Ik ook niet hoor. Ik denk dat het heel goed is dat een kind zichzelf leert vermaken. Soms speel ik met haar, soms speelt zij met mij (als in helpen schoonmaken oid) en andere keren mag ze zichzelf vermaken. Huishouden hoort er gewoon bij. stofzuigen vindt middelste bijvoorbeeld geweldig! Gebruikt de stofzuiger als paard en zo gaan we de hele kamer door. Vanmorgen met z'n drieën de auto gewassen. Helemaal leuk!
Ik heb na de geboorte van de jongste besloten fulltime thuis te blijven tot ze alle 3 op school zitten. Van te voren werkte ik 2 dagen. Soms baal ik wel een beetje van de eentonige dagen, vooral in de winter. Maar meestal vind ik het heerlijk! Alle tijd voor de kinderen en ondertussen heb ik via school en psz wat moeders leren kennen waar ik regelmatig mee afspreek. Kunnen de kinderen lekker spelen en heb ik toch gewoon 'volwassen praat'. De kinderen vinden het trouwens ook fijn, niet onbelangrijk. Ik zeg doen
Ik bedacht me hoe ik zelf kijk naar mijn jeugd. Mijn moeder is overleden toen ik heel klein was. Mijn vader had een eigen bedrijf en is van de oude stempel. Kan nog een ei bakken. Dus wij werden opgevangen door oppas, tante, oma tot mijn vader een nieuwe relatie kreeg. En mijn stiefmoeder werkte gewoon. Maar ik heb het nooit als vervelend ervaren. Sterker nog: er waren heel veel mensen die met veel liefde voor ons zorgden. Mijn vader was er altijd op de momenten die belangrijk waren (afzwemmen, vakanties, zondagen etc) en dan kregen we alle aandacht. En nu is de band met mijn ouders ook meer dan goed. Ik kom er twee dagen per week over de vloer, ze passen op mijn zoontje. En ik heb me geen seconde niet geliefd gevoeld in mijn leven of nog nooit nagedacht over het feit dat niet automatisch mijn vader of moeder thuis zat met thee om 16.00 uur. Ik kon altijd mijn verhalen kwijt. Nu is dit ook nog anders dan in onze situatie nu want ons zoontje gaat 2 dagen naar de opvang en één dag naar oma en mijn man is altijd om 16.00 uur al thuis op die 3 dagen dus er is zelfs voldoende ruimte voor mijn zoontje. Maar mijn eigen ervaring maakt ook dat ik het echt echt echt niet zielig vindt dat mijn zoontje naar de opvang of naar oma gaat. Ook die lieve leidster en het spelen met de andere kindjes of de volledige aandacht van oma en opa die veel van hem houden is kwaliteit. Daarbij zeg ik niet dat tbm zijn niet goed is want dat vind ik wel. Ik vind het heel goed. Maar ik begrijp ook dat dit niet voor iedereen is weggelegd en dat niet iedereen hier gelukkig van wordt. En ik denk dat dan op een andere manier invullen van de zorg voor je kind heel goed en liefdevol kan gebeuren. Lang leve onze keuzevrijheid!!!!
Je roept dat het alleen maar de zoveelste bitch-fight is. Dat klopt. Jij bent een van de weinigen die er hier de zoveelste bitch-fight van maakt. Als dat je zo stoort, waarom stop je dan niet met die bitch-fight en ga je ofwel gewoon inhoudelijk en respectvol reageren, ofwel stop je gewoon helemaal met de discussie?
Dat is complete onzin. Uiteraard zijn er gezinnen waarvoor dat opgaat, maar dan kun je niet gewoon maar stellen dat dit algemeen zo is. Dat gaat nergens over. Knap dat jij dus kunt stellen dat ik (en andere werkende moeders) nog wel een verhaaltje voor kan lezen, maar dat spelen met mijn kind er echt niet meer van komt, op werkdagen...
