Ik heb ook regelmatig paniekaanvallen. Ik ben voor de zwangerschaps gestopt en heb de hele zwangerschap er niet last van gehad om dat er hormonen door je lichaam gieren die dat verminderen. Nu ik ben bevallen heb ik er wel eens last van maar trek me er niks van aan heb niet weer zin om in het viseule circeltje terecht te komen.
Hi Patriciaa, Fijn dat je je hier thuis voelt. Gewoon posten zodra je met iets zit, zoals je ziet zijn er altijd wel mensen die òf je een hart onder de riem willen steken òf een tip voor je hebben! Ik zit zelf ondertussen in rustiger vaarwater. Ik ben eigenlijk alleen maar zwanger . Dat gaat deels vanzelf (hormonen en acceptatie), deels helpen de omstandigheden mee. Ik ging met ziekteverlof in de 28e week, al was dat eigenlijk iets te laat, en ik doe ook niks in het huishouden. Ik schaam me er zelfs niet de hele tijd voor, komt door de therapie Het kindje is nu gewoon even het belangrijkste. Doordat ik verder niks hoef, blijft de ergste neerslachtigheid weg en heb ik energie voor de dingen die ik toch graag wil doen. Ik zit nu in de laatste weken en ben mentaal alleen nog maar bezig met zwangerschap en babies. Op zich wel rustig... Aan een huisarts, die ook nog eens botte dingen zegt, heb je in mijn ogen nu niet genoeg... Kun je niet met een echte psychiater overleggen over je medicatie, desnoods telefonisch? Die heeft misschien meer kennis van de combi zwangerschap en medicijnen als fluvoxamine en oxazepam dan een huisarts. Ik zou me laten doorverwijzen (of terugverwijzen als je ooit bij een psych gelopen hebt). Sowieso lijkt mij dat overleg tussen je VK/gyn en degene die jouw medicijnen voorschrijft erg belangrijk is de komende tijd. Dit zou ik direct aangeven als je straks voor het eerst naar zwangerschapscontrole gaat! Veel succes daarmee trouwens, superspannend voor jou, maar het gaat je vast lukken 8) En als je dus toch hulp aan het zoeken bent, is het mooi om direct in de gaten te houden dat je hulpverleners van elkaars werkwijze op de hoogte zijn en eventueel overleg hierover houden. BTW, ik heb even in het NRC-krantenarchief gezocht en ze hadden het over een onderzoek naar het effect van serotonineheropnameremmers (SSRI`s) op ongeboren babies. De resultaten waren geruststellend. Ik heb het artikeltje en kan je de tekst PB-en als je wilt. Nu weet ik natuurlijk niet of jouw medicijnen tot die groep behoren...
Hoi Patricia, Hier gaat het prima. Ik heb al een tijdje geen last van straatvrees/paniekaanvallen. Ik durf ook weer overal naartoe. Alleen vliegen vind ik heel spannend (instappen en opstijgen)! Gelukkig kan mijn man mij dan geruststellen en anders kan ik mijn oefeningen doen. Oh, en ik zal nog kijken of ik de site kan vinden waar ik ben geweest voor ademshalingsoefeningen. Deze hebben mij echt goed geholpen tijdens mijn paniekaanvallen. Mijn favo was staan, zwaaien met mijn armen (van achter naar voren en naar achteren ect) en dan lang inademen en langzaam uitademen. Het ziet er misschien gek uit, maar doordat ik mijn armen zwaaide werd het voor mij minder. Bij de verloskundige gaat het ook prima. Ik moet nu elke week voor een check-up. Het einde is bijna in zicht. Heel spannend, maar ik denk nog niet aan de bevalling Als je nog meer vragen heb dan hoor ik het graag! Gr, Danielle
