Ik heb vanacht dus een flinke ruzie gehad met mijn man! En nu voel ik me compleet kl*te. Ik moet het echt even van me afschrijven want grrrrrrrrr.. ik kan het niet bij hem kwijt omdat hij het gewoon niet inziet. Ik ben verdorie pas 5 weken geleden bevallen. En ja ik ben al vrij fit: ik loop hele stukken met baby in kinderwagen, ik doe de was en de strijk, ik kook iedere dag, en ik heb nu het 2de weekend een beetje werk gedaan. Voor de rest gaat alle tijd op aan de baby die moet borstvoeden, schone luier wil, aandacht wil (omdat ze overdag gewoon niet gaat slapen en dus huilt als ze in de box wordt gelegd--> mevrouw wil rechtop!) enzovoort. Ik kom nog nauwelijks aan douchen en eten toe iedere dag! Ik probeer een beetje ritme te kweken, maar omdat mijn man wisselende diensten werkt gaat dit heel moeilijk. Als hij namelijk de wissel heeft, heb ik ook een wissel aangezien ik dan al die tijd in mijn eentje voor de kleine moet zorgen omdat hij moet slapen. Maaaaaaaaarrr... wanneer moet ik dan slapen?! Ik kom gewoon niet aan slapen toe. En mijn man zegt gewoon "ik moet fit zijn om te kunnen werken, ik heb mijn slaap nodig" en vervolgens gaat ie gewoon naar bed en laat mij weer met alles zitten. Hij zou me daarnaast helpen in het huishouden maar er staat hier een afwas waar je u tegen zegt, de spinnenwebben hangen aan de lampen en er moet nodig gestofzuigd en gedweild worden. Hij heeft dan blijkbaar (ontdekte ik net) ook de vuilnis niet eens weg gegooid, er staan alweer 3 zakken op het balkon. Wanneer moet ik dat doen?! Ik kan de kleine niet alleen laten (we wonen in een flat en de container is 3 verdiepingen naar beneden) en ik kan ook niet met zakken slepen en de kleine vasthouden. Met andere woorden: toen de kleine gisteravond weer ging huilen voor de laatste voeding zat ik er he-le-maal doorheen. En wat zegt manlief? Hij zegt: ik werk! Jij hoeft hier alleen maar thuis te zitten met de kleine, wat doe jij nou in godsnaam?! Je doet niet eens het huishouden! Nou Ik snap dat hij sagrijnig kan zijn als ie moe is, maar ik ben al van zaterdagochtend op zonder 1 moment slaap (omdat hij die diensten heeft) en dan durft ie zóiets te zeggen Ik ren me potverdomme de poten onder het lijf vandaan maar nee, meneer heeft erg weinig tijd voor zichzelf als ie weekend heeft, is moe en wil slapen. Dussss... ik heb gister de baby gepakt, heb een fles poeder gemaakt (ik geef borstvoeding, maar heb ook poeder in huis voor het geval ik de tijd niet heb (ivm. werk ed.) om te gaan zitten borstvoeden) en heb haar bij hem gelegd in bed. Hij heeft haar toen de fles gegeven maar oh wat een drama daarna. Hij ziet gewoon NIET in hoe f*cking zwaar ik het heb. Hij neemt gewoon voor lief wat ik hier allemaal doe en dat ik hem ontzie door er constant te zijn voor de kleine zodat hij een beetje kan rusten. Ik doe meer dan hij, en HIJ verteld mij dat IK niks uitvreet de hele dag ?! Het liefst zou ik hem de volgende keer dat hij vrij heeft he-le-maal alleen laten zitten met de baby dag én nacht. Kijken of ie er dan nog zo luchtig tegenaan kijkt. Maar ja dat kan ik dan weer niet doen omdat ik mijn kindje niet alleen kan laten. Verdikkeme nog... Ik heb een lieve man, maar soms kan ik hem wel de nek omdraaien! Ik voel me gewoon niet gewaardeerd hier... Nee Judith regelt het wel allemaal effe, voor een baby zorgen als je net bevallen bent (hij moest weer werken 1 week na de geboorte dus sindsdien sta ik er al alleen voor het grootste gedeelte van de tijd).. Nee HIJ is 13 uur per dag van huis, als ie thuis komt moet ie slapen vind ie, niet inziend dat ik die 13 uur maar paraat moet staan en dan ook nog eens die tijd erna omdat hij vind dat hij rust verdient (want ja hij zorgt immers ook voor de baby.... die ene keer dat ie opstaat ervoor per dag, en dat uurtje dat hij haar op schoot heeft...) pffffff.... wat ben IK zielig.. ... Maar ja, ik kan wel mijn dochter zien opgroeien, dat mist hij dan weer voor een groot gedeelte. Dat gebruikt ie ook tegen me, maar ja.. neemt niet weg dat ik nog steeds moet slapen. En doordat bij mij de bom gewoon plofte vanacht (en hij ook maar kwaad was omdat ik hem zomaar een baby in de handen heb gepropt) heb ik sinds zaterdagochtend nog STEEDS niet geslapen =; Maar ik moet over een uur bij de fysio zijn, dus ik ga de kleine maar weer effe voeden en dan snel mijzelf een beetje toonbaar maken 8-[ Met baby Loulou gaat het trouwens prima. Het eigenwijze muppie heeft het prima naar haar zin gelukkig hihi.... foto van gister, hier is ze precies 5 weekjes oud. gr. Joeja