Nee joh, kwantiteit en kwaliteit van de vaderschap wordt over het algemeen met een grote G genegeerd in dit soort topics. Want dat telt kwantiteit absoluut niet voor de kwaliteit en de band tussen vader en kind. Die kan gewoon 'prima' zijn, ook al ziet het kind zijn vader amper 😉. En dan vooral de moeders die hardst roepen dat ouders heel veel tijd elke dag naast hun moeten zitten om kwalitatieve band op te bouwen hebben over het algemeen mannen die er amper ooit zijn als het kind wakker is. Die hele vader is er dan blijkbaar voor spek en bonen bij..
Wat een passieve agressie zeg....wat weet jij nou van hoe het bij iemand anders gaat? En net als een opmerking hierboven: dan zoekt tie toch ander werk...wat een hoop dommigheid van een aantal moeders die er erg prat op gaan dat zij zo hooggeschoold zijn Bewijst maar weer dat intelligentie niks met opleidingsniveau te maken heeft. Wat eerder gezegd werd over veel tijd met je kind besteden ging over 1 ouder...niet specifiek papa of mama. Dat maakt voor mij helemaal niet uit...want de tegenstelling was 2 fulltime werkende ouders...dan heb je nl allebei weinig tijd met je kind en ik vind dat dus wel belangrijk of dit nu papa of mama is. En waarom een gezin de keuze maakt om 1 ouder thuis en 1 ouder full time aan het werk te laten dat kan miljoenen redenen hebben. Jij ziet alleen moeders die van hun vent eisen dat ze full time blijven werken zodat zij lekker thuis kunnen blijven...get real zeg!
Ik snap dit soort reacties echt niet he....boos worden over het feit dat er mensen zijn die vinden dat je fulltime thuis bij je kind zou moeten zijn (ik niet) maar vervolgens gaan lopen beweren dat de band met de vader in die gezinnen waardeloos is omdat hij full time werkt
Misschien gewoon allebei stoppen met werken. Uitkerinkje aanvragen en er samen lekker zijn voor je kinderen... 😉 Het leven is toch ook veel te mooi om te werken 😉😉
Nee, jij maakt er een tegenstelling van 2 fulltime of 1 helemaal niet van. Ik vind dat voor een goede band opbouwen met je kind het niet nodig is dat je voltijds thuis bent, maar ik betwijfel ten zeerste of fulltime van huis zijn (zeker op jonge leeftijd) een goed idee is. Dan loop je inderdaad het risico dat je onvoldoende kwantiteit hebt om kwaliteit te kunnen leveren. Maar, dat zie ik dus ook bij heel veel vaders. Dat de tijd die je daadwerkelijk aan je kinderen besteedt wel zeer minimaal is. Zeker omdat mama er dan ook vaak bij is. Juist een-op-een tijd met de kinderen is van belang. Dat is gewoon een heel andere dynamiek dan wanneer beide ouders er zijn. En ik vind een goede relatie met de vader even belangrijk als met de moeder. Onderzoek staaft dat ook. Daarnaast is soms bij geen van beide ouders zijn ook helemaal niet schadelijk. Indien er liefdevolle, verantwoorde, bij het kind passende opvang is, krijg je mij niet overtuigd dat het slecht is voor kinderen om daar 1 tot 3 dagen per week te zijn. De voorbeelden die hierover genoemd zijn, zijn voorbeelden van heel slecht naar je kind kijken. En dat is een eigenschap die echt niet voorbehouden is aan werkende ouders. En ik blijf erbij, als een man het echt belangrijk zou vinden om ook een dag apart met de kinderen te zijn en dat kan in zijn huidige baan niet, dan is het wel degelijk een optie om ander werk te zoeken. Prima als je dat niet wilt, maar dat was de vraag niet.
De stelling die geponeerd werd is dat het niet mogelijk is om een goede band met je kind te hebben als je fulltime werkt. Logische gevolgtrekking is dan dus dat fulltime werkende vaders geen goede band met hun kinderen hebben. Persoonlijk vind ik dat te kort door de bocht, maar uit eigen ervaring, het is erg lastig om een band op te bouwen met een man die elke week minimaal aanwezig is. Er is wel degelijk een minimum tijd dat het bereikbaar moet zijn. Tegelijkertijd tijd, fulltime aanwezig zijn is nog steeds geen garantie voor bereikbaar zijn. Geloof me, die vaders en moeders zie ik ook in mijn buurt. Wel altijd thuis zijn, maar te lui om eens meer dan 2 vriendelijke woorden met je kind te wisselen. Van beide kanten zijn vreselijke voorbeelden te vinden.