Hallo Allemaal, Nou ik heb contact met het Riagg (GGZ heet het nu geloof ik) maar het haalt niets uit hoor Bah dus onzekerheid slaat weer toe. Ik snap niet dat ze daar van mensen verlangen met agorafobie om daar langs te gaan ipv bij mij :x Dus veel begrip heb ik daar niet van die lui. Wat ik wel even graag kwijt wil is dat ik jullie berichtjes echt super vind ik heb er veel aan. Nu ga ik maar even kijken voor ander hulp maar denk dat het lang gaat duren omdat ik even geen idee meer heb. Die andere die ik had is namelijk zelfstandig en goed maar erg duur Oh hoe moet het nou bij de VK ik bedoel ik zou er toch heen moeten bah dat word in plaats van genieten stressen en huilen voor me Gelukkig weet ik wel van mezelf hoe vaker ik ga hoe minder eng ook omdat het daar niet groot is (Riagg/GGZ helaas wel)dus dat scheelt weer. Heeft iemand nog tips/advies voor me : En Danielle ik ga ze zeker uit proberen hopelijk vind je die site voor me alvast ontzettend bedankt voor je moeite echt toppie. Groetjes, Patricia
Hoi Patricia, Kan niemand je naar het RIAGG brengen? Bijvoorbeeld je moeder, je vriend of een vriendin? Misschien dat als zij je begeleiden, je het wel voor elkaar krijgt. Als je er eenmaal bent, gaat het misschien wel met je, ze weten daar precies wat een paniekaanval is en wat je eraan kan doen. Ik hoop zo dat je toch besluit om te gaan! Het kan je echt helpen. Maar als het niet gaat, dan gaat het niet. Ik zal ook nog even voor je zoeken naar goeie websites. Ik zou als ik jou was niet zomaar op een internettherapie afstappen, zeker als het zoveel geld kost als die ene die je noemde. Sterkte! Selma
Hi Allemaal, Nou ik heb positief nieuws! Heb de verloskundige gebeld en nogmaals verteld over mijn angsten en de eerste afspraak doen we telefonisch Ze vertelde van ja we gaan toch nog niets bij je doen tis meer een vragenlijst die we voor je hebben en dat duurd lang dus ben helemaal happy Op 7Augustus krijg ik mijn eerste echo daar moet ik wel heen maar vind het niet erg omdat het maar ongeveer 15 min is en dan mag ik weer lekker naar huis. Ook heb ik mezelf een opdracht gegeven elke dag even naar buiten te gaan en na elke week een stukje verder te lopen om het me eigen te maken zodat ik niet meteen in paniek raak en tot nu toe gaat het goed (ff afkloppen) Wat ik wel naar vind is dat ik soms echt angst heb dat ik zwanger ben ook de huisarts is niet vriendelijk tegen me en doordat ik ook nog eens elke dag misselijk moe ben en overgeef maakt het er niet prettiger op. Hebben jullie dat ook angst dat je zwanger bent en je dan ineens heel somber voelt en net of je keel dicht word geknepen omdat je weet dat je niet meer terug kan? En is dat een normaal iets? Dat is eigelijk het enige waar ik nog erg over in zit. Soms zo erg dat ik echt paniek aanvallen krijg en moet huilen van ellende. Hoop weer op reacties. Groetjes, Patricia
dat laatste is helemaal niet raar meid! heel veel hebben even een 'paniek' moment gehad op het moment dat ze echt zwanger waren, in mijn omgeving wel tenminste. dat in het geen theorie meer, maar werkelijkheid. ik heb het ook gehad hoor. 'kunnen we dit wel, worden we goede ouders, gaat het financieel lukken, hoe moet het met de hond'. maar als je wat langer zwanger bent dan gaat de angst ook weer voorbij hoor. is een beetje het enge onbekende. wel fijn van de vk dat de intake telefonisch kon. dat is alvast een eerste stapje. ik vind het heel flink van je hoor! ik hoop dat de dagelijkse oefening goed gaat en dat je straks met heel veel plezier van je echo kunt genieten!
Hé! Harstikke goed dat je eerste gesprek telefonisch kan! Zo kun je het opbouwen. En superflink dat je jezelf de opdracht hebt gegeven elke dag een klein beetje langer/verder buiten te lopen! Zie je wel dat je voor zo'n kind extra kracht bij jezelf kunt oproepen! Enne, die angsten, compleet met dichtgeknepen keel? Dat herken ik heel goed. Is volgens mij heel gewoon. Het is toch heel heftig als je beseft dat je nu toch ècht zwanger bent, ook al is het beebje nog zó gewenst en gepland. Had ik ook heel erg, het kwam zelfs een paar dagen nog even kort terug. We hadden de wieg in de slaapkamer gezet en ik besefte weer eens: "Er is geen weg terug!" Maar een paar minuten later dacht ik al: "Er is geen weg terug!"
