Wie herkent dit? Ik ben nu 30 weken zwanger. Of ik ben aan het werk of ik ben thuis. Als een vriendin haar bezoekje af zegt, vind ik het helemaal niet erg. Ik denk dan alleen maar; heerlijk lekker niks! Als de buurvrouw mij niet opmerkt, zal ik zelf ook niet roepen om een praatje. Ik heb echt een prima zwangerschap tot nu toe. Ik heb ook helemaal geen hekel aan anderen. Maar mijn behoefte om sociaal te doen is echt minimaal!
Ik ook! Erger me er rot aan dat ik elke dag hulp nodig heb bij mn zoontje omdat ik het liefst lekker aan het cocoonen ben. Ik zorg dus ook dat ik veel slaap als er hulp is haha! Ik heb ook nu al geen zin in kraambezoek enz
Ja ik herken het wel een beetje ja, ik kan ook heerlijk niks doen thuis. Beetje rond rommelen overal en mn eigen dingetjes doen. De andere dag zoek ik juist weer heel erg contact met vriendinnen etc!
Ik lees dat het vooral voorkomt als de bevallingsdatum nadert. Ik moet nog even en heb het nu al! Haha dat word nog wat... opzich voel ik me er wel goed bij. Maar ook een beetje mutserig
Dit had mijn topic kunnen zijn! Laat mij maar lekker in mn eentje aanrommelen, dan ben ik op mn best! Je bent dus zeker niet de enige!
Ik herken het ook. Na de bevalling is dat gevoel wel gebleven. Maar ik vind het ook helemaal niet erg
Ik heb dat ook! Heerlijk niks! Behalve mijn dochter of man niemand om mij heen Gister kwamen mijn schoonouders onaangekondigd langs... vind ik normaal geen probleem. Maar kon dat gister even echt niet hebben! Moet ook zeggen dat zelfs mijn man soms al te veel is. Ik lig veel boven in bed rust! Nu ligt manlief al in bed... en ik heerlijk alleen met de hond beneden! Jeeej
Heel erg herkenbaar ja. We zijn net verhuisd en continue mensen over de vloer gehad. Allemaal hulp, dus ik ben ze ontzettend dankbaar, Maar ik ben zo blij dat iedereen weer 'weg' is, dat ik kan doen wat ik zelf wil. Ik maak voor mezelf de afspraak, max. 2 afspraken per week. Spontaan mensen over de vloer vind ik op dit moment ook niet zo heel fijn, terwijl ik dat normaal gesproken onwijs gezellig vind. Raar iets, dat zwanger zijn
Ik had het bij de eerste erger. toen kroop ik echt in mijn coconnetje met het naderende zwangerschapsverlof. Nu heb ik nog zoveel plannen en dingen die ik wil doen. Volgende week heb ik bijvoorbeeld elke avond wat en ik kijk er enorm naar uit. Vorige keer beviel ik met 35 weken, misschien dat mijn lichaam daarom al zo vroeg in de 'cocon' stand ging? Wie zal het zeggen?? haha Ik denk dat het gewoon fijn is voor je om te weten, dat veel meiden/vrouwen dit hebben? Het is heel normaal en je mag je zo voelen als jij wilt. Nog 10 weekjes
is niet erg en hoort er wel een beetje bij ,, nestel drang is dat ook , je wilt je huisje / je nestje mooi maken ,bent met jezelf en de baby bezig en in jezelf gekeerd ik heb het namelijk ook ben nu 24 weken en een beetje en in tijd heb ik mijn vriendinnen maar 2 keer gezien en vind dat wel best . probeer het wel even een keertje zal je zien vind je het heel leuk en trek je daarna weer terug ,, hou het op 1 a 2 uurtjes en niet gelijk een halve of hele dag ik heb aan mijn vriendinnen het trouwens gewoon uit gelegd dat ik graag alleen ben op het moment en dat is zeker geen probleem begrijpen het meteen , daar heb je dus vriendinnen voor ik heb zondag ene verjaardag van mijn man en hebben ook aan de familie uit gelegd alleen koffie en cake en maar voor 2 a 3 uurtjes anders wordt het mij teveel , kan namelijk totaal niet tegen al die mensen om mij heen , en mijn man vind het ook wel best die past zich helemaal aan op mij. kan wel zijn dat mijn schoonmoeder letterlijk de deur uit geduwd moet worden bij haar word 3 uurtjes altijd 9 uurtjes :x
Jaaaa! Nesteldrang haha! Geef er maar goed aan toe! Onze 1e kindje had een hartafwijking (nu helemaal goed) en vanuit het ziekenhuis werd ook echt geadviseerd om de laatste weken voor de (geplande) bevalling niet veel meer af te spreken maar lekker te 'cocoonen' (zo noemden ze dat ). Gouden tip geweest! Ik ging ook veel zwemmen met mn dikke buik. Tussen de omaatjes die dan bewonderend naar je buik kijken, maar waar je geen hele gesprekken mee hoeft te voeren. Ik wilde echt niet op zwangerschapsgym ("pff moet je met al die andere zwangere vrouwen al je ervaringen delen" dacht ik dan, hahaha), maar wilde gewoon lekker alleen ik en de baby een beetje bewegen...
Heel fijn om te lezen dat het normaal is. De een heeft het alleen sneller en iets extremere dan een ander. Ik geef me er ook aan over... het komt allemaal straks wel weer.