Bah voel me zo onzeker, was vroeger al niet het meest zekere persoon ter wereld maar nu is mijn eigenwaarde echt naar een nulpunt gedaald.... Ik voel me lelijk, dik, zit vol met puisten en mijn haar is enorm dun...mijn broeken passen niet meer dus loop er ook erg charmant bij....haar is vaal van kleur.....:'( kan wel janken..... Ben zo blij dat ik na 2,5 jaar zwanger ben van een gezonde baby....en geloof me daar dank ik elke dag op mijn blote knieen voor maar ik had alleen gedacht op een roze of blauwe wolk te zitten als ik dan toch eindelijk zwanger zou zijn, voel me voornamelijk onzeker met enorme nestdrang wat erin resulteert dat je hier van de grond kan eten. Zo poeeff dit lucht op....even ongegeneerd zeiken....herkend iemand dit?
De periode van zwanger worden en dan vooral zwanger zijn is een mooie periode, maar ook een enge periode. Je hormonen gaan ook aan de ren met je, het is allemaal niet niks. Meid ga van de week lekker even naar de kapper, leuk modelletje erin, fris kleurtje erdoor. Daarbij een uitgebreide douche/bad beurt thuis. Lekker srcubben, cremetje erop. mooi opmaken wie weet voel je je dan alweer een stuk beter. En daarbij, vergeet niet dat er momenteel een levend mensje in je groeit, dat is ook allemaal best heftig voor je lichaam. Maar je presteert het maar mooi. Wees trots op je jezelf. Verwen jezelf en bedenk dat er nog veeeeeeeel minder mooie mensen op de wereld bestaan en dat die paar pukkels maar tijdelijk zijn Dikke digiknuf
Heeeeeel herkenbaar!! Ik ben ook zeer dankbaar zwanger te mogn zijn van een gezonde meid. Maar wat er allemaal bij komt.... wordt ik soms ook niet vrolijk van hoor.... En onzeker! Maar ik moet wel toegeven dat het met de weken beter gaat. In de eerste weken ervaarde ik het allemaal erger dan nu. Probeer er toch van te genieten en hopenlijk voel je je snel weer beter!!
Ik had dit precies rond de 13-14 weken! Pas sinds een 1,5 week denk ik begin ik me wat beter te voelen over mijn uiterlijk... Ik ben ook lang een beetje depri geweest. Heb nog nooit van mijn leven puisten gehad; zit nu helemaal onder!! Vet haar van hier tot tokyo gehad... positiebroeken die als een vuilniszak zaten... Wat bij mij hielp was een keertje gaan shoppen. Koop eens mooie positiekleding, want die is er ook!!!! Laatst nog een hele mooie broek gekocht bij de C&A! Omdat het echt een mooie, nette broek is voel ik me meteen alweer mooier. Neem weer eens de tijd om je eens goed op te maken, want dat deed ik ook niet meer toen ik me zo 'lelijk' voelde. Koop eens een setje nieuwe oorbellen die je écht mooi vind! En ga zo maar door. Verwen jezelf eens goed, dan zul je je toch weer beter voelen. Ik snap je echt heel goed hoor. Wij hebben ook veel moeite moeten doen om zwanger mogen te worden. Het heeft bij ons bijna 4 jaar geduurt. En ik schaam me soms verschrikkelijk dat ik soms zo verdrietig ben of echt niet blij lijk. Ik ben echt wel blij met mijn beebje!!! Echt heel erg blij... Maar hier gaat het ook allemaal niet van harte hoor! Die roze wolk is hier ook ver te zoeken.
Net als de dames hiervoor zeggen.. Ga lekker naar de kapper, maak je mooi op. En neem even de tijd voor jezelf. Laat de nestdrang op jezelf los... Even wat moeite doen om je gewoon mooi te maken. Dan voel je je ook beter.. Die hormonen zijn lastig. Maar ze zijn ergens goed voor. En je kunt ze altijd nog de baas met een flinke dosis haarlak, foundation en een leuk verfje... Dan voel je je zelf weer als nieuw!. Good luck meid.. Het trekt echt weer weg dat rotgevoel..
En vergeet niet dat je straks een mooie ronde buik krijgt en nu nog alleen die groeiende buik van je ziet, waaraan je nog niet kan zien dat je zwanger bent. Dan voel je je waarschijnlijk al veel mooier dan nu... En je lichaam zal ook meer aan de hormonen wennen, dus zullen de puistjes ook wel minder worden (ik heb ze ook hoor!!)
Volgens mij heel herkenbaar rond die periode ! Ik had toen ook zoiets van, vet haar (echt niet normaal), voelde me pafferig, niet zwanger, toch nog wel de onzekerheid, blijft spannend, vooral het begin. (hoewel ik het nu ook nog steeds heel spannend vind hoor) Maar je eigenwaarde, tenminste heb ik, word wel beter ! Niet dat ik me beter of aantrekkelijker, maar voel me echt bijzonder ! Vind het zo enorm bijzonder dat er een klein mensje in mij groeit, vind het zo uniek... waardoor ik me niet zo heel druk om m'n uiterlijk maak. Niet dat ik me verslons hoor Maar, uit mijn eigen ervaring, denk ik dat je je over een paar weekjes véél beter zult gaan voelen !
Wat bij mij werkt is simpelweg van m'n lijf houden... De pukkeltjes, de putjes, de haartjes op m'n buik, m'n rare haar... M'n lijf doet blijkbaar zo d'r best om voor die kleine hummel te zorgen, dat 't in mijn ogen wat raar gaat doen en wel wat hulp kan gebruiken... Alle energie gaat naar je babietje toe en juist daarom mag je je lijf best met wat extra lief-zijn verwennen; idd met scrubjes of lekker lang douchen. Een extra tukje of 'n verfje in je haar, wat jóu helpt weer extra energie te krijgen... En 't hoort er gewoon bij... Of je nou moeilijk of makkelijk zwanger raakt, je mag er ook gewoon even moeite mee hebben dat je lijf ineens een soort vreemd iets is, toch? Dat staat náást de dankbaarheid voor je kleintje en maakt die dankbaarheid echt geen spatje minder!
Dankjullie wel voor jullie lieve berichten...maar helaas nog niet echt verandering begin in een soort van schoonmaakrobot te veranderen die de hele dag in een spijkerbroek en wijd shirt van mijn man loop.......HELP!!!!!!!!!!!! En maar poetsen de hele dag door (wat ook niet cht iets voor mij is) Hoop binnekort eens lekker te gaan shoppen en wat mooie kleren te kopen voor mezelf...mischien dat ik me dan al een stuk beter voel....wel fijn om te weten dat ik niet de enige ben die zich zo voelt!