Hoi meis, Ik heb heel veel ervaring met jou verhaal, ga er verder niet op in maar wilde even zeggen dat ik momenteel ook zwanger ben en erg blij, ik weet iig 100000% zeker dat ik mijn kind alles wat ik heb mee gemaakt niet laat gebeuren! Ik weet hoe het NIET moet net zoals jij, en met zo'n achtergrond zul een van de allerbeste moeders worden op de wereld. Mss wat te overbezorgd, te oplettend...tja beter dat teveel als te weinig toch? Ik heb echt het idee dat deze zwangerschap mij heeft 'gered' en geeft me (buiten mijn lieve vriend om) nog een extra reden om te leven! meis je kunt het!! ik weet het zeker! digi knuffel van een lotgenoot
Hoi Meid, Ook ik heb een behoorlijke vorm van ptss maar net als bij jou is mijn omgeving nu totaal anders, ik heb een lieve man die me ondersteunt en lieve vrienden familie en kennissen. Ik weet zeker dat ook al hebben we veel meegemaakt wij echt niet een minder goede moeder zullen zijn, je werkt keihard aan jezelf en dat is belangrijk! Dit kindje zal jou waarschijnlijk een reden n zin in in het leven geven (net als bij mij en migske ook trouwens ) Maak je niet druk en geniet dan komt alles goed als je kindje er eenmaal is Liefs!
Allemaal erg bedankt voor jullie reacties, ik kan me terugvinden in ieder woord van jullie. Het is ook echt zo dat het een reden is om door te blijven vechten tegen het leven en te proberen het goede er uit te halen. Tenslotte wil ik het totaal anders doen dan wat ik zelf meegemaakt heb. Ik zit enorm onder spanning op dit moment, met de keuze of ik het wel zo snel mogelijk moet vertellen of niet... Ik denk er de hele dag aan. Het idee AMK is wel eng, maar ik zal never nooit mijn kind in welke vorm dan ook mishandelen. Ik heb het gewoon zelf meegemaakt, zonder dat ik ervoor gekozen heb... Maar het is hem dat ik nu in behandeling ben en totaal niet weet of ze blij voor me zullen zijn of juist bezorgd. In zo´n situatie weet ik niet hoe ik mij zelf moet verweren dan alleen maar te zeggen; dat ik dolblij ben met dit kindje en ontzettend mijn best wil doen om een goede moeder te zijn. Totaal anders wil aanpakken, dan de dingen die ik zelf heb meegemaakt. Ik heb ook nog een partner die kern gezond is en gewoon leuke karakter heeft, leuke buren en vrienden. Zou toch ook super erg voor hem zijn als ze een stap zouden ondernemen mijn kind af te nemen terwijl hij er ook nog is.. Er zijn ook zat mensen die ik tijdens de therapie tegen kwam die kleine kindjes hebben en heb ook mensen voor bij zien gaan toen destijds in het ziekenhuis (dagbehandeling) die zwanger waren, waarmee helemaal niets is gebeurd. Heel raar en eng idee, misschien een vooroordeel, maar heb het gevoel dat ze dan net mij zouden moeten hebben. Ik ga er heel goed over nadenken van de week, advies inwinnen van mensen in mijn omgeving en natuurlijk ook op jullie advies om te kijken hoe ik het beste misschien toch zo snel mogelijk kan vertellen.