Meid wat een verhaal...ik kan me goed voorstellen dat je kwaad bent. Ik zou ook compleet uit mijn vel springen om zoveel onbegrip! Maar het is voor jullie allebei zwaar. Voor jou omdat je jezelf in tienen moet delen en nog moet bijkomen van de bevalling. Voor hem omdat hij er als man ineens een enorme verantwoordelijkheid bij heeft en een gezin moet onderhouden. Dat zijn nieuwe rollen waar jullie allebei in moeten groeien, dat gaat niet vanzelf. Wat jij beschrijft, dat is precies de reden waarom ik soms een beetje bang ben om aan kinderen te beginnen. Het lijkt me zó zwaar....
Hai ik denk dat het idd echt even een kwestie is van je ritme vinden. Ik heb zelf een meisje van bijna zes en een zoontje van bijna 2 en toen hij pas geboren was en nog veel sliep deed ik vaak een dutje als hij zelf ook een tukkie deed. Maar ik ben ook degene die er snachts uit ging en mijn dochter naar school bracht, het huishouden etc. En mijn vriend werkt. Maar eigenlijk heb ik nooit gehad dat ik een hele lange poos niet kon slapen? Het ging vanzelf. En als ik wat in het huishouden ging doen speelde de kleine in de box, of zat met een speeltje boven zich hangend in een wippertje gezellig erbij. En zoals vuilnis wegbrengen. Ik begrijp dat dat de taak van je man is. Dus dat moet hij dan eigenlijk ook gewoon doen natuurlijk. Mijn vriend doet altijd de vaatwasser en de vuilnis. Maar soms vergeet hij de zak in de bak te doen. En dan doe ik het. Tjah een volle vuilnisbak binnen is ook niet alles hahaha Kun je de zakken niet naar beneden brengen als Louke smiddags op bed ligt? Container staat toch voor de deur? De opmerking dat je alleen maar op je reet zit, vind ik overigens heel gemeen van hem! Hoop dat jullie het snel kunnen uitpraten. gr suus
pfff da's idd k*t meid... vindt dat hij best wel eens zijn handen uit de mouwen mag steken hoor...en hij hoeft niet met die kl*te smoes aan te komen dat hij werkt en "fit" moet zijn, en dat jij de hele dag "niets hoeft" te doen behalve de kleine te verzorgen... mijn man maakt ook ontzettend veel uren, zijn wekker gaat ff half 6 'sochtends en voor 6en is hij al vertrokken om vaak pas over 6en weer thuis te zijn, maar zodra hij thuis is helpt hij de kleine meid hoor... hij doucht de andere kinderen voor ze naar bed gaan, en alle andere dingen waar ik geen "tijd" cq "zin" in heb gehad doet hij....ondanks dat hij vele uren werkt (als zelfstandig ondernemer) hoeft hij toch echt niet tegen mij te zeggen dat hij "fit" moet zijn... jij moet net als hem ook "fit' zijn om je kleine en de rest van het huishouden te verzorgen e.d.... ik zou zeggen laat hem je verhaal en reacties die je krijgt eens lezen, misschien dat ie dan "wakker" wordt....een schop onder zijn "hol" moet ie hebben wat dat betreft... je bent net bevallen hebt lichamelijk toch wat te verduren gehad ondanks dat je je best wel goed voelt is het echt niet vreemd als je het vandaag of morgen ineens ff niet meer "trekt" allemaal en dan? maak desnoods een lijstje met dingen die hij "moet" doen als hij thuis is, kolf wat vaker af en laat hem de kleine ook eens een flesje geven zodat jij ook eens wat eerder naar je bed kan of gewoon even lekker onderuit kan...niks mis mee hoor... heel veel succes meid... gr.smoekie
Wat je ook zou kunnen doen, is vragen of je moeder of een ander familielid/kennis/vriendin eens een paar uurtjes op je dochter wil passen, zodat jij even wat slaap in kan halen. Gewoon doen hoor...het is geen schande om hulp aan anderen te vragen.
