Afgelopen zondag ben ik geweest en het was super! Echt een schattig klein ventje die heel veel op zijn vader lijkt. Kan eigenlijk ook niet anders. Mijn zusje is spierwit met oranje haar en mijn zwager donker met zwart haar. Dat overheerst nogal . En heb hem meteen in bad mogen doen! Mijn zusje heeft nu eindelijk kunnen vertellen wat er nou precies mis ging bij de bevalling. Best heftig. Na 1.5 dag weeën gehad te hebben had ze 10cm ontsluiting, maar geen persweeën. De vlk wilde dat ze toch maar ging persen. Na 1.5 uur persen geen resultaat en de "gewone" weeën waren inmiddels ook gestopt. Dus op dat moment gebeurde er niks meer. Ze zijn toen naar het zkh gegaan. Daar kreeg ze weeopwekkers en moest ze een paar uur de weeën wegpuffen. Nog steeds gen persweeën trouwens. Ze moest op haar zij gaan liggen, want het bleek een sterrenkijkertje te zijn en zo hoopte ze dat hij vanzelf nog zou omdraaien. Wat hij helaas niet deed. Uiteindelijk zijn ze (weer zonder persweeën) weer gaan persen. Toen hebben ze het een keer met de verlostang geprobeerd, zonder resultaat. Op dat moment waren ze aan het twijfelen tussen vacuümpomp en keizersnee. Omdat er nog geen gynaecoloog of anesthesist aanwezig waren kozen ze toch maar voor de vacuüm. Omdat hij de verkeerde kant op lag was het erg lastig om de vacuüm goed te bevestigen en schoot het steeds los. Hier zijn ze weer een hele tijd mee bezig geweest. Ismaïl had iets op zijn hoofdje om zijn hartslag in de gaten te houden. Mijn zusje zag dat die enorm aan het dalen was en had wel door dat het op dat moment flink mis kon gaan. Toen maakte de vlk de fout om het apparaat van de hartregistratie uit te zetten zonder dit aan mijn zus of haar man te melden . Dus die waren en vanaf dat moment van overtuigd dat mijn zusje aan het bevallen was van een dode baby. Op dat moment waren ze te laat om nog een keizersnee te doen, want voordat de OK in orde was enz waren ze zeker 20 min, verder en die tijd hadden ze niet meer. Uiteindelijk konden ze tijdens het persen het hoofdje van de baby zien, die helemaal blauw was. Vanaf toen, zei mijn zusje, vergaten ze haar totaal. 2 mensen begonnen heel hard op haar buik te duwen, 2 andere hielden haar benen wijd en een 5de trok zo hard als hij kon aan de vacuüm. Na een paar minuten kwam Ismaïl ter wereld! Hij was toen nog helemaal blauw en ademde niet, dus de gynaecoloog knipte de navelstreng door en rende met de kleine naar een andere ruimte. Toen ze wegliepen dacht mijn zusje nog steeds dat hij dood was. Ze was nog nooit zo bang geweest zei ze. Uiteindelijk na beademen en de longen leegzuigen (hij had vruchtwater en poep ingeademd) begon hij te huilen. Dit konden ze in de kamer ernaast gelukkig horen. Ze waren serieus verbaasd, want ze dachten echt dat hij dood was! Mijn zwager ging ook steeds kijken maar niemand wilde op dat moment vertellen wat er aan de hand was. Hij is toen in de couveuse gelegd en meteen naar de intensive care gebracht. Maar na een paar dagen extra zuurstof ademd hij helemaal zelf! En nu is hij lekker thuis. Mama had een subtotaal ruptuur, dus moest nog eerst gehecht worden enz. Ismaïl is om 07.00u geboren en ze kon pas om 12u naar hem gaan kijken. Maar hoe anders had het kunnen aflopen!! We zijn enorm gezegend met dit wonder! En heerlijk dat ik hier mijn verhaal even kwijt kan
Oh, meid wat een verhaal!! Ik leef helemaal met je mee. Jeetje. Die kleine Ismael is een wonder voor zijn papa en mama. Het is wel erg heftig geweest, voor je zus. het idee dat je ervan overtuigd bent, dat je kindje dood is. Dat is zo vreselijk dat ik het me niet eens kan voorstellen. Wat naar voor je zus en zwager. Vreselijk om zoiets door te maken. Maar Ismael leeft en is lekker thuis bij zijn papa en mama. Ik hoop dat je gauw weer een keer naar ze toe gaat. Want zo'n kindje moet lekker veel geknuffeld worden door zijn lieve tante.
Meis, wat een verhaal! Wat een vreselijke bevalling! Gelukkig een verhaal met een goed einde. Na het verwerken van de schrik en de pijn hoop ik dat ze lekker kan genieten van haar zoontje! En haar man natuurlijk ook! Fijn voor je dat je bij ze hebt kunnen zijn!
wat een heftige bevalling zeg! en wat een wonder is dat ventje! Wat fijn dat je ondertussen naar hem hebt kunnen kijken en zelfs in bad hebt mogen doen! Geniet lekker van je neefje.