ja ze zeggen dat de kans na een kloppend hartje met zoveel procent afneemt (weet niet precies hoeveel) maar wel aanzienlijk.. maar je hebt natuurlijk nooit garanties (helaas) maar eerlijk is eerlijk (en niet om je bang te maken) die heb je niet in je hele zwangerschap het blijft toch een kwestie van je best doen door gezond te leven en de rest is niet in jouw handen en moet je leren vertrouwen in je eigen lichaam en gevoel dat het gewoon goed zit. IK duim met je mee meid ook mar rottig zo dat gewacht...
Een kloppend hartje is altijd een goed teken, de procente van een miskraam gaan dan inderdaad iets omlaag. Maar helaas wilt een klopend hartje ook weer geen garantie geven dat het goed gaat... dus hoe vervelend het ook is je zou het echt even moeten afwachten meer kan je niet doen! Ik.wens je sterkte met wachten
Spannend! Ik weet hoe het is, heb veel bloed verloren in het begin. Zelfs zo erg dat het ineens tijdens het koken langs mijn benen naar beneden liep. Gelukkig op elke echo was het goed en ben inmiddels 16 weken zwanger . Tot ongeveer 8 weken heb ik bloed verloren.
Ik kan helaas niets anders zeggen als wat al gezegd is.... Ik hoop alleen dat het goed zit! Succes meid!!
De verloskundige heeft vandaag gekeken. Het was een hele zoektocht (baarmoeder was gekanteld) en uiteindelijk kwam er een andere VK bij. Ze hebben hem gevonden, de kleine opdonder! Hij zat er nog en zijn hartje klopte! Alles zag er goed uit en zoals het hoorde! =) De VK zei dat het bloedverlies heel vaak voorkomt. Ik heb geen krampen, geen extreem bloeverlies en geen stolsels. Dus ze zagen geen reden tot zorgen. Ze zeiden dat er geen symptomen waren van een beginnende miskraam. Ondanks het bloedverlies, zag alles eruit zoals het eruit moest zien. HELE OPLUCHTING! Uiteraard blijft het spannend en moeten we elke dag opnieuw wachten en hopen dat het bloeden stopt, of in ieder geval niet erger wordt en er geen krampen ontstaan. =)
Wat super meis!! Door het bloedverlies kan je wel wat krampjes/buikpijn krijgen omdat het de baarmoedermond prikkelt. Weet niet of ze je dat verteld hebben maar ik heb zelf vanaf week 10 gevloeid en schrok me het lazerus.
Gelukkig maar! Bij mij zagen ze destijds een onrustige baarmoedermond (was ik alweer vergeten). Dus dat kunnen ze echt zien hoor, een aankomende mk. Probeer nu toch maar wat te genieten! Liefs
wat fijn om te horen dat alles goed is, nu vertrouwen hebben in dat het goed gaat en alvast een beetje proberen te genieten, komt allemaal goed meissie!
Even een up-date... Maandag hadden ze het hartje alsnog gehoord zoals ik al zei, dus dat was fijn. Ik bleef echter gewoon bloed verliezen. Donderdag zat er een heel klein beetje stolsel bij. De VK zei dat dit geen kwaad kon en dat het een gevolg was van het bloedverlies. No worries dus. Vrijdag waren we bij fertiliteitskliniek waar we onder behandeling zijn. De arts stak zijn echo-ding erin *floep, 3 seconden* en zei dat het te klein was en af zou komen. Succes! En we stonden weer buiten. Niet eens kunnen kijken en niet snappende wat hij nu allemaal zei. De medisch verpleegkundige twijfelde echter en hoorde ons verhaal aan. Ze keek om zich heen en zei ons nogmaals bij de VK langs te gaan en die te laten kijken. De schoof een envelop toe bij de auto met gegevens en wenste ons succes. Wij natuurlijk weer de hoop dat het misschien toch goed zou zijn. We hielden al rekening met een MK, maar misschien was het toch goed. Na een lange auto-rit (kliniek zit erg ver weg) thuis aangekomen en door naar de VK. Zij bevestigde helaas dat het niet goed was. Hij was onvoldoende gegroeid en het vruchtzakje was niet mooi rond meer. Einde verhaal dus. Ze nam de tijd voor ons en liet ons goed zien waarom het niet goed was. Opnieuw kwam het verdriet. Dus nu afwachten, de verwachting is dat het binnen twee weken vanzelf komt. We hopen echter dat het niet te lang duurt, zodat we het beter van ons af kunnen zetten. Hebben nu geen enkel idee wat ons te wachten staat als het dadelijk af gaat komen. Wil gewoon dat het voorbij is... Ook al is het 'pas' 7 weken, we zijn er vanaf het moment van de bevruchting (en eerder) al zo bewust mee bezig geweest. Moet zeggen dat het me zwaarder valt allemaal dan ik in eerste instantie had verwacht...