Lijkt mij behoorlijke laksheid in samenwerking met vergeetachtigheid. Ze wil bijvoorbeeld wel de hond uitlaten wanneer het haar uitkomt en haar past (veel later dan eigenlijk afgesproken), maar dan vergeet ze weer de sleutel. Je kan er triest om zijn, maar dat gaat helaas weinig helpen. Ik zou op de duur gewoon helaas nog zo min mogelijk vragen aan haar en er niet meer te hard op rekenen. Fijn als ze erbij is, maar anders ... dan is 't maar zo.
Dit inderdaad, dit zou ook mijn instelling zijn. Wbt verjaardagen zou ik niet eens meer helpen herinneren en gewoon aan haar voorbij laten gaan. Het is niet jouw probleem. Wanneer men vraagt waar je moeder is, dan zeg je gewoon: geen idee? Vraag het? Weet jij waar mijn moeder is? Misschien wil je het haar even zelf gaan vragen? Zo op die manier.
Zo reageer ik idd ook.. Geen idee, bel haar maar! Haha, natuurlijk nooit iemand die dat doet Denk toch dat het haar dwars heeft gezeten, want gisteren belde ze me om sorry te zeggen en dat is al heel wat
Huh, ik noem het niet bepaald gastvrij als je langskomt en er wordt gezegd "oh ik ging net eten". M.a.w. houdoe hè! Maar goed, mijn vader is sociaal ook niet zo sterk hoor. Hij is dan wel niet zo vergeetachtig, maar hij komt bijvoorbeeld áltijd te laat. Soms uren. Zit je dan te wachten met je goeie gedrag. En zo kan ik nog 100 voorbeelden opnoemen. Maar sinds ik mij hier een aantal jaren terug bij neer heb gelegd ben ik er een stuk rustiger onder geworden.
Heel herkenbaar en het heeft tijden geduurd voordat ik me realiseerde dat het toch niet ging veranderen. Ik heb mijn denkwijze/verwachtingen op haar moeten aanpassen en sindsdien raakt het me niet meer zoveel. Veranderen zal ze helaas toch niet.
Ja begrijp dat jullie het heerlijk vinden..maar zeggen dat je wilde gaan eten als iemand op de stoep staat en gewoon niet op verjaardagen komen is niet ontspannen en gastvrij maar egoïstisch.
Dit dus! Er is een duidelijk verschil met mensen uitnodigen en dan gewoon afwachten wie er wel of niet komen dan zeggen ja ik kom en vervolgens niet op komen dagen. Bovendien als ik een dag weg ben en vraag of de buren mijn hond willen uitlaten dan ga ik ervanuit dat ze dat op een normaal tijdstip doen. En ook doen.
Ja dat hangt er dus vanaf over welk onderwerp je het hebt, we zitten beide in hetzelfde werk en daarover kunnen we heel goed praten.. Daar heeft ze een raakvlak mee.. Ik denk dat het ook goed zou zijn voor mij om het los te laten en het te accepteren.. Maar soms heb je van die dagen dat je denkt; GRRRR! Ik kan er mee leven dat ze mij vergeet, maar dat ze mijn hond hier zo laat zitten kan ik slecht tegen..Kon wel janken toen ik thuis kwam, arme beest.. Ik vraag het iig niet weer! Dan regel ik wel iemand anders..