Ik ben 3 weken geleden bevallen. Nou heb ik sinds vanmiddag last van onregelmatige hartslag en duizeligheid. Na mijn vorige bevalling ook gehad maar cardioloog kon het niet verklaren. Toen zelfs betablokkers gehad. Wie herkent dit? Hoort dit bij het ontzwangeren? Word er behoorlijk angstig van.
Heb je misschien een laag HB gehalte? Ik heb namelijk hartkloppingen en ritmestoringen gehad na de bevalling. Bij mij was bloedarmoede de oorzaak. Doordat het te laag was had het hart moeite met het rondpompen van het bloed, waardoor het niet lekker in het ritme bleef. Ik was ondertussen al wel begonnen met ijzertabletten en na 3 weken waren de hartkloppingen over.
Hoi, hoe is het nu?? Hier hetzelfde helaas. Idd beangstigend .... Het schijnt ook te maken te kunnen hebben met je hormoonhuishouding. Geef je ook borstvoeding? Want het hormoon oxytocine kan er ook voor zorgen. Een vriendin van mij is kraamverzorgster en voelt natuurlijk veel de pols en voelt vaak een onregelmatige hartslag. Verder heb ik het nog met m'n vk besproken en ook zij vertelde dat het vaker voorkomt. Daarnaast is mijn zwager cardioloog en zei ook dat ik de borstvoeding moest afwachten. Als t goed is zou t daarna minder worden. Dus... Tja, hoort er dus bij? Je had het de eerste keer dus ook? Hoe lang had het toen geduurd? Ik heb nooit m'n hb laten checken. Hmm misschien eigenlijk nog wel een goed idee dus!
Hier ook gehad inderdaad met een combinatie van een hele lage bloeddruk bij bepaalde bewegingen en ook door bijv warmte en kou verschillen kon ik al flauwvallen. Het schijnt bij het ontzwangeren te horen, maar er is niet veel over te lezen helaas, terwijl dat het toch best vaak voorkomt als ik het zo hier lees. Zelf heb ik mede door de bevalling en het flauwvallen erna een angststoornis (PTSS) ontwikkeld. Dit hoeft gelukkig niet iedereen te gebeuren natuurlijk, maar trek wel op tijd aan de bel als je last blijft houden. Toevallig heb ik er zelf een artikel over geschreven, wat binnenkort in de Wij komt te staan. Ik vond dat er meer aandacht moest komen voor deze klachten.
Wat goed van je engeltje!! Je kunt er idd nauwelijks wat over vinden maar schijnt toch heel veel voor te komen, zo raar! Goed dat je er op deze manier meer aandacht aan gaat geven want het is zeker beangstigend helemaal als je niet weet dat t bij ontzwangeren kan horen.
Ja het is toch gek he, dat er zo weinig info over is! Maar zelfs verloskundigen en sommige artsen weten er nauwelijks iets van heb ik inmiddels ervaren helaas. Hoe is bij jullie de nazorg trouwens geweest, hadden jullie het gevoel dat je nog goed bij de vk terecht kon? Ik absoluut niet! Tijdens de zwangerschap heb ik echt geen klachten gehad, maar na de bevalling voelde ik me echt in de steek gelaten. Achteraf gezien is het altijd makkelijk om met je vinger een schuldige aan te wijzen, maar ik denk dat als ze maar even langs gekomen waren om mij te checken en er goede uitleg over hadden kunnen geven, dat ik dan nooit zo'n erge angst had ontwikkeld. Maargoed, dat is achteraf en daar heeft nu toch niemand meer iets aan...
ik heb er nu geen last van, maar in het begin van mijn zwangerschap wel heel erg. Ik heb toen ook de nodige onderzoeken gehad maar bij mij werd het ook op hormonen gegooid. Jaren geleden had ik er ook last van, en toen bleek dat mijn schikdklier te langzaam werkte, een beetje A symptomatisch voor een langzame schildklier, maar ik ben er inmiddels zelf ook wel van overtuigd dat het bij mij hormoon gerelateerd is. Ik heb alleen de 1e 3 maand van m'n zwangerschap last gehad, en nu tijdens het borstvoeding geven heb ik er ook geen last van, maar ik kan me goed voorstellen dat het bij jou ook hormoon gerelateerd is. Ik gebruik dus wel al 6 jaar schildklier medicijnen nu, en die houden meestal mijn hormoon huishouding redelijk stabiel. Ondanks goede schildklier wwardes aan het begin van mijn zwangerschap moest mijn lichaam zich schijnbaar toch aanpassen.
Ik had na de bevalling last van een hele hoge hartslag. Sloeg al 100 bij het ontwaken. Mijn zoontje lag 12 verdiepingen hoger en doordat ik steeds met de lift moest werd het steeds erger. Ik weet niet hoe dat komt, maar als ik in een lift ben geweest schommelt mijn bloeddruk alle kanten uit. In ieder geval, dat in combinatie met snelle hartslag heeft bij mij voor paniekaanvallen gezorgd. Echt zo eng. Ik heb er over zitten nadenken en ik vraag me af: ZOu het niet ook ermee te maken hebben dat je hart even van slag raakt, omdat het weer voor 1 lichaam hoeft te werken ipv 2. Het was in ieder geval ontzettend eng, maar ik weet bij een volgende dat dit kan gebeuren en dat het niets ernstigs is.
Ik heb dat na mijn zwangerschap ook gehad. Langzaam aan werd het wat minder. Dat borstvoeding geven het versterkt herken ik. Ik heb ruim zeven maanden borstvoeding gegeven toen de borstvoeding stopte werd het minder. Ik heb het nog steeds af en toe. Vooral als ik heel druk ben en me fysiek erg in span. Ik heb ook helemaal geen nazorg gehad. De VK heeft wat bloedonderzoek gedaan en daar kwam niets raars uit. De huisarts heeft hetzelfde een paar maanden later weer gedaan toen ik bij hem kwam met een hartslag van 140 in rust. Geen van beide heeft mij er op gewezen dat dit door het ontzwangeren en het geven van borstvoeding kan komen. Dat moest ik, dik een half jaar later van een vriendin die toevallig consultatiebureau arts is, horen. Blijkt dat het best wel regelmatig voor komt.