Mijn verstand zegt nee, maar mijn gevoel zegt ja.. Justin huilt altijd.. vrijwel iedere avond. Nu bijvoorbeeld.. Ik ga altijd heen, maar t helpt soms geen zier.. Hij huilt nu al 5 minuten, maar ik heb tegen hem gezegd dat ik alleen kom als er écht wat is, zoals ziek/overgeven etc.. ik vind dat ie toch moet 'leren' om zelf weer in slaap te vallen.. ben ik nu streng of zal hij me nu uit proberen?? ok, hij is nu stil.. Vind het zooo moeilijk!
hey dinnetje! jij als mama kan het beste inschatten waar je goed aan doet!! Jij kent Justin het beste. Ik vind zoiets ook heel moeilijk. Wij hebben hier de 10 minuten regel. Als Anoeska 's avonds of 's nachts wakker word en ze gaat huilen dan laten we haar 10 min huilen voordat we er naar toe gaan. Maar als ze net in bed ligt en ze begint dan te huilen dan laat ik haar wel even liggen. Succes!!
Gisterochtend om 5 uur ook bijvoorbeeld; roept hij 1 van ons.. net zolang tot er 1 zo gek is om te komen zegt ie 'ik wil graag mn tandpasta terug en gaat er om huilen (die lag nog bij zijn tante waar hij van t weekend was). Later roept ie weer.. dus weer heen, zegt ie 'we hebben mn nagels nog niet gedaan' (hij krijgt een goedje er op gesmeerd wegens nagelbijten).. dan word ik echt pis nijdig hoor. Of hij roept dat ie heeft gepoept. |Dus we hebben nu afgesproken dat ik dus alleen kom als er écht iets is.. moeilijk om in te schatten vind ik, maar anders moet ik straks 1000x mn bed uit voor niks. Wat vinden jullie??
Heeeeeej Pluyssie.. alles goed? ik had je een pbtje gestuurd. Heb je die ontvangen (paar dagen gelee)?
Gaat hij 's morgens dan wel verder slapen? Hier roept ze ook regelmatig ik heb gepoept (wat niet zo is), ik moet plassen (wat ze ook niet moet), ik heb zooooooo'n honger (wat dan wel weer zo is) Maar het heeft toch geen zin om dat te negeren want als ze wakker is, is ze wakker. Voor 's avonds, moeilijk, onze dochter huilt gelukkig bijna nooit, maar als ze dan huilt ga ik er wel naar toe. Als je hem laat huilen, wat gebeurt er dan? Raakt hij echt overstuur?
jeetje joh wat een gedoe, en dat terwijl je ook die 2 kanjers in de buuk heb zitten!! Misschien is het daarom wel? Misschien is hij bang voor wat er straks gaat gebeuren. Justin ziet natuurlijk ook wat er allemaal aan het gebeuren is: babykamers worden gemaakt, mama's buuk is aan het groeien en groeien en groeien, de poesjes zijn weg, en dan zullen er nog wel een aantal dingen zijn. Misschien is hij bang dat hij straks geen aandacht meer krijgt? Ik weet niet of het zo is hoor, zit gewoon even hardop te denken. Ja heb je pb gehad, zal zo even reageren
Herkenbaar hier gaat het met perioden ook zo, vooral nadat zijn zusje geboren was. Tja een huilbaby waarvan hij zag dat die dus wel haar 'zin' kreeg door te huilen dus dat ging hij dan ook maar doen. Hem toen proberen uit te leggen dat omdat Kinley nog niet kon praten ze ons riep door te huilen maar dat we dat van hem niet wilden omdat hij gewoon kon praten. Dus als hij huilde dan zouden we juist niet komen. En na een paar dagen gewoon laten huilen was het afgelopen.
Ok, ja ik had ook al gezegd, dat als er iets is, dat hij niet hoeft te huilen maar ook kan praten.. Maja dan begint ie ons dus te uit te proberen wat ik al eerder zei..
Lastig meis. Kan me voorstellen dat je er niet op zit te wachten met de twins op komst. Hoe zeer het mij ook doet: als er echt niets is (schone luier, geen dorst oid) laten wij Joey ook huilen. Uiteindelijk geeft hij op en gebeurt het ook niet meer. (Ga wel om de 5 min kijken, leg hem terug in zn bed, muziekje aan en een kus en weer weg)
ja het gaat door merg en been om je kindje te laten huilen, maar soms kan het niet anders. Maar netjes dat Justin al met 7 minuten stil was!!
Gewoon laten huilen idd(heb t ook meegemaakt met mn dochter),nu is hij gewend dat je voor elk dingetje komt en heb jij nooit rust en afspraken maken werkt niet want je laat zelf zien dat jij toch iedere keer weer komt,en het lijkt me prettiger voor jou dat hij zich aanpast aan jou en niet andersom en dan ben je heus geen slechte moeder hoor,er komt juist meer rust in de tent.
Ik heb niet alle reacties gelezen maar hier gebeurd het ook hoor roepen ze me maar ik ga wel altijd kijken en als er niets is dan zeg ik mama vind het niet leuk dat ze me roept om niets of ik zeg het is nog donker buiten of het is te vroeg dus je moet nog in bed blijven helpt eigenlijk altijd dan zet ik haar muziekmobiel aan en dan slaapt ze weer. Heb het een paar weken geleden gehad dat de jongste 4/5 keer op een nacht zat te huilen
De rest van de avond en nacht geen kik gehoord! Ik vroeg vanmorgen zoals altijd of ie lekker had geslapen.. 'ja' zegt ie. Ik vroeg of ie nog had gehuild.. 'nee' zegt ie.. Ik zeg, jawel, maar je ging als een grote jongen gewoon verder met slapen. Keurig hoor! Dus ben benieuwd, wordt vervolgd
oh fijn dat het geholpen heeft, hier heeft mano het ook af en toe, heb wel een tijd gehad dat hij me 's nachts dus ook bleef roepen en elke keer als ik dan kwam dan was er niks, maar hij ging nooit huilen. Nu komt hij trouwens gewoon zelf zijn bed uit en komt dan naast me bed staan en dan ga ik hem weer terugleggen, dat gebeurt dus ook bijna elke nacht.
hier is het altijd drama geweest, maar sinds we er een beetje over kunnen praten gaat het steeds beter. Ik leg alles uit tot in detail en noem op wat er morgen op het programma staat (met name de leuke dingen) en dat ze daarvoor goed moet gaan slapen. Elke avond diezelfde riedel (eerst herhalen wat die dag gedaan en dan wat komt er morgen) geeft rust. Eigenlijk gaat ze nu al een goede 6 weken slapen zonder mopperen. Als ze snachts wakker wordt gaat ze ook weer slapen zonder te huilen. Heeft hier bijna 2 jaar geduurd...