nu ontopic: ik heb vroeger nooit gespijbeld met medeweten van mijn ouders. Dat mocht gewoon niet. Schoolziek ben ik weleens geweest, maar tot de basisschool en daarna was ook dat afgelopen. Uiteraard heb ik wel gespijbeld, tussenuren 'verzonnen' of de eerste twee uur uitgeslapen, maar eigenlijk mocht dat niet. Ik zal denk ik iets soepeler zijn met mijn dochter, maar hoop vooral dat ze school erg leuk en uitdagend gaat vinden en ze de belangrijkheid van school ook beseft.