Hoi dames, Ik zit met iets in mijn maag en ik zou niet weten waar ik mijn vraag/probleem beter zou kunnen neerleggen dan hier. Dus hier gaat 'ie..... Mijn partner en zijn na 8 maanden IVF eindelijk zwanger. Wij zijn een lesbisch koppel en ik ben in verwachting van het eitje van mijn vrouw. Onze kinderwens bestaat al heel lang dus dat het eindelijk raak is, is geweldig. Alleen voel ik me sinds ik weet dat ik zwanger ben alles behalve geweldig. Ik ben nu 9 weken en voel me heel erg labiel. Ik slik al sinds het begin van ons IVF traject hormonen en ben daar best veel van bijgekomen, voelde me al opgeblazen voordat ik überhaupt zwanger was dus. Ben ook veel misselijk, zelfs als we alleen over de baby/zwangerschap praten wordt ik al draaierig van binnen. Ik hoef uiteindelijk nooit over te geven maar ben wel de hele dag door flauwtjes. Ik probeer zo gezond mogelijk te eten, verdeeld over kleinere porties gedurende de dag. Maar het helpt niet. Gisteren waren we bij mijn ouders en mijn ouders en mijn partner zaten vrolijk over babyspulletjes te praten en ik wordt ineens, uit het niets super misselijk. Mijn partner maakt zich zorgen omdat zij denkt dat ik er niet echt blij mee ben. Is ook bang dat het ligt aan haar eitje, dat het niet lichaamseigen is. Dat ben ik wel, maar ik heb er om eerlijk te zijn nog geen 1 moment echt van kunnen genieten. Alles dat met de baby te maken heeft maakt me ontzettend misselijk. Wat denken jullie, is dit normaal? Of zit het echt tussen mijn oren? Misschien was mijn verwachting van de zwangerschap wel veels te hoog en valt het daarom zo tegen... aan de andere kant voel ik me echt zoals ik me voel en kan ik er niks aan doen. Ik hoop zo dat dit naarmate de zwangerschap vordert over gaat... Groetjes Mees
Ik denk dat het heel normaal is hoor hoe je je voelt, hoe vervelend ook, zwanger zijn betekent helaas niet altijd 9 maanden op een roze wolk zitten. Kijk maar eens bij het topic over taboes in de zwangerschap. Al die hormonen gaan flink tekeer in je lijf, vaak wordt dit na het eerste trimester wel minder. Ik hoop dat je je snel beter zult voelen. Praat er ook over met je naasten of verloskundige. Ondanks alles natuurlijk wel gefeliciteerd met je zwangerschap!
Ach meissie, wat ontzettend vervelend voor je dat je je zo rot voelt, ik denk dat het meeste van je rotgevoel komt door de hormonen,vooral aan het begin van de zwangerschap,je hele lijf staat op de kop,ik voelde me ook helemaal niet fijn in mijn eigen lijf,en vergeet niet..... Het is nogal wat heh zwanger zijn, je hele leven staat op zijn kop, alles wordt anders, probeer er goed over in gesprek te blijven met je partner,dan kan ze je misschien beter begrijpen en ondersteunen, sterkte,het komt allemaal vast weer goed! Digi knuf van taart.
Ik begrijp je helemaal hoor en denk dat het ook normaal is. Al die hormonen in je lijf en dan ook nog niet lekker. Ik ben nu 10 weken zwanger e vanaf 5 weken ontzettend misselijk. Ik hoef niet te spugen gelukkig, maar die misselijkheid pfff.. ook vaak last van mijn maag en ontzettend moe. Wij zijn twee jaar bezig geweest zwanger te worden en ik ben natuurlijk ontzettend blij, alleen had stiekem wel gedacht dat ik me beter zou voelen. Het zwanger raken was zo belangrijk en heb ik zo opgehemeld dat het stiekem wel even een tegenvaller is.. Ik hou me maar vast aan de verhalen dat het met 12/13 weken vaak beter wordt. Tot die tijd hou ik me maar vast aan het feit dat ik eind augustus met een kleine op schoot zit die van ons is en dat vrolijkt me dan wel weer op. Succes he, probeer je niet te druk te maken. o en wat betreft wat je vriendin denkt over haar eitje dat jou ziek maakt, ik denk het niet hoor... het hoort er gewoon helema bij!
Je hoeft je helemaal geen zorgen te maken hoor meid. Het zijn inderdaad de hormonen waardoor je zo misselijk bent. Ik was erg misselijk van ongeveer 6 weken tot 14 weken. Elke dag super misselijk, maar nooit moeten overgeven. Het ene moment voelde ik me wat beter dan het andere, maar dit kon gewoon met een vingerknip omslaan. Voor ik opstond uit bed at ik al een koekje. Dit hielp al veel! Ook moest ik zéker elk uur iets eten. Was het langer dan een uur, dan was ik misselijk. Dus als ik elk uur iets at, was ik dikwijls (niet altijd, maar toch vaak) de misselijkheid wat voor. Altijd zorgen dat je maag wat gevuld is. Ook moest ik zorgen dat ik veel at tijdens de hoofdmaaltijden. Indien ik geen goeie stevige portie op had, dan was ik alweer misselijk... Ik moest dus de hele dag eten, eten, eten en nog eens eten en dacht: "Waar houdt dit op"? En het gekke is, ik denk dat mijn lichaam dat gewoon nodig had. Aanvankelijk was ik bang dat ik enorm veel kilo's zou bijkomen gezien ik zoveel at, maar dat was niet het geval. Ben nu 18 weken zwanger en in totaal nog maar 3à4 kilo bijgekomen. Ik at ook niet altijd het gezondste. De ene keer at ik wel gezonde, maar het andere moment had ik ook behoefte aan iets lekker vettig en daar gaf ik dan ook aan toe. Af en toe ook eens eten waar je gewoon zin in hebt, kan ook al veel doen Veel succes meid! Ik hoop voor jou dat de misselijkheid tijdens je zwangerschap snel zal afnemen. Maar denk toch dat de meeste dames last hebben tot 13 à 14 weken hoor. Sommigen (jammergenoeg) zelfs veel langer. Ik denk echt niet dat het aan jou (of je gedachten) ligt. Het hoort er gewoon bij
he wat naar dat je je zo voelt het is idd een hormoon dingetje. hier in de eerste zwangerschap zelfs na een glas water gelijk de wc mogen knuffelen... komt mijn lieve schat aan met zijn, met liefde gemaakte, bord eten... tja... komt niet echt leuk over als je dan bij de geur al heel naar word. nu juist weer aan het eten geslagen. ik eet me suf aan cornflakes, muesli en alles wat met melk te eten is. het eet makkelijk, zit niet teveel kcal en het vult wat. helaas word ik van veel dingen nog steeds misselijk (verschillende koolsoorten kan ik gewoon echt niet wegkrijgen en sommige groentes, hoe lekker ik het ook vind) iig blijf er samen over praten. hoe naar het ook is, het hoort er helaas gewoon bij. hopelijk voel je je over een paar weken een heel stuk beter en kun je echt lekker van jullie wonder gaan genieten.