Even om te beginnen dat dit topic absoluut niet is bedoeld om discussies te creëren o.i.d. Ik merk dat ik sinds ik zwanger ben (15 weken nu) behoorlijk angstig ben geworden voor Corona. Zelf heb ik Corona gehad en was toen totaal niet bang, maar puur door alle berichtgevingen (placenta die beschadigd kan raken, dood en vroeggeboorte, en dan nu ook nog dat AstraZeneca niet beschermt tegen Omikron... daar ben ik mee gevaccineerd) merk ik dat ik echt angstig aan het worden ben. Dit is gelukkig wel met vlagen... ik ben er niet constant mee bezig of zo. Hoe gaan jullie om met deze berichtgevingen? Maakt het jullie ook angstiger? Wel merk ik dat het genieten van de zwangerschap ver te zoeken is... omdat er telkens weer nieuwe, vervelende info bij komt. En daarnaast natuurlijk ook nog de spanning die sowieso bij een zwangerschap komt kijken.
Wat naar dat je zo angstig ben! Ik herken wel je gevoel hoor! Zelf twee keer gevaccineerd voor mijn zwangerschap maar twijfel of ik nu al de booster wil halen. Ik denk dat dit wel goed is om me de verloskundige te overleggen.
Wat ik doe is gewoon opletten en voorzichtig zijn en het verder los laten. Meer kun je niet doen. Stress is ook niet goed. Dus dit lijkt me de meest gezonde balans. Ik ben 16 en halve week.
Ik herken ook je gevoel (helaas) Ik ben best gevoelig voor de berichtgeving op de nieuwssite's. Ik ben gewoon niet goed in dingen relativeren. Heb in Oktober vorig jaar corona gehad, had mij daarvoor ondanks dat ik toen niet zwanger was mij er behoorlijk druk over gemaakt. Met paniekvallen erbij. Ik ben dit jaar pas bij 16 weken zwanger 1x gevaccineerd met Pfizer. Is nu 16 weken geleden. Toch vind ik het nu ik 32 weken zwanger ben, en je al die berichtgeving hoort en leest waar jij het ook over hebt best spannend allemaal. Ook nu het over bijna niks anders gaat dan de omrikonvariant. Voordat ik aan de beurt ben voor de booster ben ik al bijna bevallen denk ik. Dus het idee dat ik nog extra bescherming kan krijgen in de komende 8 weken moet ik laten varen. Ik ga er maar vanuit dat mijn eerdere besmetting en mijn vaccinatie die ik pas 3 maanden geleden heb gekregen nog enige bescherming biedt. Ik gebruik daarnaast mijn verstand, en zoek hele grote groepen en druktes niet op. Meer kan ik niet doen met 2 kinderen op school/opvang en man die buitenshuis werkt als keukenmonteur.
Heel herkenbaar..en dat is echt niet fijn nee Ik heb ook wekenlang in totale paniek gezeten door alle berichtgevingen, gek werd ik ervan, kon niet genieten van de zwangerschap. In eerste instantie was het de vraag: wel of niet vaccineren, met zorgen over alle mogelijke gevolgen van het een of het ander. Daarna kwamen berichten dat de vaccinatie waarschijnlijk minder helpen tegen de nieuwe variant. En zo blijf je bezig. Wat voor mij geholpen heeft is mezelf van social media te verwijderen, en van mensen die veel met corona bezig zijn (ik heb er nog wel contact mee, maar vriendelijk verzocht om hier niet meer met mij over te praten, omdat het angst teweegbrengt). Ook nieuwssites vermijd ik; ik hoor het nieuws meerdere malen per dag op mijn werk dus blijf wel op de hoogte van de ontwikkelingen, maar niet meer op een obsessieve manier. Verder probeer ik te relativeren (wat niet inhoudt dat ik denk dat me niks kan overkomen), maar als je de kans voor jezelf zo klein mogelijk maakt, scheelt dat natuurlijk wel. Weet niet hoe het zit met jouw baan, kom je hier met veel mensen in contact?
Om te beginnen. Het is niet zo dat Astra Zeneca niet meer werkt, het beschermt je niet/minder tegen besmetting, maar zeker wel tegen ernstige symptomen/ziekenhuis opname. Dat heeft er mee te maken dat de bescherming om Corona buiten je lijf te houden door andere cellen gebeurt dan om het je lijf uit te werken als je het al hebt. Die laatste werken ook bij AZ nog steeds goed. (Hier verschillende draadjes op Twitter over gelezen van experts, maar kan het minder goed reproduceren, dus even mijn leken uitleg, haha) Ik herken je angst wel. Eerst de vragen (bij mijzelf) over wel/niet vaccineren, toen gevaccineerd en er heel blij mee (achteraf dacht ik toen, waar heb ik me druk om gemaakt). Toen toch wel soort van angst om Corona te krijgen, ook via kind op basisschool. Daardoor zoveel mogelijk alles vermijden. En dus binnen 3 maanden na laatste Pfizer prik Corona gehad. (Denk de nieuwe variant). Nu niet veel energie meer om dingen te ondernemen (qua termijn), maar merk wel dat ik minder angstig ben nu. Het gevoel ‘dan heb ik het maar gehad overheerst’. En heb er (ik denk zeker mede door mijn vaccinatie) weinig symptomen gehad. En de ‘enge verhalen’ die er zijn, zijn alleen ongevaccineerden. Ik vertrouw erop dat dit mij vanwege het vaccin niet gaat overkomen en vertrouw er ook op dat ik goed in de gaten gehouden wordt. Later deze week ook extra echo, zal dan ook alles bespreken met gyn wat nu bekend is (loop al in ziekenhuis) tav Corona, maar wel gevaccineerd.