Bij twijfel altijd bellen! Daarvoor is een hap. Vreemde reacties hier. Alsof een breuk niet urgent is.
En dan je kind het hele weekend met pijn rond laten lopen? Ik vind een eventuele breuk bij een kind wel degelijk ook spoed. Dat je als volwassenen misschien wat langer afwacht oke maar bij een kind? Nee hoor, als ik TS zou zijn en ik zou twijfelen dan zou ik gewoon de HAP bellen. De HAP kan er wel voor zorgen dat het eventueel goed word gespalkt en niet amateuristische zelf gedaan. Vind altijd dat je met kinderen beter teveel dan te weinig kan bellen. Voor spoedeisende gevallen bel je toch 112? Neem aan dat als je man bijvoorbeeld een hartaanval heeft ( noem maar even wat ) dat je dan niet de HAP gaat bellen. En die dames kunnen je toch advies geven? Daar zitten ze toch voor? Sorry hoor, dat gemiep altijd over dat je de HAP alleen voor spoed mag bellen. Met kinderen moet je gewoon niet te voorzichtig zijn.
Als hij echt pijn heeft zou ik bellen..overleggen kan altijd.. Hier andersom meegemaakt.. in het weekend een trap op zijn hand gehad (keeper) zondags na een nachtje slapen naar de hap hun conclusie niet gebroken want geen asdruk pijn (drukken op bovenste kootje).. 2 weken later nog dik,blauw en pijn ondanks rust en vingers tapen.. naar huisarts geweest en die twijfelde dus een foto.. overdwars gebroken en geluk dat het recht stond want er was nog geen botgroei..
Mensen zoals jij (en je collega's) zijn nou precies de mensen die voor dit vak gemaakt zijn, in mijn ogen! ♥ Ik ben ook echt ontzettend blij dat we hier bij de HAP artsen en assistenten werken die op deze manier denken en dat ze je op het hart drukken dat bellen áltijd mag. Ik vind 'geruststelling' absoluut wél een taak van mensen die in de zorg werken, misschien zelfs wel de belangrijkste!
Tuurlijk mag je wel de hap bellen als je je als ouders zijnde zorgen maakt. En als de hap het niet nodig vindt om langs te komen dan kunnen ze misschien wel wat advies geven Ik lees hier een paar rare reacties. Te zot voor woorden!
In jouw geval ts zou ik even afwachten. Een paar dagen geleden heeft een arts ernaar gekeken, mocht je twijfels hebben is maandagochtend vroeg genoeg in dit geval lijkt me. Waarschijnlijk kan hij door de zwelling en omdat het pijn doet zijn vinger niet goed bewegen nu.
Ik denk dat je er goed aan hebt gedaan door het even vast te zetten en daardoor rust te geven. Als verder de pijn voor hem meevalt (het zal wel gevoelig zijn), dan morgen weer verder kijken.
Op het moment dat ik twijfel bel ik de hap. Ik twijfel toch niet voor niets. Dan geef ik ook aan dat ik wil overleggen en dat langskomen niet mijn doel opzich is, maar dat ik hulp nodig heb. Daarom hebben ze toch ook triage!
Super bedankt voor dit lieve compliment! Daar doen we het voor. En natuurlijk zijn er leuke en minder leuke momenten, en veel mensen bellen echt voor een klein dingetje die makkelijk kan wachten tot na het weekend. Er zijn echter ook heel erg veel mensen die bellen voor advies zonder dat ze in de gaten hebben dat hun situatie juist spoedeisende hulp nodig heeft. Het gebeurt meer dan eens dat er toch echt een ambulance die kant op wordt gestuurd of dat de persoon direct mag langskomen. Voorbeeld: jong kind, hele dag al spugen en diarree. Moeder belt 's avonds voor de zekerheid maar op naar de hap want ze wilde advies wat ze het kind moest geven en wanneer ze het moest geven en hoe vaak. Ze doelde op water en zetpillen etc. Na doorvragen bleek het kind al behoorlijk suf te zijn met al 6 keer gebraakt en 6 keer enorm diarree. Kind sliep nu lekker. Collega besliste dat ze direct mocht komen met het kind. Ze vertrouwde het niet (geloof mij, onderbuik gevoel en verhalen die niet kloppen zijn hier enorm belangrijk) Moeder enigzins verrast, want ze belde alleen maar voor advies? Het was dinsdagavond 21 uur, ze kon toch best morgen naar de huisarts? Nou nee dus. Hup in de auto en bij de post aangekomen bleek het kind bijna volledig uitgedroogd. Ze konden meteen door naar het ziekenhuis. Het kind had een heftige maag/darmontsteking. Bovenstaand verhaal lijkt zo logisch, maar is het niet! Deze vrouw was onwetend en twijfelde te lang. Ze dacht dat ze voor 'méér' moest bellen dan alleen een beetje spugen en diarree. En hier zijn zoveel voorbeelden van te noemen.
