Hoi dames, Mijn zoon is 3 jr en 9 mnd en allesbehalve zelfstandig. Met de school in het vooruitzicht proberen wij hem meer te stimuleren om dingen zelf te doen, bijvoorbeeld aan- en uitkleden, zelf op de wc gaan plassen of poepen, zelf jas en schoenen aan of uit doen, zelf spelen, zelf conflicten oplossen. Het is niet zo dat hij die dingen niet kan, maar hij is vaak gemakzuchtig ("Ik WIL het niet zelf doen") en doet hij het eenmaal zelf dan geeft hij heel snel op ("Ik KAN het niet, jij moet het doen"). Bovendien gedraagt hij zich als we hem niet willen helpen zeer gekwetst. Alsof hij vindt dat we hem aan zijn lot overlaten. Ik vind dit een moeilijke situatie: hoe vind je nou het midden tussen aan de ene kant werken aan zijn zelfvertrouwen en weerbaarheid door hem continu te stimuleren alles zelf te doen en hem aan de andere kant niet oneindig te laten tobben? Wat doen jullie om je peuter zelfvertrouwen te geven en weerbaarder te maken? En om hem als ouder ook te durven loslaten en erop vertrouwen dat het goedkomt? Ben benieuwd naar jullie meningen en ervaringen. Groetjes, Wendy
Oef, lastig zeg (met zo'n super zelfstandige, ikkanallesselluf peuter). Ik hoop dat je iemand treft die het wiel al voor je heeft uitgevonden. Kan het CB je niet helpen? (als je daar goed contact mee hebt) want rond deze tijd moeten ze ook weer heen toch? En het KDV / PSZ? Ouders, zussen? Sterkte ermee (je zal zien dat het op school vanzelf beter gaat!). Elmo
Misschien kun je beginnen met dingen samen doen? Dus hem helpen met knopen, ritsen etc? En natuurlijk uitvoerig prijzen als het goed gaat Heb je ook niet van die speelplankjes met knopen en ritsen enzo waar ie mee kan oefenen met dat soort dingen?
Hier ook zo'n kind in het gezin Zelfs nu hij 6 is, heeft hij het liefst dat ik of mijn man heb aan en/of uitkleed Rond de leeftijd van jou zoontje deden we het veelal samen. Hij een sok, ik een sok. Ik het hemd, hij het shirt. Ik de onderbroek, hij de spijker broek. Hij een schoen, ik een schoen....Zo leert hij het toch en zal hij zich eerder overgeven om dingen zelf te doen, ipv dat hij het gevoel krijgt dat hij "àlles selluf mòet doen"..En door het zo spelender wijs te leren, krijgt hij de handelingen toch onder de knie en kan hij zich op school gerust redden, met hier en daar mss een klein beetje hulp van de juf...Hier was het ook zo, dat hij het op school vaak zonder morren deed, want tegen juf durfde hij niet te mekkeren. Papa en mama zijn toch vertrouwder Nu is hij 6. Als hij nu loopt te mekkeren, loop ik gewoon weg met de woorden, "prima, dan kleed je je toch niet aan, ga je maar in je onderbroek naar school, hebben de andere kinderen ook een leuke dag". Tja, hij wordt dan wel boos, maar kleed zich wèl aan Maar jou kindje is nog erg jong hoor. Ze moeten het natuurlijk wel gaan leren rond die leeftijd, maar dat het ook daadwerkelijk lukt is bij sommige kinderen gewoon nog best wel veel gevraagd....