Bij m'n schoonfamilie beheerst het elk aspect in hun dag. Echt alles. Toen wij BV vertelde over onze tweeling zwangerschap en grapten "we hopen dat het er geen 3 zijn" kwam er direct een psalm over hoe de heere ons koos en m'n schoonvader er achteraan "dus als het er drie zijn wat is er dan mooier?" Waarop ik aangaf "pa, 3 gezonde kindjes vind ik geen bezwaar maar de zwangerschaps, dat baart dan wel zorgen met een meerling" daar was geen moment bij stil gestaan dat je meer risico's hebt als bij 1. Maar bij hun omvat het echt alles elke dag zeg maar. Ik stond BV best te kijken van bidden voor een kroket van de snackbar zeg maar. Ik ben dat zelf gewend alleen bij de avond maaltijd aan tafel. Doordat er veel kinderen geboren worden (m'n schoonouders hebben incl aantrouw 15 "kinderen" en ik draag hun 20e en 21 kleinkind) zijj er dus ook veel jongeren in de gemeente. Of die na hun 18e/trouwen blijven verschilt hoe hun het geloof beleven, wij zijn naar een andere kerk gegaan, sommigen zijn gestopt, de meerderheid is daar gebleven.
Ik kom zelf uit zo'n gemeente. En wat er gezegd wordt over hoe zo'n dienst gaat, ja dat is waar. Maar uit respect naar de overledene en de familie zou ik zeker gaan. Of laat ik het zo zeggen, dat het zo'n gemeente is daar zou ik niet om weg blijven. Ik zou zeker een rok aandoen. Een hoedje wordt zeker op prijs gesteld, maar er zijn vaker vrouwen die met een bruiloft of begrafenis geen hoed op hebben. Het nadeel is wel dat als alle vrouwen een hoed op hebben dat je je dan wel voelt zitten zonder hoed. Een goedkoop, simpel hoedje is snel gekocht. Je mag er ook gerust één lenen hier.
De familie van mijn schoonvader is streng gereformeerd. Mijn schoonvader zelf is op z'n 18e uit de kerk gestapt en mijn vriend is niet gelovig opgevoed. Toen mijn vriend en ik gingen samenwonen (ongehuwd...) kregen we een brief van zijn oma over dat dit fout was en dat ze zou bidden dat we ons tot de Here zouden keren. Ik heb bij die familie 2 begrafenissen meegemaakt. Ja, zwaar en grimmig. Maar omdat het mijn geloof niet is, kan ik het makkelijk langs me heen laten gaan. Ik ben Dan vooral blij dat ik niet zo hoef te leven.
Bedankt voor de antwoorden! Ik had net ook al wat via Google gezocht maar wat een hoop verschillende stromingen zijn er! Dat ken ik als Belg dus niet. Mag ik nog wat vragen stellen? Heb het nu dan over de zwaar gelovigen. Gaan de vrouwen werken of blijven ze thuis bij de kinderen? Hebben ze die keuze überhaupt? Wat doen ze om plezier te maken? Of om zich 's avonds mee te ontspannen? Gaan ze op uitstap? Of op reis? Naar de Kermis? Is vaders wil wet of is er ruimte voor discussie? Dragen de vrouwen altijd een rok? Waar leren de jongeren elkaar kennen? Moet ik dit zien zoals bij de amish maar dan met auto's enzovoorts? Sorry als het onnozele vragen zijn. Wil niemand kwetsen of belachelijk maken maar ik ken het echt niet en vind het intrigerend.
Ik denk dat je je meer voelt zitten wanneer je niet dicht bij jezelf blijft. Althans dat heb ik recent zo ervaren tijdens de uitvaartdienst van een tante, waarbij ik me dus idd heb aangepast door een hoed te dragen. Maar het dragen van een hoed staat zo ver van mijn ( geloofs) beleving af, dat ik me juist met hoed enorm voelde zitten. Ts; ik denk dat je prima naar de dienst kan gaan. Als volwassen mensen zijn we prima in staat onderscheid te maken in wat je wel of niet mee wil nemen uit dat wat er in de dienst wordt verkondigd en wat wel of niet aan sluit bij je eigen leven. Wat kleding betreft; ga gewoon zoals je bent en waar jij je goed bij voelt. Ik denk dat men over het algemeen niet de behoefte heeft om uitbundig naar een begrafeniste gaan. Het geloof draait niet om uiterlijkheden, het is veel belangrijker dat je er bent voor jullie vrienden/ bekenden, juist in deze moeilijke tijden
Als iemand een goede website of reportage kan aanraden aan deze nitwit dan hoor ik het graag! TS sorry voor het overnemen van je topic!
