Klopt helemaal, en juist daarom zijn die vooroordelen zo vervelend, want iedereen beleeft zijn geloof op zijn eigen manier. Het gaat nu over de 'zware kerken' en ik voel me daar hier op het forum door aangesproken, terwijl ik zelf helemaal niet vind dat ik in een zware kerk zit. Ik zit al helemaal niet in een zwarte kousen kerk, maar ja... Er zijn er wel die dat dragen. Maar er zijn er net zo goed bij die 'gewoon' gekleed gaan, en niet bijzonder opvallen als refo. Zoals ikzelf dus. Ik denk vaak dat anderen gelijk aan mij zien dat ik refo ben, maar dat schijnt helemaal niet zo te zijn (uit ervaring met niet gelovige collega's, vrienden en kennissen). Wat ik daarbij nog even kwijt wil over een evt rouwdienst. Mijn zus is vorig jaar overleden, de preek van de rouwdienst ging over de bijbeltekst; 'In het huis van Mijn Vader zijn vele woningen'. Niets geen hel en verdoemenis, maar juist uitnodiging tot! En nogmaals; ik vind het heel erg dat sommige hele nare ervaringen hebben, maar probeer te begrijpen dat het dus (gelukkig) meestal anders gaat.
Zo ervaren wij het precies hetzelfde. Vandaag hadden wij een begrafenis. De teksten die het thema vormden voor de dienst waren: komt allen tot mij die vermoeid en belast zijn en ik zal hen rust geven. En: Ik zal u onderwijzen, en u leren van den weg, dien gij gaan zult; Ik zal raad geven, Mijn oog zal op u zijn. Dit was ook de trouwtekst van het echtpaar destijds. Niets geen hel en verdoemenis maar juist een troost en boodschap voor de moeilijke tijd die we hebben met elkaar als familie. Ik zou dus gewoon gaan, donkere kleding aan doen en uit respect voor de familie je wat dat betreft aanpassen. Zwart is zo in dat iedereen wel zwarte kleding heeft. Waarom dan niet voor een begrafenis.
Het valt me vaker op dat er over de gereformeerde gemeenschap vaak nogal lacherig en bevooroordeeld verslag wordt gedaan. Vooral de regionale zender/omroep hier heeft hier een handje van. Ik heb ze daar ook wel eens op aangesproken, maar dat doet weinig. Het is vooral de ondertoon in hun artikelen waarop anderen dan reageren met erg nare reacties helaas. reacties Die,wanneer het andere bevolkingsgroepenzou betreffen, als discriminerend zouden worden beschouwd, maar in bovengenoemd geval ineens wel toegestaan worden. Kan er zo niet direct een voorbeeld van geven maar ik kom het helaas toch nogal eens tegen.
Wat ik de afgelopen jaren heb gemerkt is dat het voor de nabestaanden ontzettend fijn is wanneer mensen komen. Een stukje respect, troost of gewoon bevestiging dat de persoon geleefd heeft. Toen in onze familie iemand overleed vond ik het heel fijn om iedereen tijdens de crematie te zien. Ik zou dus ook gaan. Mijn kleding enigszins aanpassen (lange rok, donkere kleding) maar ik zou niet speciaal iets kopen zoals een hoedje oid. Overigens, ik kom van oorsprong uit een streng gereformeerd gezin. Daarna werden we steeds minder streng, was ik even 'niets', kwamen mijn man en ik (opnieuw) tot bekering en nu zijn we baptist. In mijn leventje heb ik in mijn zoektocht naar 'mijn kerk' veel kerken van binnen gezien en veel stromingen meegekregen. Ik ben tot de conclusie gekomen dat iedereen zijn geloof op een hele persoonlijke manier beleeft en daarbij een kerk nodig heeft die bij hem/haar past. Mijn geloof in mijn God is niet 'zomaar even iets' waarin ik geloof maar de waarheid waarvan ik overtuigd ben en ik omring me graag met mensen die op (nagenoeg) dezelfde manier in het leven staan. Ook al zijn wij zelf heel tolerant tegenover mensen die niet geloven of iets anders, andersom voelen wij ons in onze omgeving vaak onbegrepen en soms zelfs gediscrimineerd. Mensen begrijpen ons niet altijd. Zien het soms als onzin, een sprookje en snappen niet dat ik het niet even voor een dag kan los laten Menen ook dat alles er maar over gezegd mag worden (iets wat wij andersom nooit zouden doen). Maar als je echt wilt weten hoe iemand leeft en haar geloofsleven ervaart zul je denk ik toch met elkaar in gesprek moeten gaan. En misschien zelfs op een zondag een bezoekje brengen aan een kerkelijke gemeente. En open staan voor datgene wat een Christen voelt. Oordelen doen wij in ieder geval niet. Dat hoeft gelukkig ook niet want daar hoef ik mij niet druk om te maken. Ik kan me best voorstellen dat het voelt als onzin wanneer er gesproken wordt over een God die regels opstelt waar iedereen zich aan moet houden. Zeker als gesteld wordt dat er anders een grote straf volgt. Ik denk echter dat dat pas te begrijpen is wanneer je ook begrijpt hoe alles in elkaar steekt. En dan niet alleen het 'standaard verhaal' wat iedereen uit de Bijbel kent maar de verdieping daarvan: waarom bestaan die regels en waarom werkt God zoals Hij werkt. Pas als je dat kent zul je kunnen begrijpen waarom dingen gaan zoals ze gaan. Of althans, waarom wij dat geloven En ook waarom sommige gemeenten zo handelen zoals ze doen. Verder mag ik (denk ik) niet echt meepraten want ik voel me geen 'strenge Christen' die alle regels moet naleven. Ook al zien sommigen in mijn omgeving dat anders, had ik dat 2 jaar geleden vast ook anders gezien en ben ik niet gereformeerd.
