Hier ook een hele tijd (wel twee maanden) deze fase gehad. Minder slapen overdag bleek de oplossing. Ongeveer een uurtje tot max anderhalf uur. Ook zorgen we voor zoveel mogelijk lichaamsbeweging. Kereltje was gewoon echt niet moe genoeg. Nu gaat t prima! Let ook op dat je kind niet nog te veel geprikkeld wordt als het moe is. Als ze over hun slaap heen zijn kan het helemaal drama worden..... Succes!
Maar deed je dat al met 10 maanden, max anderhalf uur slapen overdag? Ik vind dat zo weinig voor 10 maanden.. Gisterenavond overigens weer totaal drama en schreeuwen alsof ze vermoord werd omdat ze in bed moest blijven. Ik weet nu ook niet meer waar ik goed aan doe. Ik wil haar niet haar zin geven als ze schreeuwt, maar ik wil haar ook niet in haar eentje laten schreeuwen. Ze heeft echt verdriet. Toen ze eenmaal gekalmeerd was had ze hele rode ogen en liepen de tranen over haar wangen. Zo laat ik haar echt niet graag alleen. Ik denk ook een beetje verlatingsangst trouwens want toen ik haar had gekalmeerd en daarna mijn sokken in de wasmand op de gang ging gooien begon ze weer. En toen was ik echt maar een seconde buiten beeld.
Mijn dochter wakker 09.00-12.30 en 13.30-19.30 soms heel soms slaapt ze nog 20-30min rond 17.00. Maar dan om 19.30/20.00 ligt ze gelijk te slapen zonder pip. Overdag meer slapen lukt niet ze wil gewoon niet ze is gewoon niet moe lekker druk.. Als we op bezoek zijn en is 22.00 is ze ook lekker druk niet moe lijkt maar dat doen we echt zelden op hand te tellen Ik denk dankzij mede weinig slaap overdag slaapt ze gewoon goed nacht en avond. Ik denk dat het idd fase verlatingsangst hier was dat rond 9.5 mnd Ook zo ik moest blijven naast bed en langzaam weggaan als vloer kraakte was ze gelijk weer wakker of als ze keek en ik stond er niet bij. Ze hand ook die periode hoektand die echt 3 weken lang doorkwam! Duurte 2-2.5 wk dat gedoe met gekrijs in bed avond en bij ons slapen. Nu komt ze rond 4-6 uur nacht bij ons ze is dan ook wakker wakker speel met mij.... Poeh... Maar is beter dan gekrijs (ook hier tranen paarse hoofd, staan etc)
In de fase van verlatingsangst, ben ik bij haar blijven zitten. Zij bleef daarbij wel in haar bed. Steeds legde ik haar terug, gaf haar haar speen en knuffeltje en ging dan weer rustig op de stoel zitten. Mijn boodschap: het is bedtijd, je blijft in je bed, maar je hoeft niet in je eentje te liggen huilen. Eerste avonden drama: huilen, schreeuwen, uit bed willen. Maar dat werd steeds minder en korter. Toen nog een paar avonden dat ze rustig in bed lag te spelen met haar konijn en dat ze alleen af en toe keek of ik er nog wel was. En toen was het weer goed en nu gaat ze weer lief slapen 's avonds.
Hoop echt dat het je wat oplevert. Al is het maar een tip op welke woningen/buurt je het beste kunt reageren, zodat je snel wat anders hebt...
Ze slaapt.. 20:30 viel ze in slaap en zijn we zachtjes weggeslopen. Nu doodstil, ik kijk tv met oordopjes in . Maar ze slaapt..