Ik krijg b.v. net een foto van een vriendin van mij, van haar dochtertje. Haar dochter is een dikke week jonger dan de mijne. En haar dochtertje doet al echt haar hoofd omhoog als ze op haar buik ligt en dat doet onze dochter nog niet. Die blijft gewoon liggen, en dan ga ik meteen denken; dadelijk is er iets mis. Ook als ik met iets piep naast haar oor heeft ze hier totaal geen interesse voor, dan denk ik meteen; dadelijk is ze doof. Erg ben ik he? Ik wil hier ook vanaf, maar hoe?
Er is niets mis met je dochter en ze is ook niet doof! (joh, ik kan Lize hard roepen, maar als ze naar iets anders kijkt, negeert ze mij totaal! Ze kan zich ook nog niet voortdurend op dingen focussen, daar is ze te klein voor) Hoe? Ja, goeie vraag. Ik zie dat veel mensen je moed inspreken, maar de onzekerheid zit IN jou. Ik denk dat je het hartstikke goed doet. Bedenk dat je geen perfecte moeder hoeft te zijn. Je mag ook 'goed genoeg' zijn hoor! Jouw kindje krijgt zo te horen alles wat ze nodig heeft. Nu moet jij nog leren genieten en leren vertrouwen in jezelf! Misschien kun je ons een keer vertellen wat er WEL goed gaat voor jouw gevoel en waar je van geniet? groetjes Amber
Dat is een goeie. Ik geniet ook van mijn meisje. Zal ik eens wat positieve dingen noemen..... Gisteren heeft ze hard op gelachen voor de 1e keer! Ik had mijn benen opgetrokken en daar zat ze tegenaan en ik was een liedje aan het zingen en haar armpjes aan het bewegen en ze gaf me toch een bigsmile! Ze vond het super leuk en opeens begon ze gewoon hard op te lachen! Echt zo lief! En als ze in de box ligt begint ze nu al tegen die beestjes aan te slaan die boven haar hangen en dan horen we af en toe zo'n gilletje! Toen we laatst met de auto weggingen zat zij langs mij in de maxicosi en toen heeft ze me de hele weg aangekeken en als ik dan haar kant op keek gaf ze me zo'n heel lief lachje. Toen ik haar handje aaide pakte ze meteen mijn vinger vast en liet het niet meer los. Nou dit lucht al wat op! Ik moet gewoon proberen dingen los te laten maar ik vind dit echt moeilijk. Ik maak me gewoon altijd zorgen, overal om. Heb ik van mijn moeder....zij had dit ook Ik vind het gewoon moeilijk om moeder te zijn, ik wil haar goed opvoeden en dat ze alles kan en goed doet en lief is. En het belangrijkste; gelukkig is!
klinkt hartstikke goed joh! Leuk om te horen.. en loslaten is ook moeilijk, vooral als je het 'meegekregen' hebt, maar je doet je dochtertje een grote gunst als het je lukt het wat meer los te laten, want dan hoeft ze later niet hetzelfde te zeggen fijn dat je zo van haar geniet!
Hoi Mama26, Ik snap je onzekerheid wel, ik ben ook wel eens onzeker geweest toen Lucas zo klein was. In mijn vriendenkring zijn er veel baby's van ongeveer Lucas zijn leeftijd en je gaat al snel de baby's vergelijken, je moet dit echt niet gaan doen, iedere baby heeft zijn eigen tempo. Ze gaat echt wel haar hoofdje omhoog doen. Jouw kleintje moet haar eigen ritme nog gaan vinden, hier had ik in het begin moeite mee, maar op een gegeven moment denk je wow, ze krijgt al een eigen ritme, ik vond het na de 3 a 4 maanden een stuk makkelijker worden. Toen ik na 3 maanden weer ging werken, krijgen wij thuis allemaal weer een beetje het dagelijkse ritme. Geloof me, alles komt goed. Groetjes Bella
Bij ons is dat idd ook, in de vriendengroep zijn veel baby's geboren en dan ga ik ook vergelijken. Kan hij dit al? Oh die van mij nog niet. En die slaapt door enzo. Gek wordt ik ervan eigenlijk. Het is leuk om ervaringen uit te wisselen. Maar ik word er ook onzeker van.
Meid, je gaat volgens mij ook helemaal lekker hoor en volgens mij is die kleine van jou reuze tevreden! Waarschijnlijk zal het haar aan niets ontbreken ook..je babytje is een mensje en helaas zijn we niet allemaal volgens het boekje.Ik zou dat ook wel eens willen, dan wist je precies hoe je de dingen aan moest pakken. Vertrouw maar gewoon op jezelf en je moedergevoel! en probeer je eigen onzekerheid hiervan te onderscheiden.Relativeren helpt ook soms en blijf lekker bij jezelf en je kindje.Moeder worden/zijn is heel wat en je wilt het gewoon zo goed mogelijk doen..er is maar 1 manier en dat is jullie manier, die van jou en je kindje. Probeer niet teveel te twijfelen..zolang ze lachen en groeien....zit het wel snor hoor Groetjes Mirjam
Ben het helemaal eens met Mirjam! zolang ze lachen en groeien... En jouw kindje heeft zelfs al hardop gelachen! (lief he..)