Ik zou het niet te hard zeggen, ik heb tweemaal zwanger een baan gevonden (net zwanger, eerlijk verteld) en later werd iemand aangenomen die 20 weken was. Mijn vader heeft 3 jaar terug iemand aangenomen die 36 weken zwanger was, gewoon omdat zij de juiste persoon was. Als je de puf ervoor hebt zou ik het toch proberen.
wat dat betreft heb ik dan echt wel veel geluk ondanks ik weer tijdelijk bij mijn ouders woon heeft hij hier wel zijn eigen kamertje. en straks als ik een eigen huisje heb blijft dit bij opa en oma zijn kamertje waar hij kan en mag logeren.
Hangt er ook vanaf waar je woont natuurlijk. Ten eerste woon ik in een afgelegen dorpje en heb geen rijbewijs. Ik zou elke dag 50 km moeten reizen met bussen om al in de bewoonde wereld te komen. Nou sorry maar als ik over de 30 weken zwanger ben zie ik dat ook niet zitten 5 dagen per week.. Maar zelfs mijn arts en gynaecologe zeiden het dat het amper te doen is om als zwangere werk te zoeken. Begrijp me niet verkeerd ik wil dolgraag werk vinden, maar het moet in de buurt zijn want anders kom ik er niet. Ik heb geen vriend of man die me kan brengen en daarbij zit ik ook nog eens tegen een depressie aan dus voor mij is het gewoon niet te doen op het moment.. Maar goed daarvoor ga ik al naar een psycholoog. Zodra ik weer helemaal op de been ben ga ik er helemaal tegenaan. Eerst werk zoeken en dan mijn rijbewijs halen is toch ook ontzettend belangrijk zie je maar
ik was 30 en heb twee jaar terug thuis ingewoond, moest wel plat liggen. dan terug gaan werken als zorgkundige maar ureg gingen niet samen met men dochter. dus ander werk egzocht en van de moment dak dat had, ben ik terug verhuisd oh ja geen contact met de papa gr