Das mooi patriciaa dat ze langs komen en zo kom jij er ook wel Komt allemaal goed meis Groetjes Miranda
Hallo Allemaal, Wat ontzettend lief dat jullie zo met me mee leven! Ja dit doet me echt heel goed Ik ben nog steeds elke dag buiten en steeds een stapje verder. En wat blijkt?Ik geniet er weer van (heel voorzichtig hoor) nu heb ik het idee dat ik dat kleine wereldje waar ik in leefde een beetje aan het doorbreken ben. Mijn verloofde is ook super trots op me Gisteren had ik mijn huisarts aan de telefoon ik raakte weer helemaal gestresst omdat ze erg streng op me is en niet echt aardig. Was het zo zat (ik was gewoon aan het trillen van angst in bed)dat ik tegen haar gezegd heb dat haar houding me niet aanstaat omdat ze me somber maakt als ze als maar mij aan het pushen is en alleen aan mijn kindje denkt. Hahaha ze schrok hier zo van dat ze omdraaide en vriendelijker werd. Ben benieuwd hoelang ze dat volhoudt maar ze weet in iedergeval dat ik mijn mannetje sta Ik begrijp haar wel hoor maar ze moet ook mijn goede kanten zien en stimuleren toch? Die heb ik namelijk ook. Hoe gaat het met jou Claartje? Ik heb veel aan je woorden gehad. En met Irena? Ook heb ik veel aan jou woorden gehad. Je hoeft niet zolang meer he. Gaat het allemaal nog een beetje of heb je het erg zwaar? Hahaha ik kan me zo voorstellen hoe je daar stond bij die wieg ik heb namelijk het zelfde al heb ik nog lang geen wieg. Miranda hoe verloopt jou zwangerschap? En natuurlijk wil ik jou ook persoonlijk bedanken voor je berichtje. Ik heb het wel steeds over mezelf maar lijkt me leuk ook wat van jullie te weten als ik niet brutaal ben hihi. Goed ik merk het wel. Nogmaals ontzettend bedankt voor jullie lieve berichtjes en ik hou jullie op de hoogte! In iedergeval heb ik 30Juli mijn eerste telefoon afspraak met de VK en 7 Augustus mijn eerste echo! BRRR SPANNEND. Groetjes, Patricia
Yes! Zet hem op! Heel goed dat je je HA gezegd hebt wat je nodig hebt en aangeeft wat je niet aanstaat. Zo krijg je uiteindelijk veel betere hulp en daar gaat het toch om! Ik ben blij te horen dat je het fijn vindt op dit forum. Je kunt veel steun aan de (getypte) woorden van anderen hebben hè? JA! En zo slinger je lekker heen en weer tussen geluk en wanhoop. Leuk hè, zwanger zijn Ik hoef zelf idd niet zo lang meer: over een uurtje vertrekken we naar het ziekenhuis voor mijn geplande KS Ik heb er veel zin in, het was echt iets om naar toe te leven de laatste weken. Als ik weer een beetje opgeknapt ben, kruip ik wel weer achter de PC om te kijken hoe het met jou gaat. Dus blijven posten hoor! En je bent niet brutaal als je meer wilt weten. Maar ik heb nu geen tijd meer, maar kijk es in mijn profiel en fotoalbum! Volgende keer meer Veel succes bij de VK enne... die eerste echo? Prachtig wordt dat, dan wordt het allemaal nòg echter en weet je nòg beter waar je het voor doet. Zorg dat je een fotootje meekrijgt, als het dan even weer tegenzit mentaal heb je iets om naar te kijken en om kracht mee te verzamelen. Werkte erg goed bij mij. Bye!
Hoi patriciaa goed zo meissie dat je ff je zegje heb gedaan zo zie je maar dat we ook best ons mannetje kunnen staan Tot zover verloop mijn zwangerschap goed maar ik ben vaak onrustig hoor maar das weer iets door die paniek he Maar WE houden moed he meiss Spannend he 7 augustus dan zie je je wondertje ik ga dan ook zeker posten en je berichten lezen Groetjes miranda
Hoi Allemaal, Nou nu weer echt slecht nieuws. Dokter is net onverwachts langs geweest met de mededeling dat ze een afspraak bij de gynaecologie. Naar de verloskundige mag ik niet meer heen en als ik as dinsdag niet op die afspraak ben geweest in het ziekenhuis dan maakt ze een melding bij de AK dat is afdeling kindermishandeling Dit maakt me grote zorgen en ik was echt kwaad op haar ze bleef heel koel de trut. Wil graag een andere arts maar ben zo bang dat ze dan boos word en het me alleen maar nog moeilijker gaat maken Ben nu helemaal radeloos en weet het niet meer! Het ging juist zo goed met me. Wat nu? Groetjes, Patricia
Jee meid is die niet goed ofzo met der melding die heb lef wat een botte muts en wat ga ze zeggen dan Dat je geen goede moeder to be ben omdat je last van paniek heb? dat was een goeie voor mij geweest die muts wat denk ze wel niet? Laten ze wat doen aan die arme kinderen die echt geen leven thuis hebben doen ze beter aan Ten eerste patricia gewoon rustig blijven laat je niet gek maken ik weet zeker dat er iemand is die met je mee kan gaan en je ga meiss dat ga je lukken met je hoofd omhoog en je buik vooruit en je ben vrij om een andere arts te nemen hoor en dat zou ik zeker doen zo ga je niet met mensen om zulke moesten eens een minuut paniek hebben piepen ze wel anders. Succes en JE KAN HET
patriciaa wat vreselijk voor je meid! en het ontgaat me echt even waarom in vredesnaam? vind dit echt medeleven van de onderste plank. toch denk ik dat je toch moet proberen je niet te druk te maken, want een huisarts kan hier echt niet zomaar iets rigoreus mee hoor! ik zou inderdaad toch overstappen naar een andere arts, iemand die je serieus neemt. waarom wil ze eigenlijk aangifte doen, op grond waarvan? probeer rustig te blijven en hou vast aan hoe goed het al ging! je deed het fantastisch en ik zou zelfs gewoon naar de vk gaan! ik hoop dat je zelfvertrouwen nu geen knauw gehad heeft hoor, want je deed het echt heel goed! hou vol!
