Dag lieve meiden! Ik zoek meiden die zich net zo voelen als ik... Aan de ene kant ben ik super gelukkig! Ik heb een ontzettend lieve en zorgzame vriend en sinds ruim 18 weken groeit er een prachtig wonder in mijn buik. Maar... Er zitten dagen tussen dat ik even van die roze wolk afpleur en flink in een dip zit... Zoals vandaag. Ik word wakker en ik voel me gesloopt!!! Ik zit in een dip en ben niet vooruit te branden! Ik ben niet echt ziek maar meld mij wel ziek op mijn werk omdat ik het gewoonweg niet ga trekken vandaag! Ik heb mijn vriend aan de telefoon en zodra ik zijn stem hoor begin ik te janken! En waar dit precies vandaan komt??? Geen idee! Ben gewoon moe en ik weet het gewoon niet meer... Voel me zo schuldig dat ik me zo voel! Ben namelijk super blij met het wondertje in mijn buik! Wie heeft dit ook zo... Of wie heeft dit gehad en kan mij vertellen of ik snel weer blijvend op de roze wolk mag zitten!!! Liefs!
sorry, heb nog nooit een roze wolk van dichtbij gezien voel me er ook totaal niet schuldig om.. ik ben blij met mijn zwangerschappen/kids, maar de zwangerschap zelf incl alle dingen zoals janken om niets etc... dat mag gestolen worden van mij.
jeetje meis, das balen! maar ik herken het wel... dit is echt je hormoonhuishouding! ik ben er nu wel een beetje vanaf, maar het kan je hele zwangerschap aan blijven houden! vraag hiervoor wat extra steun aan je vriend, die je af en toe eens een fijne knuffel geeft... dan ben je al een heel eind! helaas kun je er verder niet zoveel aan doen! sterkte en probeer extra te genieten als je je wel goed voelt!
Bedankt voor jullie reacties meiden... Kan uit jullie verhalen halen dat dit dus heel de zwangerschap kan duren Echt niet leuk dus!!! Ik heb heel veel aan mijn vriend hoor! Hij is super lief voor me, soms een beetje overbezorgt en hij doet echt alles voor me! Kreeg net alweer een heel simpel smsje van hem: Love u! Het is echt een schatje hoor! Ik baal alleen zo met mijn werk! Ik ben helemaal niet zo gauw van het ziekmelden omdat dit bij mijn vorige baas simpelweg "not done" was! Vanmorgen dus echt met lood in de schoenen ziekgemeld met als reden een griepje en wat koorts! Ben al vaker ziek geweest dit jaar dus ben zo bang dat ik straks scheef aangekeken word! Ik baal daar soms van want vooral nu moet ik aan mezelf denken maar ik probeer iedereen altijd te vriend te houden en ik wil altijd dat iedereen mij lief vindt... met als resultaat... dat ik mezelf links laat liggen om het anderen maar naar hun zin te krijgen! En dit is tegen jullie lekker makkelijk zeggen maar ik zou dit nooit tegen een bekende kunnen zeggen! En misschien dat daar soms misbruik van gemaakt wordt?! Nou zit ik weer een heel lulverhaal op te hangen... sorry. Ben gewoon bang dat ze op mijn werk een beetje de pest er in krijgen... Liefs!
Ja, heel herkenbaar!! Heb er ook erg last van. Heb zelfs af en toe het idee dat ik een lichte depressie heb.... voel me somber, kan huilen om niets, en voel me ook schuldig dat ik niet op de roze wolk zit 'waar je op zou moeten zitten'. Bedenk je wel dat - en dit zegt mijn man, ook om mij op te beuren - hoe het in de boekjes staat en op internet te lezen valt, niet per se voor jou opgaat. Je ervaart allemaal je zwangerschap op je eigen manier, en als je je rot voelt (misschien wel 9 maanden lang) dan is dat niet anders. Probeer je er aan over te geven, want als je je ertegen gaat verzetten dan voel je je alleen nog maar rotter! Wat trouwens ook kan, en dat moet je even aan je verloskundige vragen, is dat je ijzer niet op een goed niveau is. Bij mij bleek dit veel te laag te zijn en de gevolgen daarvan zijn dat je moe en niet fit bent. Ook ben je sneller geirriteerd en kun je minder hebben. Het is een zwangerschapskwaal, dus niet raar als het bij jou ook voorkomt! Sterkte! En probeer het los te laten. Je geniet heus wel, maar dan op jouw manier!
