Hallo, waar ik zo nieuwsgierig naar ben is of er zwangere meiden zijn die een anti depressiva slikken? Zo ja, is dat niet schadelijk voor de baby? Gr.
sommige anti depressiva zijn heel schadelijk voor de baby. Andere minder. Je dokter weet welke meds het veiligste zijn. Ik heb geen anti depressiva maar wel anti paniekpillen en soms een slaappil. Toen ik wist dat ik zwanger was heb ik gelijk afspraak gemaakt met de dokter. En die vertelde me welke meds ik nog wel kon blijven nemen. Dat was dus alleen mijn anti paniek tabletten. Die neem ik in als het echt nodig is. Maar tot nu toe nog maar 1 keer nodig gehad tijden de zwangerschap
Bedankt voor je antwoord. Er zijn vast geen andere meiden met antwoorden op deze vraag. Was zo nieuwsgierig
Ik slik zelf geen medicijnen, maar sommige medicijnen kunnen idd heel schadelijk zijn voor je ongeboren kindje. Als je zelf anti depressiva slikt zou ik toch even contact opnemen met je ha of met je apotheek. Zij kunnen je precies vertellen of deze medicijnen schadelijk zijn en/of evt een alternatief bieden. groetjes Chantal
haai ...mijn vriendin heeft in de zwangerschap medicatie geslikt voor depressie ...ze had voor de zwangerschap wel andere die ze niet mocht nemen ...haar HA is gaan zoeken welke ze wel mocht (weet alleen de naam niet) ..haar dochter is 3 jaar geleden gezond ter wereld gekomen
Bij de meeste antidepressiva wordt het ten zeerste afgeraden zwanger te worden. Er is 1 merk wat je evt in geval van nood mag gebruiken, maar ik weet de naam niet
Ik slikte Seroxat (Paroxetine) toen ik zwanger werd. Dit middel mag je in principe wel blijven gebruiken tijdens de zwangerschap. Het wordt echter afgeraden omdat je baby na de geboorte last zal krijgen van ontwenningsverschijnselen. Vanaf dat ik wist dat ik zwanger ben heb ik dus ook versneld afgebouwd en ben er sinds de 10e week ongeveer volledig vanaf.
Dat werd mij inderdaad ook verteld ja. Als ik tijdens de zwangerschap medicatie nodig zou hebben, was er inderdaad maar 1 middel wat ik wel zou mogen gebruiken. (Ben de naam kwijt) Gelukkig heb ik me nog nooit zo goed gevoeld als nu tijdens de zwangerschap. Maar daarom zijn ze wel erg alert op een postpartum depressie.
ik slikte ook seroxat, mocht wel van de dokter maar liever niet.. dus ben tegelijk met pil en seroxat gestopt!
Ik ken wel iemand die anti depresiva deed slikken tijdens haar zwangerschap. Dat kindje moest een week in het ziekenhuis bljven ivm afkicken was echt zielig om dat te zien.
Ik heb ook altijd gedacht dat het slecht is voor de baby, vandaar dat ik het wilde weten. Mijn vriendin heeft binnenkort een afspraak bij een psychiater en zij weten vast wel wat wel en niet mag, maar ik ben zo nieuwsgierig om alvast te weten hoe en wat. Ik begreep van haar dat ze dus een anti depressiva zou krijgen en ik was er sterk van overtuigt dat dit nooit gedaan werd als je zwanger bent. Bedankt weer voor de antwoorden.
Ik heb tijdens de zwangerschap van onze 2e anti-depressiva gebruikt: Zoloft. Eerst gebruikte ik Anafranyl en Remeron, maar die mogen absoluut niet tijdens de zwangerschap. Van Zoloft zijn geen nadelige gevolgen bekend.
In het 'grote medische boek' van de dokter staat dat er geen neveneffecten bekend zijn van antidepressiva tijdens de zwangerschap (ook seroxat niet) maar artsen zijn er nogal huiverig voor en daarom wordt het ook altijd afgeraden tijdens een zwangerschap. Maar goed, er zijn ook vrouwen die standaard een tekort aan het 'gelukshormoon' hebben en levenslang een kleine dosis antidepressiva moeten slikken. Deze vrouwen mogen dat dus ook gewoon blijven doen tijdens de zwangerschap.