dankjewel voor jullie medeleven. Ja op grond waarvan? Ze zei van als je niet naar de gyneacoloog gaat is een reden genoeg om een melding te doen. Ik zei dat ik graag naar de vk wilde gaan maar dat mag niet omdat ik medicatie gebruik. Dat vind ik heel begrijpelijk maar meteen dreigen met zo'n koele blik vind ik niet normaal. En ook nog zeggen dat het haar alleen om mijn kindje gaat. Uh HALLO waar blijf ik dan ik ben er ook nog! Een zwangere vrouw met veel stress is zeker goed? Tja zegt ze daar kan ik niets aan doen. Gatver ik ben nu echt somber. Heb nu ook een topic geplaatst om te vragen of er nog meer mensen bekend zijn bij de gyn in het Lucas ziekenhuis in Apeldoorn. Dan kan ik me een beetje een beeld vormen hoe het daar is ik moet er al as dinsdag heen. Bij de vk willen ze me niet meer helpen dankzij de dokter meen ik.
hier zakt echt mijn broek van af! Wat een onbehouwen doos zeg jeetje! Ik ben zelf bekend met agorafobie en angstaanvallen. Ik ben inmiddels een heel eind en doe alles weer buitenshuis. Ik merkte de afgelopen week (waarin ik erachter kwam dat ik eindelijk zwanger was) dat ineens mijn angstaanvallen terug kwamen, heel licht en makkelijk onder controle te krijgen. Nu is het weer afgezwakt. Maar merk dat als ik op straat ben dat ik er weer meer meebezig ben. Ik blijf je volgen. liefs Natas
compleet krankjorum en eerlijk gezegd helemaal verkeerd denken. als ze om de kleine wil denken, moet ze eerst om jou denken! zonder een gezonde mama geen gezond kindje. pffff..... ik zou overstappen naar een andere arts en als je er de moed voor hebt, misschien dat iemand kan helpen, een klacht indienen tegen deze vrouw. ik hoop dat het goed gaat met je bezoekje in het ziekenhuis, maar misschien dat je dit daar ook eens aan kan kaarten? ze kan wel heel veel roepen, maar of je dat allemaal maar als zoete koek moet slikken. meid wat een stress, dat komt je niet ten goede! snap het helemaal hoor! heb het zelf in verminderde vorm en het werkte alleen maar averechts als ik weer eens op m'n donder kreeg als ik iets 'niet goed had gedaan'. de gyn in het ziekenhuis is vast heel lief. mijn ervaring is dat die mensen heel zacht zijn en echt ook om de moeder denken. probeer zoveel mogelijk los te laten en vanacht eerst maar eens lekker bij te slapen! Dikke knuf!
Wat een gedoe zeg allemaal.. Ik heb ook straatvrees gehad, en ben dr zo goed als af nu gelukkig.. Ik weet precies hoe je je voelt bij de gedachte naar een genocoloog te moeten wachten, in een druk ziekenhuis in een drukke wachtkamer te wachten tot je eindelijk aan de beurt bent.. Weetje wat mij altijd hielp als ik in onbekende ruimtes was, was kijken waar de dichtsbijzijnde wc was, voorals ik in paniek raakde dan kon ik vlug daarheen en ik hield altijd in de gaten waar de uitgang van het gebouw was.. Nog steeds doe ik dit, ik hoop dat het jou ook een klein beetje helpt! Een kindje maakt je echt sterker, ik ben gestopt met de medicijnen toen ik net zwanger was van de eerste.. Door je kindje kom je toch weer wat meer buiten je eigen gebied en dat gebied word ongemerkt steeds iets groter..