Ik vind het onbeschoft en denigrerend. Ik geloof er niet in, maar als zoiets met minachting naar mij uitspreekt vind ik het zo respectloos. Ik begin toch ook niet over een sprookjesboek, skydaddy en hersenspinsels tegenover een gelovige?
Zoiets zou ik absoluut nooit zeggen tegen iemand. Wie ben ik om daar over te beslissen. En trouwens wat triest, dat stenen gooien. Maar aan de andere kant, wij moeten ook enorm veel slikken. Mijn kinderen worden ook voor van alles uitgemaakt en bespuugd. M'n man wordt herhaaldelijk door klanten uitgescholden voor vrome christen enzo als zijn werkzaamheden niet naar 't zin worden uitgevoerd.
Eliza ik vind beide te debiel voor woorden. Ik vind heel wat van het geloof, maar zolang mij niets wordt opgedrongen, bepaald of opgelegd zal het mij allemaal een worst waar iemand in geloofd. Allah, god, het vliegende spaghettimonster 👍🏻
Ik vind 't van beide kanten triest... Ik heb ook totaal geen behoefte om met een opgestoken vingertje aan te komen. Ik vind 't het wel jammer als door een slechte ervaring de mening van mensen is gevormd.
Dit dus. Ik snap weer dat topics over geloof niet zijn toegestaan. Leven en laten leven lijkt nogal moeilijk te zijn.....
Ik vind het niet erg om info te geven als insider. Ik merk dat veel gedachtengang zijn gebaseerd op onwetendheid of 'het ergens gehoord hebben'. Zo zie ik de opmerking over de Amish ook. Ts heeft haar antwoorden idd al gehad, maar misschien zijn er nog andere vragen.
Zoiets kan het inderdaad over komen. Ik zie het niet als verdediging. Maar ik ga verder ook niet inhoudelijk in op de meningen van anderen. Natuurlijk vindt ik het jammer dat er soms op een bepaalde manier wordt gereageerd. Er is ook wel eens zo'n soort topic geweest met vragen naar moslim dames. Daar werd heel wat milder gereageerd. Geen idee waarom..
Ik heb veel christelijke stromingen zelf onderzocht en zie juist veel overeenkomsten met bepaalde mennonieten, vandaar mijn opmerking daarover.
[QUOTE=Pink Peony;19918278]Bedankt voor de antwoorden! Ik had net ook al wat via Google gezocht maar wat een hoop verschillende stromingen zijn er! Dat ken ik als Belg dus niet. Ik hoor zelf bij een (zoals het hier genoemd word) zwaar gereformeerde gemeente en ik ben verbaasd hoe negatief er hier over gepraat word, doet me verdriet dat er zo veroordelend word gesproken.. Er is echt een verkeerd beeld van, zoals het 50 jaar geleden was maar ook de gereformeerden gaan met de tijd mee hoor alleen blijft het geloof in God hetzelfde. Ik heb inmiddels al best wat begrafenissen meegemaakt en inderdaad word niet de rouwdienst besteed aan herinneringen aan de overledene, maar er word wel over gesproken! Verder is de rouwdienst bedoeld voor de mensen die komen en niet meer voor de overlevende, daarom word er inderdaad opgeroepen tot bekering. Een hoedje is echt niet verplicht maar wel op prijs gesteld evenals gepaste kleding. En wat ik las dat je nog niet eens een baret op mocht dat is echt onzin ik draag elke zondag een baret en met mij bijna de hele kerk. Bij een condoleance hoef je echt geen hoofddeksel op. Bloemen en kaarsen worden inderdaad niet gebruikt en bij ons staat de kist ook niet voor in de kerk. wat ik las dat een dominee de ouders de schuld gaf dat hun kind gestorven was daar kan ik me echt niets bij voor stellen.. Het is juist heel erg zo dat er Eén is (God) die gaat over leven en dood dus word er niet over schuld gesproken! Wat al gezegd is als je met vooroordelen er naar toe gaat word alles al snel anders geinterpreteerd. Pink Peony, ik zal je vragen beantwoorden. Mag ik nog wat vragen stellen? Heb het nu dan over de zwaar gelovigen. Gaan de vrouwen werken of blijven ze thuis bij de kinderen? Die gaan gewoon werken als ze dat willen, er zijn ook niet-reformatorische moeders die ervoor kiezen bij hun kids te blijven zo is het bij ons ook, ik werk ook gewoon en ja die keuze hebben we.. althans nee die keuze hebben we financieel gezien niet maar dat heeft niets met geloof te maken.Hebben ze die keuze überhaupt? Wat doen ze om plezier te maken? Of om zich 's avonds mee te ontspannen? Niet naar een dance festival of iets in die trend maar gaan ook gewoon uiteten, zwemmen, terrasje pakken e.d. Gaan ze op uitstap? Of op reis? Naar de Kermis? Wij gaan zelf niet naar de kermis maar er zullen er wel wezen die het wel doen. Wel op vakantie en dagjes weg e.d. het is echt niet zo dat we altijd thuis blijven, verre van dat.. Is vaders wil wet of is er ruimte voor discussie? Als mijn man dit leest moet ie denk ik heel hard lachen dat doen we samen en zeker geen vaders wil is wet.. Ook bij mijn ouders/schoonouders was dit niet altijd ruimte voor overleg en soms waren ze het niet eens met onze keus dat werd dan ook gezegd maar niet persé tegengehouden. Dragen de vrouwen altijd een rok? Ja ik draag altijd een rok.. Maar ik ken meiden/vrouwen in mijn omgeving die bijv. op het werk of gewoon thuis wel een broek dragen. Maar dit word inderdaad in onze kerken wel afgekeurd. Waar leren de jongeren elkaar kennen? Ik heb mijn man leren kennen op een feestdag op een feestje. Anderen leren elkaar kennen via de kerk bijvoorbeeld maar geloof me meer als de helft van de kerkelijke jongeren gaat in hun jeugd uit en leren zo hun partner kennen! Niet zo heel veel anders als 'in de wereld' denk ik.. (weet niet goed hoe ik het anders omschrijven moet) Moet ik dit zien zoals bij de amish maar dan met auto's enzovoorts? Nee want de verhalen die ik lees over de Amish worden mijn ogen ook groot van verbazing! We gebruiken gewoon elektriciteit auto's en worden ook niet in de ban gedaan als we van de kerk gaan.