Bedankt voor je reactie poppedopje... Het is fijn om te lezen dat ik niet de enige ben. Ik geloof niet dat het aan mijn ijzer zal liggen want di was laatst helemaal goed! Kan natuurlijk in korte tijd vanalles gebeuren maar goed... Ik kan het even met de vk bespreken. Thnx voor de tip!
Zie trouwens dat we exact even ver zijn! Wat grappig! En ook ik heb vanochtend erg lang getwijfeld of ik me wel of niet ziek zou melden. Ik zit nu wel op het werk, maar meer als een slappe vaatdoek! Bedenk gewoon dat jij, en je kindje, op dit moment het belangrijkste zijn! De wereld, en je werk, draaien gewoon door, ook zonder jou. En wat maakt het uit als niet iedereen je lief vindt..... Sterkte, X
Heey meid! Ik heb het ook hoor! Pff soms denk ik zelfs waar ben ik aan begonnen.. ERG HE!! Schaam me dood daarvoor! Dan voel je je op dat moment zo slecht/moe/misselijk en alles doet pijn:S Ik hou het ook op de hormonen Wees blij dat je een lieve vriend hebt! Die van mij is ook een scheet! Gelukkig maar.. Ken andere verhalen van vriendjes tijdens een zwangerschap En wat je zegt over dat je altijd alles goed wilt hebben voor iedereen.. Hier ook! Je zet jezelf gewoon op de achtergrond.. Gelukkig kies ik nu wel eerder voor mezelf.. Maar is echt super moeilijk.. Ik snap wat je bedoeld
O wat grappig zeg! Dat was mij nog niet eens opgevallen!!! En ja wat maakt het uit dat niet iedereen me lief vindt... Das waar maar erg moeilijk hoor! Liefs!
@ Sanjor: Dus jij plaatste jezelf ook op de achtergrond?! Maar hoe verander je zoiets dan? Ik heb opzich wel door dat ik op het moment aan mezelf moet denken en de kleine natuurlijk maar ik zit hier wel heel erg te malen hoe er nu misschien over mij gesproken wordt op het werk. Ik ben secretaresse op een accountantskantoor en je moet je nu dus indenken dat de accountants de telefoon heel de dag moeten gaan aannemen omdat mevrouw ziek is! Bah... word er zo gek van!!! Kan mij me collega's nou ff schelen!!! Ik moet aan mezelf denken en heel snel weer op die roze wolk zien te komen! Liefs!
Hier wisselt het ook per dag hoor... de ene dag heb ik er zin in, sta positief overal tegenover maar andere dagen. Ons huis is een bende want ik wil nog ff gauw heel de bovenverdieping verbouwen voor de baby er is (was mijn idee ) maar wat heb ik er nu som spijt van. Kan echt gek worden als ik bedenk wat ik nog moet doen en hoe ik dat straks allemaal moet redden met 3 (en we hebben er heel lang en goed over nagedacht hoor en we wisten het echt 300% zeker) Juist doordat het zo wisselt weet ik dat het gewoon hormonen zijn. Hoort er nu eenmaal bij... Ik ben overigens ook even ver... en had gisteren juist een enorme off-day. Zal misschien ook de periode zijn... ik weet vrij zeker dat ik me beter voel als het verbouwen meer klaar is en er licht aan het eind van de tunnel schijnt
Jeetje nog iemand die even ver is... Wordt een beetje creepy nu Toch fijn dat er meiden zijn met hetzelfde gevoel.
Hier iemand die pas net weer zwanger is maar er alweer heel hard van die roze wolk is afgevallen helaas. Ik heb me bij mijn eerste bijna 5maanden misselijk en ziek gevoeld en heb 3weken sondevoeding gehad omdat ik gewoon niets binnen kon houden, bij de 2de was dit 9maanden zo maar dan tussen door 3x 3weken sondevoeding omdat ik niets meer binnen kon houden. Nu ben ik net 6weken zwanger misschien 10 maar dat moet de echo uit gaan wijzen, en ben nu weer al 4weken misselijk en moet vanmiddag naar de huisarts voor een oplossing ik ben bang dat ik weer aan de sonde kon een dezer weken maar goed als ik dan denk over een paar maanden heb ik een geweldig mooi kindje vast dan maakt het die nare dingen weer goed. Helaas is het nu dus wel erger als bij de vorige op deze tijd maar goed we zien het wel wat het gaat doen. We rekenen weer op sonde voeding als het dan niet nodig is dan ben ik alleen maar blij. Ik kan alleen maar zeggen neem af en toe even lekker een dagje voor jezelf trek je lekker terug en laat de hele wereld lekker aan je voorbij gaan geniet van je kindje in je buik en als je een dag niet lekker bent blijf lekker zonder schuldgevoel thuis. Succes meiden hou je hoofd koel en lekker genieten van je buikje. Dikke knuff
Jeetje dat is ook niet niks zeg! Ik hoop dat het toch wat beter met je mag gaan deze zwangerschap! Lijkt me echt geen pretje zeg... Sterkte ook!
