Ik denk toch ook wel een fase.. Dochter van net drie huilt ook heel snel op het moment. Nou ja, huilen....het is meer zeurhuilen. Toen ze er net mee begon wist ik ook even niet wat er was, maar ze is nu zo de grenzen aan het opzoeken met alles, dat ik er wel uit ben dat het een faaaaaaaaaase is Ik zeg haar elke keer weer dat als ze iets wil of niet wil, ze dit heel goed op een normale rustige manier kan zeggen en dat ik dan graag naar haar luister. Ik merk ook gewoon dat er een hoop drama bij zit, want als ik, tijdens het eten bijvoorbeeld, echt streng word en haar zeg dat als ze zo blijft huilen omdat dat ene erwtje naast haar bord is gevallen, ze maar op de gang gaat huilen omdat wij rustig willen eten, ze gelijk rustig wordt en een minuut daarna alweer grapjes aan het maken is. Ik bedoel...ze kan het heel goed 'uitzetten' .
Onze zoon kan ook van het één op het andere moment vanuit zo'n huilbui weer volkomen normaal doen. Vooral als er een toetje of ander lekkers in beeld komt. Zegt al genoeg. @Janna: Onze zoon gaat twee dagen in de week naar de psz, precies tijdens middagdut-tijd. Ik wil sowieso niet dat hij de andere vijf dagen slaapt op dat moment, want dan weet ik dat het wakker blijven op die dagen een drama wordt. Incidenteel laat ik hem nog wel even slapen. Het inkorten van zijn dutje hebben we al geprobeerd, echt maandenlang. Maar hij werd uit zijn middagdutje 9 van de 10 keer echt poepsjaggie wakker. Serieus niet leuk, de gastouder durfde hem bijna niet meer wakker te maken op een gegeven moment. Die is het gaan oplossen door hem samen met een ander kind te gaan wekken, want dan hield hij zich wel goed. Als,we hem op bed legden was het ook vaak dat hij bijvoorbeeld eerst nog een uur wakker lag en daarna pas in slaap viel. Vandaag heb ik hem wel even wakker op bed laten rusten voor een half uurtje. Ik had z'n knuffel en een boek meegegeven en de opdracht om niet zijn bed uit te komen. Ik heb vandaag geleerd dat ik de mand met speelgoed verder van zijn bed vandaan moet zetten. Hij heeft vanuit zijn bed de halve mand leeggehengeld. En dan met zo'n boevenkop trots verkondigen dat hij z'n bed niet uit is geweest... Verder ga ik als strategie toepassen dat ik de komende week aan iedereen die tegenkom (waar onze zoon bij is) met een trots smoelwerk ga vertellen dat onze zoon altijd zo vrolijk is. Wie weet gaat hij het zelf geloven. Het gaat er nu bijv. met mijn man als hij thuiskomt uit zijn werk ook wel vaak over dat zoon weer zo veel gehuild heeft. Door steeds dat beeld van hem te schetsen versterken we het misschien ook wel.
Aha, dan snap ik het. Bij ons geeft het gelukkig geen enkel probleem dat ze op het kdv meestal niet slaapt, maar thuis wel. Wel goed idee om hem even een half uurtje op bed te laten rusten. Ik hoop dat het ophemelen ook werkt!