Helemaal eens met je antwoorden.. En wat een nonsens dat de ouders gestraft worden met de dood van een kind. Verkeerd geluisterd denk ik.
Misschien is de enige overeenkomst is dat we 'wereldvreemd' zijn, in de ogen van buitenstaanders. Ik zie dat zelf overigens niet. Wij hebben gewoon electriciteit, auto's, internet enz. En verder zijn er kerkelijk ook zeer weinig overeenkomsten (kinderdoop, dominee, ambtsdragers enz)
Jeetje wat een discussie zeg. Inhoudelijk bemoei ik me er niet mee, want we hebben gelukkig allemaal het recht om te geloven wat we geloven. Wat ik alleen niet snap is dat mensen elkaars belevingen zo in twijfel trekken. Waarschijnlijk zijn er inderdaad vooroordelen, maar om nou te zeggen bij alle ervaringen die negatief zijn dat mensen het dus verkeerd hebben begrepen vind ik wel heftig. Tenzij je erbij was natuurlijk. Heel naar voor iedereen die een vervelende ervaring heeft gehad, zeker op zo'n kwetsbaar moment. Ook naar voor gelovigen die vervelende ervaringen hebben met vooroordelen. Misschien moeten we hier dus maar niet (ver)oordelen over elkaar.
Tja over de gereformeerde gemeenschap bestaan nog al veel (voor)oordelen. En doordat mensen alleen bepaalde opmerkingen links en rechts horen denk ik dat er veel onbegrip blijft.
Zo ervaar ik het precies ook! Toen was er alle respect en begrip en dat is nu bij sommigen helaas ver te zoeken. Maar dat zie je ook in de media helaas. Hier hebben we een eigen bedrijf, dus werk ik niet meer buitenshuis. Eerst wel gedaan. Wb opvoeding overleggen we samen Hoe en wat. Wb man gehoorzamen... eeuuhh, oha overleggen we en verder zijn we beide wel eens flink eigenwijs Onze kinderen gaan naar een reformatorische school. Volgens jullie worden ze dan ws geïndoctrineerd, maar wij hebben bij de doop beloofd dat we heen zouden opvoeden met Gods woord en proberen dat o deze manier oa gestalte te geven. Vrije tijd: samen dingen doen,mensen bezoeken, feestjes en, maar inderdaad geen bioscoop, Kermis, etc. Speeltuinen ed geen probleem. Maar ook onder ons is iedereen verschillend, net als bij anderen: dus wat de een wel vind kunnen vind de ander niet. Oordelen past ons niet, dus zeggen of iemand naar de hel gaat hoeven wij niet. Wanneer iemand denkt dit toch te moeten doen, is dat hopelijk uit mededogen of liefde... Hoe wel dit bij jullie dan ws overkomt als zieltjes winnen... Stenen gooien omdat iemand iets doet op zondag klopt natuurlijk ook niet. Maar is het volgens jullie eigenlijk wel normaal om gewoon openlijk mensen te gaan staan uitlachen en bespotten zoals bij onze kerk vaak gebeurt, zoals ik in het begin al een keer schreef?
Nogmaals dank voor alle antwoorden! Weer wat bijgeleerd vandaag . En ik vind het mooi dat de gelovige dames zoveel steun uit hun geloof halen en wel warmte vinden in hun gemeenschap ook al wordt dat door buitenstaanders soms anders ervaren.
Daarom ben ik er juist voor om in gesprek te gaan met elkaar. Wij zijn een aantal keer verhuisd en de laatste 2 keren hebben de naaste buren in de 1e instantie negatief gereageerd toen ze hoorden dat er een zwaar christelijk (hun bewoordingen) gezin kwam wonen. Dit hebben ze ons eerlijk verteld nadat ze tot de conclusie gekomen waren dat we gewoon een normaal gezin waren met wat andere opvattingen en gewoonten als zij zelf. Ik weet niet waarom ze zo over ons dachten, ze hadden nog niet eens kennis met ons gemaakt. Vooroordelen misschien of een minder prettige ervaring?
Zij ook, ik volg een blog van een mennonitische vrouw en die heeft dus wel internet. Haar man is dominee, of zou een 'pastor' wat anders zijn?