Wij hebben zelf geen tv, dus moet het vooral van geschreven nieuws hebben. Dan komt het misschien toch al wat anders over dan iets zoals het journaal. Maar ik hoor het inderdaad ook wel gewoon in mijn omgeving hoor. Mijn buurvrouw is nota bene christen (maar niet echt praktiserend) en heeft het wel eens op een heel denigrerende manier over "die van de zwarte kousen kerk". Ik heb ze overigens echt nog nóóit zwarte kousen zien dragen, en woon in de bible belt, dus zie er toch redelijk wat. Goed dat je die omroep er op aangesproken hebt, maar wel jammer dat ze er niks mee wilden. Een vriendin van mij (moslima) is eens een geinterviewd door het Nederlands Dagblad, en om eerlijk te zijn vind ik dat echt een heel fijne krant, haar ervaringen met de medewerkers waren dan ook heel goed.
Nee ik zou niet gaan. Heb zelf wel eens zo'n begrafenis meegemaakt en er werden gewoon nare dingen tegen mij gezegd omdat ik uit de toon viel. Wat er gesproken werd tijdrns de dienst kon ik mij ook totaal niet in vinden. Nee, in gedachten kun je ook bij een overledenen zijn.
Een voorbeeld hiervan vind ik het stuk over Staphorst dat vorige week in de Stentor stond. Over de vier doodsbedreigingen die gedaan zijn aan raadsleden. De journalist stelt in dat stukje weinig objectief dat dat wel heel bijzonder is in een streng christelijk dorp als Staphorst, omdat er in het bijbelboek Romeinen staat dat de overheid en een ieder die over ons gesteld is gehoorzaamd moet worden. Dat vind ik tenenkrommend. Zolang de hoofdpijndossiers, zoals de burgermeester het noemt in dat stuk, privé blijven kun je toch niets zeggen over de manier van geloven van de bedreigers? Maar nee, je blijft weer zitten met het gevoel dat heel Staphorst zondags met duizenden naar de zware kerk gaat en vervolgens door de week de burgemeester bedreigt met de dood.
Of deze : Kritiek op docent om uitspraak: 'Meisjes moeten scheikunde leren voor huishouden' - RTL Nieuws Hoe verzin je het om hier een nieuwsitem van te maken. Dat vindt ik belachelijker als de uitspraak van de docent.
Omdat ze tegenwoordig uit verveling gewoon niet meer weten wat nog nieuws is heb ik het idee... Ik lees zo vaak dingen waarvan ik denk "dat is toch geen nieuws" maar als ze er dan een grote groep mensen mee kunnen bashen is het twee vliegen in één klap.
Ohja! Haha, mijn leraar geweest en zit ook nog eens bij mij in de kerk. Ik moest er echt verschrikkelijk om lachen, maar idd, vreselijk triest dat dit op deze manier zo in het nieuws moest komen. En sommige reacties hierop op Facebook; puur discriminatie was dat. Triest dus!
Ik denk dat ze er nieuws van maken omdat een grote groep mensen hier geprikkeld door wordt. Leuk toch om een bepaalde groep mensen af te schilderen als vrouw onvriendelijk, onderontwikkeld en weet ik al niet meer...
Ja, dat bedoelde ik dus met dat bashen. Vind het ook wel triest dat er genoeg mensen zijn die heel vrouwonvriendelijke dingen zeggen maar dat kan en mag allemaal maar gewoon ("gewoon zijn mening"). Zolang zo'n opmerking maar niet van een gelovig persoon komt.
Als je ziet hoe mensen los gaan in hun reacties schrik ik echt. Dat je zo kunt reageren op een (misschien niet zo'n slimme) grap.. dat begrijp ik niet.
Maar goed, ik wil er absoluut geen klaagzang van gaan maken hoe wij benadeeld worden. Ik denk dat de afkeer voor 'zwaar gereformeerden' al jaren oud is. Ik ben twee jaar terug zo vreselijk uitgescholden door mijn achterbuurman van in de 80. Daaruit bleek wel dat hij al vanaf zijn jeugd een afkeer had van Gereformeerden. Volgens mijn moeder speelde dit in haar jonge jaren ook al. Vanaf het moment dat er in kerkelijke gemeenten scheuringen zijn gekomen is die afkeer ontstaan. Vroeger ging vrijwel iedereen naar de kerk. Iedereen kende dus gezinnen die door bepaalde kerkscheuringen opeens van kerkverband veranderden. In mijn ogen is toen de basis gelegd. Maar ik kan t mis hebben. Misschien is het helemaal niet te beredeneren.
Inderdaad. Ze nemen alles echt gelijk zó serieus. Maar zo dom vond ik hem ook weer niet haha, want ja als je als vrouw niet het verschil tussen pindakaas en groene zeep weet, is het idd handig om met een man te trouwen die dat wél weet. Kan hij lekker gaan poetsen! Overigens kan je met pindakaas wel kringen uit houten tafels krijgen, misschien wist deze meneer dat niet. Haha
Bij een rouwkaart zou ik gaan. Zonder uitnodiging niet. Met een rok, zonder hoed. Achterin de kerk zitten. Haar vast. Ik ben eens bij zo'n doop geweest. Vreselijk, maar hun idee van een goed leven.
Gewoon gaan! De koster heeft vaak wel hoedjes liggen mocht je je ongemakkelijk voelen om zonder hoed te gaan. Anders misschien lenen van een buurvrouw?! Het verschilt erg per gemeente hoe de dienst verloopt maar over het algemeen is het een 'gewone' kerkdienst en word er kort iets verteld over de overledene. De verhalen hier dat er word gezegd dat het de schuld van de overledene/ouders is herken ik totaal niet.