HEEL herkenbaar hoor Joeja. Mannen zien dat niet omdat ze er niet zijn. En baby...tja das nieuw dus hoeveel tijd er in gaat zitten dat weten ze niet. Misschien helpt het als je eens een dag schema bij houd (dus niet plannen maar bij houden wat je die dag gedaan hebt) en hem dat onder zn neus wrijft? Kan hij zien hoeveel onzichtbaar werk je verzet. En verder zal t beter zijn als je dat doet op n moment waarop hij niet boos/sjagy/moe oid is. Heb je verder niemand om je heen die af en toe eens n handje kan helpen? Al is het maar die kleine meid even n beetje bij zich houden terwijl jij t hoog nodige even doet? En geloof me...die eerste weken (maanden?) hoef je echt niet je huishouden op en top te hebben hoor. Ja ok de afwas moet met redelijke regelmaat en n keer door de kamer rennen met de stofzuigen zal ook nodig zijn. Maar je hoeft echt niet heel je huis spik en span te hebben. Dat red je ook niet in je uppie! Jij hebt er een 24 uurs taak bij naast die 24 uurs taak van huishouden. En die heb je nog heeel lang...dus ga jezelf niet overwerken. Op een gegeve moment dan ontdekt die hummel van je dat er heel wat leuke speeltjes zijn buite mama...en dat kan haar dan wat langer bezig houden zonder dat mama er bij is. Dan word die box ook stukke leuker. En dan heb jij je handen iet wat meer vrij. Ja ik spreek uit ervaring. Had (en waarschijnlijk heb) ook zo'n man. Laat je niet gek maken hoor
Ow... wat een vervelende situatie. Ik herken het wel een beetje in de zin van dat de dagen omvliegen en je amper tijd hebt om te eten. Jammer dat je man dit niet wil inzien. Het wordt inderdaad tijd dat hij ook de handen uit de mouwen gaat steken, te beginnen met de verzorging van Louke. Hij wil toch zeker ook een band met zijn dochtertje... die krijgt hij op deze manier echt niet. Ik zou proberen om jouw eerste bericht in dit topic ietsje vriendelijker te verwoorden naar hem toe, mannen hebben soms wat meer uitleg nodig voor ze vrouwendingen begrijpen.. Verder lijkt het me verstandig als hij eens een dag vrij neemt, zodat hij ook inziet dat er gewoon heel veel werk te doen is met een kleintje.
Heel herkenbaar Joeja... Ik had (ja,had!) dus ook zo`n man... Hij dacht dus ook dat ik luilekkerland had als ik thuis was met de baby en hij was aan het werk. Ik heb hem dus gewoon op zijn vrije dag alleen gelaten met de baby en opgeschreven wat ik allemaal op een dag doe en erbij gezet dat HIJ dat dus ook allemaal op die dag moest doen als ik er niet was. Heb hem dus gewoon aan zijn lot overgelaten... En...het heeft geholpen! Meneer realiseerde zich niet wat voor werk het allemaal is! Ik kwam s`avonds thuis en hij lag doodmoe op de bank,mijn lijstje was maar half afgewerkt want daar was hij niet aan toe gekomen.. Mijn man was genezen en ik heb meer respect! Ik wens je veel succes want mannen snappen het soms echt niet
wat een schattig poppetje is dat zeg en ik zou eens met hem rond de taffel gaan zitten moet ie maar eens tijd voor maken en een vertellen wat jij allemaal doet tijdens de dag en duidelijke afspraken gaan maken van wat hij en wat jij nu ga doen in het huishouden dit kan meschien een oplossing brengen
hmmm...ik herken het een beetje... Mijn vriend werkt 'snachts en slaapt een stuk van de dag,dus een groot deel van de tijd sta ik er alleen voor, plus dat ik ook nog herstellende ben van een keizersnede.Als hij dan wakker is,geeft-ie nog niet vaak een flesje of een schone luier,maar ik kan er eigenlijk niet echt kwaad om worden,omdat ik weet dat hij echt wel moe is als hij thuiskomt. Als ze begint te huilen sta ik zelf al meteen recht omdat ik dat zo gewend ben. In het weekend geeft hij wel eens meer een flesje ofzo,of helpt me een beetje in het huishouden. Ik probeer het zo een beetje te doen: 1) Ik slaap/doe m'n huishouden als Alyna slaapt.(Hoe komt het dat je zo lang niet geslapen hebt?) 2) Ik spreek om de zoveel tijd een dag met m'n vriend af dat ik bijvoorbeeld ga winkelen, en hij een paar uurtjes bij haar blijft. 3)Als het me allemaal toch even teveel wordt,blijft oma of opa een dagje logeren om me te helpen! Het is niet dat mijn vriend niet begrijpt dat ik het soms moeilijk heb,maar ik begrijp ook dat het voor hem moeilijk zou zijn om ook nog eens het huishouden te doen of voor de baby te zorgen voor die 7-8 uurtjes dat-ie thuis én wakker is.(en dan heeft hij meestal nog maar een uurtje of 6 achter de kiezen) Die tijd besteed ik dan liever aan met ons drieën gezellig iets doen. Om eerlijk te zijn, vind ik het huishouden voorlopig ook niet even zwaar als heel de dag/nacht gaan werken,daarom til ik er waarschijnlijk niet zo zwaar aan dat mijn vriend niet evenveel bezig is met de beeb als ik. Ik zeg echt niet dat ik alles maar best vind en het nooit zwaar heb, maar dan laat ik gewoon de boel gewoon even een paar uur voor iemand anders en ga ik lekker iets voor mezelf doen...of gewoon effe slapen.
