Als er sprake is van een dreigende (extreem) vroeggeboorte dan kan een arts besluiten om de aanstaande moeder gedurende 48 uur een weeënremmend middel te geven. De weeënremmer moet er voor zorgen dat de bevalling niet doorzet. Hierdoor krijgt de baby langer de tijd zich te ontwikkelen waardoor er minder complicaties zijn na de geboorte. Behalve de grote impact op de ouders is een (extreem) vroeggeboorte ook een enorme kostenpost. Een IC-opname kost meer dan 2.000 euro per dag. Daarnaast is bij een vroeggeboorte de kans op ernstige aandoeningen of een ontwikkelingsachterstand na de geboorte groter. Dus hoe langer de baby in de baarmoeder zit hoe beter! Toch? Dat weten we dus niet zeker! Een vroeggeboorte heeft vaak een medische aanleiding, meestal gaat het om een infectie in de baarmoeder. Wellicht is het voor het kindje beter om toch geboren te worden. Maar dit wordt nu geremd. Nederlandse gynaecologen willen onderzoek doen naar het nut van weeënremmers. Ik zou zelf met zo'n onderzoek niet mee willen doen. Je wil op dat moment toch zo min mogelijk risico lopen en alles doen om de bevalling tegen te houden. Oké, je weet natuurlijk niet of weeënremmers schadelijk zijn of dat het beter is om je baby te laten komen, maar om te zeggen: "Nee, laten we gaan experimenteren!" Ik ben benieuwd of en vooral waarom mensen WEL mee zouden doen.
Nouja , voor die weeënremmers zelf.... Vraag ik me af of die tijd veel goed doet voor het kindje. Als het echt maar kort tegenhoud. Maar je krijgt longrijping tegelijk en hopelijk houden de weeënremmers het zo lang tegen dat dat kan inwerken. Dus ik zou zeker daar voor kiezen. Bij mijn zoontje kreeg ik beide met 28 weken. Uiteindelijk ben ik ingeleid met 40 weken, maar dat is niet door de weeënremmers werd mij toen uitgelegd, die krijg je zodat longrijping kan inwerken. Ga je echt bevallen werkt geen enkele remming..
Gaat het echt vaak om een infectie in de baarmoeder? Hier heb ik een stollingsafwijking die ervoor zorgt dat mijn lichaam antistoffen tegen mijn kinderen aan maakte waardoor ik vroegtijdige weeën kreeg. Mijn kindjes waren sowieso net te vroeg en hebben de grens van levensvatbaarheid niet gered, maar waren we vanzelf een weekje verder gekomen dan had elke dag super belangrijk geweest. En had ik dus heel veel aan de weeen remmers kunnen hebben. Hetzelfde geld voor vrouwen met cervix insufficiëntie die weeën krijgen door de ontsluiting. En ook bij meerlingzwangerschappen is er geen sprake van een infectie, maar wel van een verhoogde kans op vroeggeboorte. En zo zijn er nog veel meer redenen waarbij de baby echt toch beter af blijft in de buik. Dus nee ik zou ook niet zo snel mee doen aan zo'n onderzoek. En zou het andere mensen ook niet adviseren tenzij er inderdaad sprake is van een aantoonbare infectie.
Ik kreeg goede weeen en vochtverlies op 32 weken. Direct weeen remmers, antibiotica en longrijping. 13 dagen daardoor onze man binnenboord kunnen houden. Bij mij had het dus echt zin en effect.
Ik heb het artikel gister gelezen. Schrok er ook best van. Er zijn manieren om infecties aan te tonen, en ik begrijp niet zo goed waarom hier een onderzoek naar gedaan wordt. Helaas is het zo dat er mega subsidies gepaard gaan met dit soort onderzoeken, helemaal als het tot kosten besparing gaat leiden ( want minder neonaten op de nicu betekend lagere kosten, die kindjes liggen er vaak maanden). Ik zou zelf nooit meewerken aan een dergelijk onderzoek.
Geen haar op m'n hoofd die eraan zou denken daaraan mee te werken. Dan kunnen ze toch beter naar makkelijkere/meerdere manieren zoeken om te onderzoeken of het daadwerkelijk om een infectie gaat, om te kijken of het daadwerkelijk beter is geen weeënremmers te geven? Maar misschien denk ik heel dom hoor.. Moet er niet aan denken dat ze me bij zoon gewoon weggestuurd hadden of dat ze deze keer zeggen: 'Nee sorry, we weten niet of het nut heeft', mocht het nodig zijn..
Ik zou er ook niet aan meedoen. Ik heb heb 2 weken geleden weeenremmers en longrijping gehad. Wat ze er niet bij vertellen is dat het ook bijwerkingen heeft. Hogere bloeddruk en als je (zwangerschaps)diabetes hebt dus ook hogere glucose waarden. Nu heb ik zwangerschapsdiabetes. Daar waar mijn waarden voor dit circus prachtig waren, van de werknemers en longrijping is het een grote chaos. De eerste week kon de insuline er niet tegen op. Ik krijg ze tot nu toe niet goed. Moet ineens veel meer spuiten. (Tuurlijk spelen mijn hormonen ook een rol) met alle klachten die er bij komen voel ik me dus al 2 weken goed beroerd. Mijn baby heeft er ook last van. Is in die 2 weken tijd in een keer omhoog geschoten met de groei van het buikje.
@Micchan Toen ik aan het bevallen was met 36 weken wisten ze ook niet waarom ik op dat moment juist aan het bevallen was. Eerste gedachte is dan inderdaad een infectie, dus ik kreeg nog snel antibiotica in de hoop dat het bij mijn zoontje zou komen nog. Ook kreeg ik daardoor en door de snelheid van de bevallen (binnen Twee uur volledige ontsluiting) weeenremmers. Uiteindelijk heb ik na mijn bevalling moeten plassen om te kijken of er een infectie aanwezig was. Dat was niet het geval, maar ze konden dat dus helaas niet tijdens de bevalling zien of testen
Bij mij is de vroeggeboorte wel bewezen veroorzaakt door infectie. Er was toen geen houden meer aan. Godzijdank werd ik de zwangerschap erna gewoon behandeld met antibiotica, en meerdere keren indocid en adalat gehad. Deze keer zelfde verhaal. Moet er niet aan denken dat je dit niet zou krijgen. Dan hadden wij hoogstwaarschijnlijk nooit een gezond, levend kindje in onze armen mogen sluiten
Ik kreeg met 26.6 weken weeënremmers. Dit heeft er wel voor gezorgd dat mijn zoon een behoorlijke tijd nog is blijven zitten. Ik heb een bloedstollingsafwijking, die voor een vroeggeboorte kan zorgen, en dat gebeurde dus ook. Godzijdank kon het op tijd geremd worden.
Ik heb met alle zwangerschappen in het ziekenhuis gelegen met 33 weken wegens weeën die ook ontsluiting maakte. Ik liep bij 1 van mijn kinderen met 5 cm ontsluiting rond op die 33 weken. Gelukkig heb ik een angst voor het ziekenhuis en stoppen daardoor de weeën. Ik heb bij 1 vd kindjes longrijping etc gehad en die is uiteindelijk geboren met 36 weken ( ondanks dat 36 weken niet heel vroeg is heeft dit meisje veel problemen op medisch gebied maar ook psychische problemen). De andere kindjes allemaal met 38 weken zonder longrijping en weeenremmers en die hebben geen problemen. Ik zou zelf niet mee doen aan zn onderzoek omdat je niet weet wat er staat te gebeuren en ik niet wil dat mijn kindje wat overkomt. Er zijn geen conseqeunties bekend omdat het nog onderzocht moet worden.