Elke zwangerschap is anders. Misschien bij de volgende heb jr er geen last van?? Nee echt Omg! Had eerder na gedacht ipv bewust-tegen het advies van iedereen in- zwanger worden en nu is het ineens lastig😕 jeetje zeg....
Jeejtje dat had je zelf ook niet verwacht natuurlijk. Misschien word het beter eerste weken zijn altijd al zwaar. JE lichaam veranderd heel erg. Maar als het te erg word dan is de keuze de keuze die niemand wild maken sterkte. Heb je misschien al eens verder gekeken dan nl misschien zijn ze in America verder ? En mensen te vinden die dit ook hebben mee gemaakt
Nouja, als je met je arts 'afspreekt' niet aan een zwangerschap te beginnen, omdat hij het je afraadt, neem ik toch aan dat ze niet verwachtte dat ze vrolijk en fluitend een zwangerschap zou doorlopen.
Nee dat niet dat was een niet al te goede keuze. Maar wie niet luisteren wil. Soms hoor je dat een zikte klote is en dat de zwangerschap goed gaat.
Absoluut. Alleen als je wel afgeraden wordt om zwanger te worden is het geen verantwoordelijke keuze om toch zwanger te worden.. om vervolgens je kindje weg te laten halen.. Ik vind het echt wel vervelend voor haar.. maar ze had echt beter na moeten denken.. nu wordt een onschuldig kindje de dupe van een ondoordachte domme keuze van de ouders.. Als je echt niet zwanger mag worden. Kies dan voor een permanente oplossing. Voor het geval het weer gebeurd..
Ik zat aan de pil! we waren in gesprek met artsen wat de mogelijk heden zijn.... Ik ging al 5 maanden heen en ineens werd ik niet meer ongesteld, bleek zwanger te zijn... Als het bewust was had ik wel gestopt met de pil.
ik ga er ook verder niet om discuseren, mijn vriend en ik zijn er al genoeg van van slag... We hebben eerst veel gesprekken gehad en deze week nog 2x naar het ziekenhuis, dus ook voor ons is dit zwaar. Vinden het vreselijk allemaal!
In het begin schrijf je dat je onveilig vree en je arts het daar niet mee eens was.. Nu zeg je dat aan de pil zat..? Hoe dan ook, ik vind het ontzettend vervelend voor je dat je deze keuze moet maken, maar ook heel erg naar dat een kindje wat hier helemaal niks aan kan doen nu de dupe wordt. Ik wil je heel veel sterkte wensen met alles, en hoop dat deze beslissing heel goed doordacht is en écht de beste keuze..
onveilig bedoelde ik meer zonder condoom.... Maar goed, we deden namelijk altijd pil + condoom, en laatste 2 keer zonder condoom. Dat heb ik als onveilig gezien. Ja... Blijft moeilijk.
Ik ben tegen abortus, maar in dit geval vind ik het een verstandige keuze. Erg dappere beslissing van jou! Het is niet de bedoeling dat je de zwangerschap mogelijk niet overleefd omdat jouw lichaam het niet aankan.
Kan jullie alleen veel sterkte wensen. Jammer dat jr lichaam het toch niet aan kan. Er zijn nog andere manieren een kindje te krijgen, voor als dit allemaal verwerkt is, en jullie daar aan toe zouden zijn. Nogmaals, sterkte. Het is een moeilijke keus die jullie hebben gemaakt.
Het is zeker moeilijk, ze halen het er eind deze week pas uit Dat maakt het extra zwaar... Bedenk tijd, gesprekken, nog meer gesprekken en pas dan gebeurd alles. Vele tranen, en iedere dag leven met pijn in ons hart. Om dit te moeten doen
Heel veel sterkte de komende tijd. Het zal vast niet makkelijk zijn geweest om deze stap te zetten. Natuurlijk is het nooit leuk als je als moeilijk zwanger wordende vrouw zo'n verhaal hoort maar iedereen is anders. Jij kiest voor je eigen gezondheid hoe moeilijk en verdrietig ook. En dat je door de pil heen zwanger bent geraakt dat overkomt velen. Nogmaals sterkte te komende tijd.
Bedankt. Eergisteren de ingreep gehad... Toen de arts bij mijn bed kwam zei hij deze pillen moeten in je vagina, maar dan is er geen weg terug. Sta je echt achter deze keuze? En nog twijfelde ik zo erg, mijn hoofd zei ik moet doorzetten want mijn lijf trekt het echt niet een zwangerschap. Mijn gevoel was het tegenovergestelde, geef het een kans! Maar automatisch sprak ik tegen de arts en zei geen keus te hebben, ik moest deze zware stap doorstaan. 3 uur later ging ik onder narcose en na een uur was ik weer op de zaal. Ze hebben mij gelijk een implanon ingebracht omdat ik hierom gevraagd had. Ik heb een nacht op de ic moeten slapen alleen maar omdat ik aan de beademing zit, van slapen kwam niks terecht door al die piepjes om mij heen. Ik mocht gelukkig de volgende dag vroeg weg, heerlijk thuis bijkomen. Het voelt zo kaal, zo leeg... Het is vreselijjk zwaar... Mijn moeder was blij, ze zei zelfs dat ze ook erg medelijden zou hebben met dat kindje, want ik heb het niks te bieden. Leuk, zo'n steunende moeder... Na de ingreep geen vraag hoe dit mentaal voor mij is... Alleen of ik ook pijn in mijn buik heb. Ze was blij dat het achter de rug was. Ik en mijn vriend zullen dit zelf moeten verwerken en niet op steun verwachten, en ook dat doet vreselijk pijn.
HET is zwaar te weten iets in je buik te hebben groeien wat er niet in kan blijven! Ga lekker een ander irriteren