En dan zeg je er expliciet bij dat het geslacht 'geheim' moet blijven en vertelt mijn moeder het doodleuk aan de familie.. Heel anders dan verspreken, want dit was bewust. Ik baal er enorm van! Vooral hoe zij geen respect heeft voor onze keuze.. Ik bespaar jullie de discussie die zij met mij aanging. Binnenkort gaan wij verhuizen en waren wij van plan een gender reveal party te geven + housewarming in één.. Nu mogen we het schudden Zo boos kan ik hierom worden.. Hoe zouden jullie hiermee omgaan?
Ik zou ook echt not amused zijn. (Zacht uitgedrukt) Maar ja, helaas is het gebeurd en terugdraaien kan niet meer. Maar ze zou zeker weten dat we nogal boos zijn. Wat een naaistreek.
Zo dan! Ik zou echt ontzettend kwaad zijn op m'n moeder, maar goed, ik ben denk ik niet de beste persoon om het aan te vragen want vergevingsgezindheid is niet (altijd) m'n sterkste punt. Maar ik zou mijn moeder echt even niet hoeven zien, en als er weer contact is dan mag ze mij haarfijn uitleggen wat haar nu bezielde om het geslacht van MIJN baby door te geven aan anderen. Je zegt "ik bespaar jullie de discussie" maar wat mij betreft valt er over zoiets weinig te discussiëren, dat doe je gewoon niet want het is niet aan haar, punt. Al gaat ze op haar hoofd staan. Ooooh, ik zit me gewoon plaatsvervangend pissig te maken zeg...! Wat vindt je man ervan?
Dat vind ik echt niet normaal zeg. Om deze reden hebben wij besloten om zelf het geslacht te weten en het verder met niemand te delen. Dan hoef je je ook nooit zorgen te maken dat iemand zich verspreekt. Daar heb je nu natuurlijk niks meer aan. Ik had mijn moeder er waarschijnlijk direct op aangesproken, zo van mam; écht? Ik vertel je dat we het nog even geheim willen houden en jij verteld het nu gewoon al, het geslacht van MIJN baby?! Op een manier waarop ik haar goed voorschut zou zetten, dat zeker.
Oef! Zo niet leuk dit! Ik heb helaas een soortgelijke ervaring met mijn schoonmoeder. We hadden onze families al verteld dat ik zwanger was van de tweede, maar erbij gezegd dat we het stil wilden houden tot we de 12 weken echo hadden gehad. Een paar maanden ervoor kregen we namelijk heel slecht nieuws met de 12 weken echo (dochtertje leefde, maar was niet levensvatbaar) en ik was bang dat nog eens mee te maken. En wat doet ze? Ze zet het op fb! Ons nieuws, onze baby, ons leven, ons nieuws! Had ik al gezegd van ons? Aan ons om te vertellen? Maar uiteindelijk trok zij aan het kortste eindje, want bij de jongste kwam zij er ook pas bij 12 weken achter toen we het op fb zetten. Nu is onze relatie sowieso niet zo heel soepel, maar als je je mond niet kunt houden, dan ben je voortaan een van de laatsten die ons nieuws hoort. En dat kun je ook zeker aangeven bij je moeder, dat je haar niet meer vertrouwt en dus ook niets meer verteld. Zo jammer voor jou en haar!
Ik kan je wel vertellen hoe ik er mee om ben gegaan toen mijn man het zonder mij aan zijn ouders vertelde Ben totaal ontploft. Echt heeeel erg boos geworden. Er kwam nog net geen stoom uit m'n oren hahaha. Toen kwam de boodschap wel aan, ja Dit is wel zo'n situatie dat je echt boos mag worden, vind ik. Mijn schoonouders wonen in het buitenland en toen ze kwamen logeren hadden manlief en ik afgesproken dat we samen het geslacht bekend zouden maken door het logeerbed met blauwe ballonnen te versieren. Manlief dacht heel praktisch en efficiënt te zijn door 's ochtends vroeg al die ballonnen aan het bed te bevestigen (terwijl ik nog sliep, dus dat ik daar niet bij betrokken werd vond ik ook niet leuk). Z'n ouders kwamen toen veeeel vroeger dan gepland en i.p.v. dat hij mij snel wakker maakte, toonde hij ze de logeerkamer En daarna maakte hij me dus nog steeds niet wakker...ik schrok pas wakker toen ik opeens gepraat hoorde beneden. Ik heb een schat van een man hoor, maar die actie...oei
Tja. Ik vind het altijd nogal hypocriet om mensen kwalijk te nemen dat ze een geheim niet bewaren als je dat blijkbaar zelf ook niet kon. De enige manier om iets geheim te houden is om zelf je bek niet open te trekken. Boos worden op een ander lijkt me verspilde moeite.