Dank je wel. Hoop ook op een minder gecompliceerde zwangerschap en dat het nu maar de eerste 3 maanden is maar ben bang van niet. Dit is wel echt onze laatste zwangerschap. Ik had gehoopt dat het de laatse keer dan ook echt probleemloos zou zijn haha maar dat was wel heel naief geloof ik. Ach ja als de baby er is dan is het ook allemaal weer helemaal goed. Jullie allemaal ook heel veel succes en iedereen heeft weleens een off day en als we de baby´s in de armen hebben straks dan weten we dat het het allemaal helemaal waard is geweest. Liefs,
Geloof me bij ons op werk kan je gewoon niet eens ziek zijn:S Ik ben 14 weken onwijs ziek geweest.. misselijk overgeven (nog nooit zo beroerd gevoeld) en heb me geen 1 dag ziek gemeld... Omdat ik in een winkel werk/reisbureau onstaat er snel een gat als iemand ziek is.. En we zitten met 2 op het reisbureau.. dus als ik ziek ben is er niemand die het reisbureau kan overnemen:x Maar het is vanzelf gegaan.. ook wel door veel gezeik op werk (allemaal vrouwen) dat ik op een gegeven moment dacht stik er allemaal maar in!! Was/ben er zo klaar mee!! Heb nu nog 1 week vakantie heb er al 2 weken opzitten.. en moet zeggen dat het wel ff lekker is weg van het werk... Maar je moet gewoon "klein"beginnen en dan ga je steeds een stapje verder.. Het lucht zo op dat ik niet overal ja op zeg en dat ik niet altijd alles doe wat iedereen zegt! Geloof me jij komt er ook. Bij mij heeft het nu iets van 5 jaar geduurd voordat ik eindelijk een begin kon en durfde te maken Succes meis!
Hier ook aan het klussen Is toch niet zo goed idee met de hormonen.. Alles lukt niet.. Wordt manlief geirriteerd gaat vloeken.. Kan ik echt niet hebben en krijg ik weer een jankbui We moeten nog steeds beginnen met de kinderkamer waar echt alles gedaan moet worden.. En we zijn nu bezig met de wc beneden
zo herkenbaar en blij dat dit topic pen is, het is zo'n taboe omdat de wereld vind dat zwangeren nu eenmaal op die wolk horen en tuurlijk ben je blij maar ook kwetsbaar en zoals ik ergens al meldde, het filter is er af dus alles komt dubbel en dwars binnen. ik ben een draak op het moment zou iedereen aan z'n stropdas trekken en vervolgens voel ik me weer schuldig, dikke tranen. los van de vrmoeidheid en soms als bergen tegen dingen op zien, en als je starks moeder bent geworden, is het niet klaar want dan krijg je onzekerheden of je het goed doet, of voeden lukt, kraamtranen etc. praat er over en wees duidelijk hoe je je voelt. soms moet je zelf wel eens chop inder je gat geven zodat je niet van alles en iedereen terug trekt (want als dat gebeurt mag je daar best met de verlos of ha over spreken) maar echt.... het gaat ook heeeeeeel veel opleveren! toy toy toy aan alle zwnageren! MAAK NERGENS EEN TABOE VAN!
Ja en dat is het!!! De taboe inderdaad dat zwangere vrouwen op een roze wolk horen te zitten!!! Ik moet heeeel eerlijk toegeven dat voordat ik zwanger was ook eens ergens had gelezen dat iemand van die wolk afgevalen was... Kon me dat toen niet voorstellen maar meer omdat ik druk in de "klus"-periode zat en ik geen idee had wat hormonen konden doen. Maar nu... Jeetje!!! Ben echt 1 grote hormonen bom!! En het lijkt wel of de kleine meid dit aanvoelt want ze schopt een stuk minder... Hihi... Die denkt natuurlijk ook: "Laat ik mama maar even met rust laten" Maar over dat voor jezelf opkomen op het werk enzo... Ik heb ooit ook eens nagedacht om een soort van assertiviteitscursus te volgen! Zijn er heeeeel toevallig meiden die hier ervaring mee hebben? Liefs!