Ik slikte ook al jaren antidepressiva. Maar ik ben gestopt toen we zwanger wilden worden. Ik loop nog wel bij een psych en dat zal ik ook nog wel even blijven doen. Aangezien ik waarschijnlijk geen borstvoeding kan geven ivm een eerdere borstverkleining ga ik meteen weer beginnen met AD na de bevalling. Ik vind/vond het wel moeilijk, zo zonder meds. Maar ik hou in mijn achterhoofd dat het voor een goed doel is. En tot nu toe gaat het goed, maar ik merk wel dat ik ze eigenlijk nodig heb. Ook gebruikte in antipsychotica en daar ben ik nu ook (tijdelijk) mee gestopt. Ik denk dat ik nu, tijdens de zwangerschap, andere 'gelukshormoontjes' aanmaak dan wat er in de pillen zit. Je mag me gerust meer vragen! Groetjes, Tantan
@ Tantan, waaraan merk je dat je eigenlijk medicijnen nodig hebt? Nu ik heb gelezen dat een bepaald medicijn wel mag, zou het zonde zijn om met 'klachten' je zwangerschap door te komen? Of valt het reuze mee? Succes
@chiesa, ik heb borderline. Ik gebruikte antipsychotica omdat ik dingen hoorde en zag die er niet waren (bv stemmen). Niet dat ik daar hele rare dingen van deed ofzo, maar het was wel lastig. Ook gebruikte ik atnipsychotica omdat ik extreem veel last had van achterdocht en wantrouwen. Met die meds was dat minder, maar nu is dat weer in volle hevigheid terug. Ik moet mezelf dwingen om bv naar buiten te gaan, me onder de mensen te begeven. Ik werk niet, ben volledig afgekeurd. Ik merk bv ook dat ik mijn antidepressiva nodig heb om mijn stemmingswisselingen in toom te houden en de depri gevoelens af te vlakken. Want 1 van de kenmerken van borderline is stemmingswisselingen. Nu heeft iedereen die wel eens, maar bij mij kan het binnen 5 minuten omslaan van vrolijk naar depri en weer terug. Op dit moment is het moeilijk te zeggen of mijn humeur van borderline afkomt of van de hormonen. Ik hou het op een combi. Ik probeer het zo lang mogelijk zonder medicijnen vol te houden. Ik wil niet dat mijn kindje verslaafd ter wereld zou kunnen komen. Ik vind mijn kindje op dit moment veel belangrijker als mezelf. Ik weet wel als ik goed in mijn vel zit dat dat ook beter is voor ukkie, maar toch wil ik het zo lang mogelijk zonder proberen. Ik ben in juli helemaal gestopt met de meds en nu heb ik het geluk gehad dat ik vrij snel zwanger geworden ben. Tot nu toe voel ik me goed, er zijn af en toe dagen/uren bij waar ik denk, pffff, maar ik probeer vol te houden. Ik had van te voren heel veel info op internet gezocht over meds tijdens de zwangerschap. Zodoende wist ik dat er een grote kans was dat ukkie verslaafd zou kunnen worden. Ik gebruikte nortryptiline en risperdal. Groetjes, Tantan
Ik nam efexor exel ben die onmiddelijk moeten stoppen toen ik wist dat ik zwanger was en neem nu niets meer,alleen mijn medicatie voor mijn epelipsie. Hoor is aan je ha hij weet het het beste. Groetjes evi
Tantan, ik hoop dat het allemaal rustig blijft in je zwangerschap. Het lijkt me wel moeilijk als ik het zo lees.
Ik slik al jaren verschillende medicijnen die ook paniekaanvallen verminderen. Nu slik ik Prozac, al jaren. Voordat we zwanger wilde raken ben ik gestopt want we wilden een 'schoon-lichaam'. Dit liep fout. Ik moest snel weer beginnen. Ik heb dus een medische indicatie en ga niet naar een verloskundige maar naar het ziekenhuis naar een gyneacoloog. Ik móet ook in het ziekenhuis bevallen. (Dat wilde ik toch al). Ik ga om de 3 weken op controle in het zh en sta ook onder toezicht door de 'schrink'. Er zijn symposiums geweest en genoeg testen dat Prozac geen schadelijke effecten heeft op het ongeboren kindje. Hier heb ik het uitgebreid over gehad uiteraard en over gelezen. Er zijn duizende vrouwen bevallen met een gezond kindje die deze medicatie gebruikte. Ze houden het kindje wél extra in de gaten na de geboorte en het blijft een aantal dagen ter opservatie. Het zou misschien wat trager reageren of ademen. Echt afkicken is er dus niet bij. Het ligt er ook aan hoe de bevalling ed gaan, misschien ben ik de dag erop samen thuis. Wat niet mag is borstvoeding geven. Dan krijgt het kindje medicatie via de melk. De bedoeling was ook dat ik 1 maand voor de uitgerekende datum zou stoppen met Prozac. (dit hoef je niet af te bouwen netzoals andere middelen, hier kun je direct mee stoppen). Dan is de beeb al medicatie vrij als ik beval. Maar wegens omstandigheden is met 2 artsen besloten dat het in mij én dus ook voor de baby, beter is door de slikken. Tuurlijk heb ik me ook schuldig gevoeld, maar het is niet anders. Vandaar ook dat ik bijvoorbeeld geen druppel alcohol heb aangeraakt, geen sigaret meer heb aangeraakt, en super gezond eet. Voor mijn gevoel is dat dan het minste wat ik dan goed kan doen, soort compensatie ofzo. Ik voel me prima, ben totaal niet misselijk geweest. Tot nu toe 7 kilo aangekomen, geen hoge bloeddruk en de baby groeit érg goed. Ook de nekplooimeting gaf geen extra risico's aan en de baby is gezond zover we nu kunnen opmaken. En logisch is het beter als je niets slikt! Maar het is nu eenmaal zo. Sommige zeggen dat een slechte eet- en levensgewoontjes slechter zijn. Ik voel me totaal niet schuldig en weet dat er duizende gezonde baby's geboren zijn! Ik hoor dat ook bij straks. Ik denk trouwens dat er meer dames zijn die dit ongeveer ook hebben. En die er niet over durven te praten. Het is pas karakter als je er wél over praat, toch? Schamen doe ik me ook helemaal niet, ik kom er eerlijk voor uit...... ik kan er immers niets aan doen. Mocht iemand nog vragen hebben.... barst maar los!