Het gaat mij ook niet om de conclusie wat nu werkelijk beter is, want ik denk dat ieder dat voor zich moet bepalen. Maar om de kansloze opmerkingen dat omdat mijn man fulltime werkt hij dan wel niet belangrijk zou zijn of een vader voor erbij is Wij zijn allebei even belangrijk voor de kinderen, maar hebben ieder onze kwaliteiten en daar hebben we de taken op verdeeld. Wij vinden dat dat ons goede ouders maakt...dat we bedenken wat goed voor ons gezin is. Ik vind die opmerkingen nergens op slaan en getuigen van heel simpel zijn.
Net zoals het heel simpel is om te zeggen dat (bijna) fulltime werkende moeders geen band hebben / geen kwaliteit kunnen leveren. Dat is namelijk net zo onwaar als zeggen dat jouw man geen band heeft met de kinderen. Het is veel te kort door de bocht en uitermate kwetsend voor al die ouders die hun best doen om hun kinderen groot te brengen op de wijze die zij het beste vinden passen. De realiteit is wel gewoon dat in Nederland het de norm is dat de vader minimaal 4 dagen werkt en de moeder er maximaal 3 bij doet. Moeders worden regelmatig aangesproken op te weinig bij de kinderen zijn, mannen nauwelijks. Hoogstens of ze ook weleens koken en daar mogen ze dan nog trots op zijn, dat ze zo hard meehelpen. Toen ik zwanger was van de eerste vroeg iedereen hoeveel ik nog zou gaan werken. Op mijn antwoord van 32uur was de standaard reactie "zoveel?" . Als mijn man eens aangaf dat hij 32uur wilde werken om ook een dag bij ons kind te kunnen zijn was de standaard reactie"zo weinig?". Dat is gewoon tekenend.
Ik werk weliswaar " maar " 2 dagen buitenshuis maar als het financieel echt ruim mogelijk zou zijn dan zou ik graag thuisblijven. Ik vind mijn werk leuk en uitdagend maar met een gezin met 3 kinderen geeft het ook vaak veel geregel bij ziekte en vakanties en de bijbehorende stress. Daarbij ben ik ruim de helft van de winter alleen met de kinderen omdat mijn man dan in het buitenland werkt. Ik zou dan wel willen werken op vrijwillige basis of meer willen betekenen op school want wil me buiten het moederschap ook op een ander vlak nuttig kunnen maken maar goed zover komt het toch nooit mits mijn man een aanstelling in het buitenland krijgt en we meeverhuizen.
Ik zie toevallig dit berichtje nu pas. Maar dat is pertinent niet hoe ik het heb gezegd. Als jij met 1 (of van mijn part 10) kind thuis bent dan ben je actief. Niet op de wijze waarop ik me dat voor mezelf voorstel voor fulltime, maar wel actief en kan ik mij goed voorstellen dat daar je tijd en aandacht naar toegaan. Maar als beide kinderen de hele dag op school zitten en er dus thuis alleen het huishouden als verplichting is, dan vind ik dat je meer moet ondernemen indien je daar fysiek en psychisch toe in staat bent. Dat hoeft niet groots, een aantal keer leesmoeder zijn is al super, maar als je die vrije tijd alleen invult met vrijetijdsbesteding, dan vind ik het niet bijdragen aan de samenleving. En daar heb ik wel heel veel moeite mee.
Hoezo zou je duaar heel veel moeite mee moeten hebben? En vooral met een groot gezin denk ik wel dat het gezin een fulltime bezigheid is.
Nee hoor, IK vind helemaal niet dat een ouder 24 per dag bij het kind moet zijn om voldoende kwaliteit te kunnen bieden in zijn/haar tijd met de kinderen. Dat vind ik helemaal niet, dat lees ik juist hier bij de anderen. Het enige wat ik vind is dat de moeder en vader niet uitwisselbaar zijn. Ik vervang mijn man niet in zijn vaderschap en zijn tijd met de kinderen.