Mijn tweede dochtertje schatte ze op 6,5 pond. Mijn eerste dochterje was bij haar geboorte 3200 gram. Toen Fiene, de tweede werd geboren was ze bijna 8 pond dus 1,5 pond zwaarder als ze geschat hadden. Toch was er binnen 5 uurtjes terwijl de eerste er 10 uur over deed. Zelf ben ik ook klein dus in ons geval maakte het niets uit.
Mijn zoon woog 3780 gram bij de geboorte en de bevalling was erg zwaar, omdat de ontsluiting bleef hangen op 7 centimeter. Uiteindelijk 34 uur over gedaan en hij is geboren mbv de vacuumpomp (inclusief knip). Toen bleek ook dat zijn hoofdje niet helemaal goed voor de geboortegang lag... Mijn dochter woog 4200 gram bij de geboorte en zij is binnen 8 uur geboren. Helaas bleef de ontsluiting dit keer hangen op 8 centimeter en heb ik daardoor 2 uur persweeën moeten wegpuffen, anders was ze nog sneller geboren. Toen ik uiteindelijk mee mòcht persen, is ze in 2 minuten geboren, dus erg snel. Ik had enkel een haarscheurtje, dat niet gehecht hoefde te worden en wat erg snel genezen is..
bij mij hadden ze 9 pond geschat bij de echo van 36 weken.ben met 37 weken bevallen van een dochter die 3760 woog.dus zaten ze er wel wat naast. het is nog geen kleintje. en bevalling duurde 2uur.dus dat wasfijn. laat je niet gek maken van hun schattingen het klopt niet altijd
vind het fijn te lezen dat veel mama's met flinke baby's toch vrij vlot het kindje eruit gekregen hebben! dat geeft weer wat moed
Hoi, die schattingen, daar geloof ik ook niet zo meer in sinds mijn laatste zwangerschap... Er werd al geloof ik vanaf week 27 geroepen dat ik zo'n enorme flinkerd in mijn buik had, tig groeiecho's gehad en geprikt op zwangerschapssuiker. Bleek niks aan de hand te zijn, kind zou gewoon groot zijn. Bij de laatste echo (37 weken) werd ons meisje al op 3900 gram geschat. Uiteindelijk ben ik 1 dag voor de uitgerekende datum bevallen van een meisje van 3740 gram! Niet zo extreem groot dus. Ook niet heel klein, maar ze zaten er met die metingen echt flink naast. Dus het zegt echt niet alles hoor, wie weet zitten ze er bij jullie nu ook heel erg naast! Maar kan me je zorgen voorstellen hoor, die had ik zelf ook (is uiteindelijk ks geworden maar toen ik dat nog niet wist, zag ik mezelf van tevoren ook nog niet direct een 10-ponder eruit persen )
Het ligt er vooral aan hoe het hoofdje in het bekken ligt (dus gunstige stand of ongunstige stand m.b.t. de omtrek in die stand). Het gaat er nauwelijks om hoe groot het hoofd daadwerkelijk zelf is en wat het gewicht van de baby is. Uitzondering zal wel zijn wanneer de baby écht heel zwaar is, maar je voelt echt geen verschil tussen 6 of 8 pond hoor!
Hier idem dito. Geboortegewicht was ook 3780 gram, maar ze lag er niet goed met haar hoofdje voor. Daardoor kwam de ontsluiting niet goed op gang en uiteindelijk na 32 uur weeën met de vacuumpomp geboren!
Maar dan uiteindelijk ben je wel op 10 cm gekomen toch? Heb je dan wee-opwekkers gehad of heb je het gewoon moeten uitzitten /- liggen tot 10 cm? Lena lag ook niet goed namelijk (aangezichtligging, kinnetje komt dan eerst) en daardoor veel au weeen die echt geen volledige ontsluiting zouden gaan geven...