Dat Is nooit zo gezegd maar dat heb ik ook altijd gezegd. Echter woonde ze in een kleine huurwoning met 3 slaap en ze was toen zwanger van nummer 12. Er stonden op de grote slaapkamer van 3 bij 3 meter 3 stapelbedden en op de kleine kamer van 2 bij 3 stonden er 2 stapel bedden. Op de vlizo zolder kwam dan de oudste te liggen. Zijn 3 zussen waren ook 17 toen de kamer vrij gemaakt moest worden. Moeder werd voor de 3de keer oma toen de 12de komt.
Pink Peony, ik denk dat je ze wel kan vergelijken met bepaalde Mennonitische stromingen (VS), met als verschil dat zij altijd een hoofdbedekking dragen en reformatorische vrouwen alleen in de kerk.
Misschien is het boek 'Dorsvloer vol confetti' van Franca Treur wat om te lezen. Zij beschrijft in haar boek hoe zij haar jeugd binnen een streng gereformeerd gezin/ omgeving heeft ervaren.
Ik dacht eigenlijk dat zij vanuit een heel negatief daglicht haar jeugd beschreef, toch? Wil er best wat over vertellen naar niet op mijn telefoon. Als ik de beschikking over de laptop heb straks en het is nog nodig of mogelijk hoop ik dat te doen.
Ik, als zwaar gereformeerde, zoals jullie dat noemen, wil best antwoord geven op deze vragen. -Werken of thuis blijven; Ik heb gewerkt tot mijn 3e kind geboren werd. Uit praktische overwegingen ben ik toen gestopt. Veel van mijn vriendinnen werken nog gewoon. Daar heb je vrije keuze in. - Plezier maken of ontspannen; Wij gaan gewoon naar speeltuinen, dierentuinen enz. Gewoon net als ieder ander gezin. 's Avonds gaan mijn man en ik regelmatig uit eten in een restaurant. Wij bezoeken verder geen bar, disco, kermis, circus, grote sportevenementen oid. - Uitstap/reis Wij gaan als gezin meerdere keren gewoon op vakantie. Naar Zuid-Frankrijk of Italië. En 's winters op wintersport naar Oostenrijk of Zwitserland. - Vaders wil wet; Absoluut geen sprake van. Mijn man en ik overleggen samen over de opvoeding van onze kinderen. Daar wordt gewoon normaal over gepraat met elkaar en de kinderen. Wij zijn ook allebei zo opgevoed. - Dragen van een rok; Ik en mijn dochters dragen een rok of jurk. Als we aan sport doen wordt er een broek gedragen omdat een rok dan gevaarlijk kan zijn (denk aan gym op school, sporten in je vrije tijd, bergbeklimmen of skiën) - Elkaar leren kennen; Vaak leren jongeren elkaar kennen tijdens activiteiten die worden georganiseerd door de kerkelijke gemeenten. Zoals vakanties, verenigingen, avonden die in het weekend georganiseerd worden.
Ik ben zelf christelijk opgevoed. En ik geloof helemaal niet. In die kerk werd altijd prima gesproken over de overledene en was alles met een positieve insteek. Toen mijn oma overleed gingen we wel naar een evangelische kerk. Nou dat vond ik echt niet prettig. Daar werd inderdaad letterlijk gezegd dat straks de gelovigen voort zouden leven en alle anderen de dag des oordeels niet zouden overleven. Dat was een hele zware en negatieve insteek. Maar goed, ik ben het geloof gewend, ook veel gereformeerde familieleden. Ik trek een rok aan, zet geen hoedje op en ga. Ik luister niet echt, ene oor in andere oor uit. Ik ben daar niet voor mijzelf maar om steun te betuigen. En ik heb zelf gekozen om niet gelovig te zijn dus het ''doet'' me dan ook verder weinig. Ik ''geloof'' het toch niet dus voelt het voor mij niet erg. Hypocriet? Misschien maar ik kom voor degene waarmee ik een band had en ik respecteer diegene en zijn of haar geloof. Ik ga ervanuit dat als diegene ook met mij omging tijdens zijn of haar leven hij mij ook graag op zijn of haar begrafenis zou willen hebben.
EO Documentaires, 22 februari 2016 - Na de zomer Deze documentaire zou je kunnen kijken. ik heb op deze school gezeten. Mijn dochter zit hier nu ook op. Ik snap overigens ook dat onze denkwijze en manier van leven voor anderen heel bizar over kan komen. Ik wil hier vragen beantwoorden en info verstrekken aan mensen die daar in geïnteresseerd zijn. Verder niet. Ik zal geen discussies hierover aan gaan. Dat heeft voor mij geen meerwaarde. Omdat er veel onwetendheid is over ons voel ik me geroepen, als insider, te reageren. Puur informatief.
Maar het is toch zo dat de vrouw haar man dient te gehoorzamen, dus ook wanneer ze niet buitenshuis mag werken van haar man? Zo heb ik het tenminste van vrouwen begrepen die van zo'n kerk lid zijn (geweest).