Gelukkig herken ik die absoluut niet. Maar misschien kun je wat hulp inroepen van buitenaf? Moeder, of schoonmoeder die af een toe oppast, zodat je even wat ruimte hebt. Want het lijkt er heel erg op dat de irritaties ontstaan doordag jullie allebei heel erg moe zijn en elkaar daarvan de schuld geven. Het is voor je baby ook vervelend als papa en mama ruzie hebben.
Tja, ik zou ook uit mijn vel springen, gelukkig heeft mijn man zo'n opmerking nooit gemaakt. Een kind heb je met z'n tweeën en daar gaat gewoon een hoop werk inzitten. Op je werk zitten is haast lekker uitrusten vergeleken met de eerste weken na de bevalling en de hele dag voor de baby zorgen. Laat hem maar eens een dagje alleen met de baby en geef hem net als Maud een lijstje met taken. Al doe je het op een zaterdag. Ga jij lekker naar je ouders ofzo de hele dag in bed liggen ofzo. Sterkte!
Hij zou aan mij toch echt een verkeerde hebben en helemaal wanneer hij zegt dat jij niets doet ik zou hem direct zelf laten zorgen voor (ook) zijn dochter, je dochter wordt er niets minder om als jij even niet voor haar zorgt maar het zal hem wel de ogen opendoen.
Ik ga echt niet generaliseren, maar moet je een man eens horen als ie ziek is! Ik ben de afgelopen week heel grieperig geweest, 5 dagen flinke koorts (meer dan 38,5-39.7) en ontzettend aan het hoesten. Ik had geen oppas en mijn vriend moest werken, dus ik stond er alleen voor qua verzorging van mijn dochtertje (ik geef ook nog BV). Als mijn vriend thuis kwam moest hij dus voor ons kindje zorgen, want dan bleef ik op bed, maar dat lukte nog niet eens! Hij deed gewoon niets zoals ik het doe en gaat bijvoorbeeld terwijl ze heel hard huilt om voeding eerst zelf warm eten Ook kreeg ik geen knuffel of een kusje want dan was meneer bang dat ie zelf ziek zou worden (incubatietijd is allang voorbij voordat je verschijnselen krijgt, maar ja, dat snapt hij niet...) Nou is hij dus zelf ziek en je zou hem eens moetsen horen! Hij wil constant verzorgd worden en als hij honger heeft dan moet hij meteen iets eten. Ook wil hij heel veel kusjes en knuffels want hij is zooo zielig... Tsja mannen.... Hij kan ook heel lief zijn hoor, maar soms!
tja wat dat betreft zijn mannen soms echt "krentemikkers" als ze ziek zijn zijn ze ook "echt" ziek...
Oh wat erg dit! Ben het helemaal eens met bovenstaande dames. Misschien kun je hem je stukje ook eens laten lezen en onze reacties. Wie weet geeft dat ook een extra zetje! Sterkte ermee meid!
Ik ga mijn vriend dit dus wel laten lezen ter preventie van dit soort dingen En oh wee als hij dan nog zo uit de hoek komt
man man man, ik word kwaad door het te lezen.... gelukkig hier geen traditioneel rolmodel, we werken beide - nu even niet - en hebben het huishouden uitbesteedt. Maar goed....ik zou proberen het gesprek aan te gaan, want hier word je ook niet ehct beter van, wel?