Valhalla, mijn ontsluiting bleef steken op 7 cm vanaf 01.00 uur 's nachts (vrijdag op zaterdagnacht, tòt 7 cm ging de ontsluiting hartstikke voorspoedig). Om 04.00 hebben we besloten naar het ziekenhuis te gaan. Daar aan de wee opwekkers, maar ontsluiting vorderde niet. Ik moest daar in bed blijven liggen, ivm ctg..Er is me meerdere malen een ruggenprik aangeboden, maar ik durfde niet ivm mijn slechte rug. Ik had wel lachgas, dat hielp ook wel voor de scherpe randjes. Om 12.30 toch maar akkoord gegaan met ruggenprik, omdat ik nog stèèds op 7 cm zat en ik moedeloos en uitgeput raakte en door de vermoeidheid perweeën kreeg en niet meer kon wegpuffen....(ondertussen had ik om de 1 a 2 minuten zeer pijnlijke weeën, dus de weeeën deden het wel, maar leverde geen ontsluiting op. Er kwam een dikke rand op de baarmoedermond te staan) 's Avonds om 20.00 (inmiddels wel op 8 1/2 centimeter) uur is besloten om te proberen mijn zoontje te gaan halen met de vacuumpomp, omdat ik echt uitgeput raakte. Mocht dat niet lukken dan zou het een ks worden. Dus OK team werd opgetrommeld en stond paraat. Bij het klaarmaken voor de OK (21.00 uur) kreeg ik het gevoel te moeten poepen, maar wist het niet zeker aangezien de ruggenprik aanstond en je dan moeilijk kan zeggen wat je voelt. Toen de vacuum erop gezet werd zei de gyn dat hij de haartjes kon zien en dat gaf echt moed! Samen met de vacuum en mijn ineens aanwezige oerkrachten was Milan er met 6 minuten uit. Hij is uiteindelijk geboren om 21.16..De gyn vertelde dat hij iets opzij gedraaid lag met zijn hoofje, waardoor het voor mij wss ook erg moeilijk geweest zou zijn om hem er op eigen kracht uit te persen... Bij mijn dochter dreigde het bij 8 centimeter weer mis te gaan. Er kwam weer een rand op mijn baarmoedermond en de ontsluiting stopte, wel kreeg ik weer persweeën, die ik 2 uur lang weg heb moeten puffen....Doordat ik erg doortastende vk had, die mij op het toilet heeft gezet om de zwaartekracht zijn werk te laten doen, is ze toch binnen 8 uur thuis geboren, ze was er met 2 minuten uit toen ik eindelijk mee mocht persen.... Ik denk dat mijn baarmoeder het gewoon niet zo fijn vindt om te bevallen Aangezien er 2x hetzelfde probleem optrad. Gelukkig hoef ik nu niet meer te bevallen, ons gezinnetje is compleet met 2 kindjes...
Zie hieronder mijn verhaal van mijn bevalling van Liam: http://www.zwangerschapspagina.nl/viewtopic.php?t=95540 Tja, misschien niet een heel positief verhaal, maar ik ben blij dat alles is goed gekomen!
mijn dochter was slechts 6,5 pond en het duurde een uur of 3 (na hele dag gerommel) voor ze er was. 2 hechtingen gekregen. Mijn zoon was 8 pond en was er (alles bij elkaar) in 51 minuten. Zoon had inderdaad in verhouding een nogal klein hoofd. Hoe hard en /of groot het hoofd is is volgens mij het geheim van langzame of snelle bevallingen
Mijn dochter werd in mijn zwangerschap ook op "flink" geschat (viel reuze mee, 50 cm en 3190 gram, wat nou flink? ) dus ik maake me toen ook een beetje zorgen. Mijn VK zei toen dat je veel beter van een zwaarder kindje kan bevallen dat netjes recht ligt, dan van een kleiner kindje dat er een creatieve houding op na houdt... Met andere woorden: het zegt heel weinig!
Mijn overbuurvrouw is binnen een mum van tijd thuis bevallen van een baby van 10 pond, 57 cm, zonder enige complicaties. Was haar tweede. De eerste was ook groot, maar niet zo groot, was ook een voorspoedige bevalling.
Ik ben in zo'n 7.5 uur bevallen van een zoontje van 4460 gram en 52 cm. Heb wel 2 uur moeten persen, dat was wel heel lang en zwaar. Maar alles bij elkaar viel het wel mee. De kraamtijd vond ik zwaarder (heb ruim een week met een katheter gelegen en de borstvoeding lukte niet)
mijn dochter was 9,5 pond en een groot hoofd met 40 weken 1 dag ivm zwangerschapsdiabetes.. hele moeilijke bevalling geweest, uitgescheurd en ingeknipt en vacuumpomp.
Hoi, Iris was bij mij 4590 gram, heb haar er in 13 minuutjes zonder knip of scheur, dus zonder hechtingen uitgeperst, vond wel dat ik iets meer kracht moest zetten als dat ik me bij de vorige 2 herinnerde maar het was goed te doen. De vorige 2 waren ca 3770 gram, en bij hun had ik 2 hechtingen!
Was het maar waar, dan was mijn bevalling een stuk vlotter verlopen! Mijn binkie was 2670 gr en 47 cm. De bevalling duurde 36 uur en na een uur persen is hij mbv de vacuümpomp en een flinke knip ter wereld gekomen.
Hi... Denk ook echt dat het niet uitmaakt.... het babyvet glibbert er wel door... het is naar mijn mening idd het hoofdje en de schouders wat eventueel problemen geeft... ja bot geeft niet zo mee he..... mijn zoontje was 52 cm en 3470 gram, maar geen babyvet... grof gebouwd.. hij paste dus ook niet, want kon het heuveltje niet over... De bevalling ging vlot alleen tot het punt dat hij niet meer paste.... Knip (10 hechtingen) en met de vacuumpomp gehaald..... Merk nu nog steeds dat hij brede schouders heeft, want shirt maat moet een maat groter dan de broek...