Hier precies hetzelfde. Ook de eerste van de familie geweest. Ze heeft veel moeite met als haar zusje aandacht krijgt van ons of opa en omaxZe is wel echt helemaal dol op haar zusje, spelen veel en knuffelen veel.
Hebben wij ook gedaan! Hij kreeg een grote brandweer auto van toetoet van haar. En van een het boekje "kleine pluis". Als er visite kwam namen ze wat voor hem mee en anders had ik wat kleine dingetjes voor hem wat hij dan kon uitpakken. Wij zorgden er wel voor dat hij zich niet achtergesteld voelde.
Dit hebben wij ook gedaan, ze kreeg een fiets. Van kraamvisite kreeg ze ook cadeautjes. Ze is ook wel heel lief voor haar zusje, maar soms van die gemene dingen die ze dan doet bij haar. vanmorgen dus weer, ik was er even niet bij, maar ze had dus haar zusje geslagen, omdat zusje aan haar haren zat...
hier net zo. zoon was ruim 2,5 toen zijn eerste zusje kwam en nooit jaloezie gekend. betrok hem bij alles. Deze zwangerschap weer, al waren ze er nu wel meer bewust van. Samen kleertjes gekocht in de stad, naar de babydokter en keer pretecho tussendoor gedaan etc. En ze zijn zo gek op hun zusje. Ze snappen nu ook dat zij wel eens moeten wachten als ik met zusje bezig ben en zusje ook op haar beurt wel eens moet wachten.
Bij ons is het ook zo helaas Het gekke is dat de oudste (4,5) ook heel lief kan zijn voor zn zusje. Bijvoorbeeld als hij haar wakker maakt dan praat hij heel lief tegen haar. Of hij geeft haar eten als er wat op de grond ‘gevallen’ is. Helaas is het vaker anders: tegen haar aan botsen, een duwtje geven, speelgoed afpakken etc. Zusje speelt ook veel beter als broer er niet is. Ze zoekt hem steeds op en pakt zijn speelgoed. Daar word hij weer heel boos om en pakt dan alles wat hij kan pakken, en speelt vervolgens nergens meer mee. Het is allemaal nog geen rozengeur en maneschijn hier in huis!
Voor een peuter kan een baby erbij vergelijkbaar gevoel oproepen wat onderstaande bij ons zou doen. Je partner komt thuis en vertelt heel vrolijk dat er een nieuwe vrouw in huis bij komt wonen, die misschien zelfs jouw kamer krijgt en met wie je hem voor altijd moet delen. Hij houdt net zo veel van haar als van jou. Het is een voldongen feit waar jij geen enkele zeggenschap in hebt. En hij verwacht ook nog van je dat je dit leuk vindt!? Terwijl jij dat helemaal niet wil, jij vond het prima zoals het was! (deze vergelijking is me altijd bij gebleven, en maakte dat ik veel meer begrip kon opbrengen voor jaloerse kindjes... een toevoeging aan het gezin is echt een zeer grootse verandering in zo'n klein leventje! Gun je kind tijd om te wennen en respecteer dat ze het niet leuk vindt. Het is niet verplicht, he, om dolenthousiast te zijn over een baby erbij...)
Dit bedenk ik me ook vaak. Mijn zoontje zegt wel eens dat hij L niet lief vind. Eerst ging ik daar tegenin, maar nu niet meer. Ze komt ook erg in zijn Personal space, en ik zie dat hij wel van zn zusje houdt. Dus dan kan je iemand ook best niet (altijd) leuk vinden.
Joh, het is zo normaal dat je dochter zich jaloers voelt. Eigenlijk is het ergens een goed teken, omdat het betekent dat ze verdomde goed weet wat de implicaties zijn van een broertje of zusje. Dit betekent dat ze goed vooruit kan denken en vergelijkingen kan maken! Je kunt best een cadeautje namens de baby kopen, maar uiteindelijk wil ze gewoon weten en voelen dat jullie van haar houden en haar leventje niet compleet op de kop gaat staan. Laat gewoon sytematisch blijken dat je van haar houdt en dit nooit minder zal doen als je nu doet. Straks als de baby er is, zal ze vast nog wel even nog jaloerser gaan doen, want er zitten nou eenmaal ook minder leuke gevolgen aan van enig kind naar de oudste worden. C' est la vie. Belangrijkste is denk ik dat ze jullie liefde voelt en genoeg aandacht krijgt.