Hij is door twee artsen gezien, dus spoed is het zeker niet. Neem daarbij dat áls het al is gebroken ze er niets aan doen, dan is de noodzaak om naar een hap te gaan nihil. Anders zou het zijn als de situatie zou veranderen en hij bv opeens ondraaglijke pijn zou krijgen, die niet met paracetamol vermindert. Bellen kan natuurlijk altijd (vragen staat vrij), maar dan wel eerlijk erbij zeggen dat hij al gezien is door een arts. Ik zou maandag gewoon contact op nemen met de eigen huisarts.
Misschien niet m’n alleraardigste reactie ooit, maar hier komt ie toch: Als ik als moeder al een onderbuik gevoel zou hebben, maar toch geen HAP besluit te bellen naar aanleiding van wat meningen hier en de vinger zou toch gebroken zijn, dan zou ik me enorm rot voelen. Ik heb zelfs de HAP een keer gebeld, omdat de kleine opeens met blaartjes op z’n hand uit bed kwam. Had geen pijn, was vrolijk, maar ik wilde toch graag advies. Ik mocht uiteindelijk zelfs langs komen en de arts was erg vriendelijk, vond dit absoluut geen probleem.
Nu is een gebroken vinger niet te vergelijken met wat ik had, maar ik ben ooit door twee artsen en een artsassistent gezien en een paar dagen later lag ik op de ic. Ik bedoel: ook artsen kunnen zich wel degelijk vergissen en elkaar versterken in elkaars diagnose (tunnelvisie). Ik vind het feit dat iemand door 1 of meer artsen is gezien dus totaal nietszeggend en geen reden om de hap niet te bellen als je kind met bijvoorbeeld pijn rondloopt. Wat je zelf doet moet je vooral zelf weten, maar ik vind sommige berichten hier behoorlijk resoluut qua toonzetting. Je moet er toch niet aan denken dat je iets over het hoofd ziet toch?
Ik vind de hardheid in die berichten ook kortzichtig als ik eerlijk ben. Want zoals @Waxinelichtjes al zei; soms denken mensen voor meer te moeten bellen, terwijl de situatie eigenlijk al hulpbehoevend is. Maar juist door dit soort mensen, zoals sommigen hier met; tja wachten, niet bellen, het is geen spoed.... Komop.
Een half jaar geleden was ik op vrijdag middag gezien door 2 artsen die zeiden niet aan de hand gewoon last van je darmen kruik er tegenaan en rustig aan doen. Als ik die vrijdagavond niet naar de hap gebeld had omdat ik nog steeds buikpijn had en het niet vertrouwde , had er een grote kans geweest dat ik dood was...... Maar ik was al gezien dus had niet moeten bellen dom van mij zeg...
Dank jullie wel voor alle reacties. Ik kijk het nog even aan. Ik blijf wel bij hetzelfde gevoel en vanavond heeft een kundige buurvrouw even meegekeken en heeft dezelfde twijfel. Als morgen hetzelfde is of minder dan wacht ik tot maandag, als het heftiger is dan bel ik. Ik heb trouwens zelf meegemaakt dat ik op mijn kop kreeg van mijn huisarts omdat ik het hele weekend heel benauwd was geweest en mij niet bij de HAP had gemeld... Maar goed, ik vind deze situatie met mijn zoontje gewoon lastig anders had ik ook echt niet dit topic geopend. Nog even over de artsen: mijn man was erbij dus ik weet niet precies wie de artsen waren (grote praktijk) maar ik heb zo’n vermoeden dat eerst onze eigen huisarts hem gezien heeft. Zij is nog niet zo lang huisarts maar is zeer zorgvuldig. Zij dacht aan een breuk. De tweede huisarts klonk als de arts die ik zelf niet meer wil zien omdat ze mij al eerder niet adequaat heeft behandeld. Maar dat weet ik dus niet zeker. Misschien dat ik daarom ook wat minder vertrouwen in het oordeel heb. Goed, we zullen zien...
Goed dat je een plan hebt en hopelijk gaat het morgen beter. Heel veel beterschap gewenst voor je zoontje!
Ja en dat vind ik dus zo lastig! Ik ben niet medisch onderlegd en weet niet altijd wat spoed is en wat niet. Over sommige dingen zou ik twijfelen terwijl het misschien voor anderen heel duidelijk geen spoed is. Ik durf niet eens te bellen, en dat deed ik dus ook niet toen het wel nodig was geweest. Puur omdat ik dat niet in kan schatten, en niet durf omdat ik niet vervelend wil zijn.
Nee, hij DACHT dat er niks was.. Weet je wat pas veel zorggeld kost? Die lakse houding van vele huisartsen, en die onprofessionele diagnostiek obv een paar woorden en gedachten. Amper gedegen onderzoek om werkelijk achter te komen wat er aan de hand is. Een foto kost veel minder dan 3 artsen en 4 assistentes die eerst gaan gokken wat het zou zijn.
Wát een onjuiste en onaardige reacties geef jij zeg. Je werkt er zelf nog niet eens maar weet het wel allemaal beter De huisartsenpost is er nu precies wel voor om even te overleggen als je het zelf even niet weet, aangezien de meeste mensen niet een opleiding hiervoor gehad hebben kun je ook niet altijd zelf de beslissing maken of iets kan wachten tot de volgende dag.