Je mag van een ander toch echt wel verwachten het geheim te houden als je daar om vraagt. Per ongeluk kan gebeuren maar express nonway
Als je het echt geheim wilde houden tot de gender reveal, zou ik moeders ook nog niks gezegd hebben Hier weten we het zelf niet eens, dus er valt ook niks te verklappen of stil te houden Ik zou moeder duidelijk maken dat ze toekomstige 'geheime nieuwtjes' op d'r buik kan schrijven. Ze krijgt dingen tegelijk met anderen te horen, niks meer privilege
Dus je mag niet bewust iemand laten delen in een geheim? Er staat toch nergens dat ts zelf haar mond voorbijgepraat heeft? Lijkt mij dat ze bewust haar moeder het heeft willen vertellen en dan mag je toch verwachten dat een volwassen vrouw haar mond gewoon kan houden. Bovendien gaat het hier niet om een verspreking van haar moeder, maar om het moedwillig delen ervan. @ts: ik zou echt woest zijn op mijn moeder. En t was de laatste keer ook dat ik iets met haar deelde. Snap dus je emotie heel goed!!!
Heel boos zou ik zijn... Hier geen ervaring met geslacht verklappen maar wel mijn moeder die zonder enig overleg het op Facebook kwakte dat We zwager zijn terwijl We het alleen nog maar aan onze ouders hadden vertelt... laaiend was ik... en geen begrip van haar... haar reactie was: ja maar ik mag toch aankondigen dat ik weer oma wordt en blij ben? (Ik ben enigst kind)
Ik zou echt ontploft zijn en d'r weggestuurd hebben.. Hoe durft ze dit moment zelf te delen terwijl je hebt gezegd t geheim te houden.. Zou echt woedend zijn.. Wat zei je man ervan tegen z'n moeder?
Ik zou ook boos zijn, heb het met mijn moeder ook mee gemaakt vorig jaar ( oke, door haar dementie kan ze er niks aan doen... ) Ik was ook heel teleurgesteld, ondanks dat ze er niks aan kan doen, kan dus je gevoel heel goed begrijpen... Voor nu is er niks meer aan te doen, accepteer het... En voortaan de geheimen niet meer delen, hoe rot ook...
Nou was het bij ons niet zo dat we een keer zulk rot nieuws gehad hebben maar sm kon/kan haar klep ook echt niet houden. Die kreeg nu dus ook op dezelfde tijd dezelfde mail als de broers/zussen van die kant terwijl mijn ouders het al weken wisten maar daarvan weet ik dat ze het niet verder vertellen. Ja nu heeft ma zich 1x versproken, tegen haar vriendin maar die ziet de rest van de fam toch niet. En het leverde me wel mooi de extra wieg op die ik graag wil Maar sm gaat er echt voor bellen bij wijze van "ik mag het nog niet zeggen maaaaaaaaaaaaaaaaar.....":x
Echt TS, hier zou het ook gedonderd hebben! Dingen die je vraagt om geheim te houden moeten ook geheim gehouden worden! Oh en straks na de geboorte... hou er rekening mee dat ze dat ook gelijk de wereld in wil helpen zonder dat je zelf de tijd heb gehad...
Oei daar zou ik ook boos om worden, juist als je gezegd hebt dat het een geheim is. Toen de datum waarop mijn zoontje geboren zou worden bekend was heeft mijn man mijn moeder gebeld om de datum te vertellen terwijl ik de afspraken in stond te plannen en hij was vergeten erbij te vertellen dat ze dat niet door mocht vertellen. Tegen de tijd dat ik klaar was met afspraken maken en haar alsnog kon bellen dat ze haar mond moest houden had ze mijn opa en oma, vader en broertje al gesproken... Daarna vond mijn vent dat ie het best aan zijn ouders en broers en zussen mocht vertellen want mijn familie wist het toch ook, grrr. Alsof dat mijn schuld was. Toen was ik ook echt zo pissig. Nu weet dus niemand het geslacht van ons kindje en als er om wat voor reden dan ook weer een datum geprikt moet worden vertellen we dat ook niet, want ik vond dat toen echt niet leuk.
Zo wat een rotstreek! Ik zou flink pissig zijn en dat laten merken. Hoe heb jij gereageerd TS? Wel meteen je lesje geleerd om voor andere momenten wat terughoudender te zijn. Als ze zich dan buiten gesloten voelt pech gehad, daar heeft ze het dan zelf naar gemaakt.
Is het de eerste keer dat ze een geheim doorvertelt? Het is jullie geheim, dus aan jullie om te delen en verder niet aan haar. Niks hypocriet aan dus Ik was zelf denk ik heel erg teleurgesteld geweest, had het met haar besproken en daarna mijn eigen plan getrokken. Volgende geheim, bijvoorbeeld als het kind geboren is, hoor je pas als het wereldkundig gemaakt mag worden. Als laatste dus. En dat is geen wraak maar zelfbescherming. Ook voor haar. Dan weet je zeker dat je niet meer teleurgesteld kan worden.
Ik zou haar voorlopig niks meer vertellen over alles wat met de zwangerschap te maken heeft. Laat haar maar eens voelen hoe het is als je genegeert wordt.