och meid, knuffel, het is niet leuk dat hij niet blij is terwijl jij dat eigenlijk wel bent. Misschien als je het even laat rusten en er niet over praat. Het is voor mannen ook moeilijk, krijgen ze ineens een kind. En het zit ook nog eens niet in hun buik! Dus stralen en genieten van de prille weekjes met je ukje in je buik. En dan straks voorzichtig zeggen dat jullie baby misschien wel dezelfde mooie haartjes krijgt als de papa. En met liefde en eten, aandacht en geduld kom je al een heel eind hoor.
Meid, wat een vervelende situatie. Maar draai het eens om; als jij het weg zou halen omdat hij het niet wil, maar jij eigenlijk wel, zul je dat dan hem niet de rest van je leven kwalijk nemen? Ik hoop echt voor je dat je vriend bijdraait, maar ook zonder je vriend zullen jij en je kind het prima redden. Ik wens je heel veel sterkte!
Hoi Patty, Het is een moeilijke beslissing, maar je moet hem nemen voor jezelf en niet voor je vriend! Als jij zegt dat je dit kindje wilt houden, moet je dit gewoon doen.. Je kindje heeft er ook niet om gevraagd om te komen... het is nou eenmaal gebeurd en ik denk dat als je vriend je buik eenmaal zal gaan zien groeien en de baby zal kunnen voelen (al duurt dit nog wel een tijdje) dat hij toch ook wat meer gaat voelen voor jullie kindje.. Ik was al heel snel klaar voor een tweede kindje, mijn man niet. We besloten op een gegeven moment om rustig aan te gaan proberen. Ik was gestopt met de pil en hij zou als hij wilde een condoom gebruiken en zoniet dan niet... Toen hebben we het 3x zonder gedaan en was ik dus zwanger.... Ontzettend snel natuurlijk en hij heeft er ook nog wat moeite mee gehad hoor! Hij was natuurlijk wel blij... maar het is gewoon een hele verantwoordelijkheid erbij en ik denk dat veel mannen dat afschrikt.... Inmiddels ben ik bijna 20 weken en is mijn man ook helemaal bijgedraaid Nou ja.... ik hoop dat je een goede beslssing kunt maken voor jezelf! waar je geen spijt van krijgt... succes meid!
Mijn ex wou dat ik ook een abortus liet doen. Ik kon dit echter niet. Ik zou nooit een abortus kunnen plegen, ik zie het als moord maar goed dat is mijn mening. Ik ben dankbaar dat ik mijn eigen hart heb gevolgd. Ja ik ben nu een alleenstaande moeder maar heb wel een prachtige zoon van inmiddels 5. Ik zou dat voor geen goud willen missen! Hoe zou mijn leven er uit zien als ik WEL een abortus had gedaan? Ik denk daar geen eens bij mij over na. Niet alle mannen zijn het zelfde maar ik zie mijn ex nooit meer, kortom omdat hij geen vader wilt of kan zijn. Er zijn momenten dat ik wou dat ik dit kon delen met iemand die net zoveel houd van mijn kind als ik maar goh, als ik naar de omstandigheden kijk dan is het beter zo en zou ik het nooit willen veranderen. Sterkte met je beslissing. Ik vind het een moeilijke situatie waarin je je nu bevind. Het enige wat ik je kan aanraden is VOLG JE HART! Niemand kan jou keuze maken. Je ouders draaien wel bij. Mijn ouders waren ook niet blij maar nu zijn ze dol op mijn zoon. Het komt allemaal goed. Sterkte meid.
Lieve Patty, Wat een moeilijke situatie en ik kan je niet vertellen wat je moet doen. Praat er ook eens over met je ouders en misschien met zijn ouders, dat kan enorm helpen. Wel wil ik je vertellen dat er ook mensen zijn die ooit een abortus hebben laten doen en daar geen spijt van hebben gehad. Het belangrijkste is al gezegd: jij moet je gevoel en je verstand volgen. Vraag een aantal mensen die jou goed kennen om je te helpen je gevoel en verstand op een rijtje te zetten. Samen zijn jullie verantwoordelijk. Ook als hij niet mee wil doen in de opvoeding dan nog is het wel zijn kindje.. ook dat moet je je bedenken. Ik wens je heel veel sterkte Elle
Overigens wil je dat misschien nu niet horen, maar de kans is sowieso niet heel groot dat jij en je vriend voor de rest van je leven bij elkaar blijven. Zou je het niet heel stom vinden als je je kindje weg laat halen voor hem en het vervolgens een paar weken of maanden later uit zou gaan?
Jouw hart klopt nu ook voor jullie kindje! En zou je het jezelf ooit kunnen vergeven als jullie wel bij elkaar bleven en je hebt je kindje weg laten halen voor hem? Ik denk namelijk dat dat voor altijd tussen jullie in zal blijven staan. Het is heel lief van je dat je aan hem denkt maar ik vind dat je zeker in deze situatie eerst aan jezelf moet denken. En je zei zelf dat jij het kindje wel wilt houden! Ik geloof zeer zeker wel dat je vriend bij zal draaien.
Ik geloof niet dat ik meer zou willen dat hij de vader wordt van het kindje, dan maar zonder hem. Hij is wel lekker makkelijk zeg. Probeer wat meer aan jezelf te denken, en aan wat jij wil!
Hi. Nee, je argument wordt er niet anders van maar ik mis hierin een beetje het standpunt van de papa. Natuurlijk het is het lijf van de vrouw maar hij doet hierin ook mee (en wel voor 50%!). Als je uit elkaar gaat, dan gaat het kind meestal mee met mams... dat heeft natuurlijk wel ook gevolgen voor een papa. Dit blijft een heel moeilijk onderwerp en een heel lastige beslissing. Spijt hebben van een abortus is een ding maar spijt hebben van het krijgen van een kind... dat lijkt me helemaal vreselijk...
hoi patty ik ben ook 20 en niet gelpand zwanger geworden. ook de vader wou dat ik het weg liet halen maar heb vanaf het begin af aan gezegt dat ik dat niet doe. daarna wou hij mij laten kiezen tussen hem en me kindje nou die keuze is dan snel gemaakt maar uiteindelijk heeft hij de relatie verbroken. ik hielt ook heel veel van me vriend en hou nog steeds wel van hem ( op een andere manier) maar hij is het gewoon niet waard om mijn kindje voor weg te laten halen. ook alleen kan je je kind een goed leven bieden! en wat hij zegt dat het nu nog niets is dat is niet waar! het is nu zeker wel wat alleen je ziet het nog niet met de echo. en wat hij zegt dat het nog een miskraam kan worden ja dat zou kunnen maar dan is het toch fijner lijkt mij dat het uit zichzelf komt en niet door et weg te laten halen. je moet echt doen wat je zelf graag wilt en hij heeft wel de lusten gehad maar wil nu niet meer de lasten! jij bent de enige die het besluit kan nemen of je het wil houden of weg wil laten halen maar luister goed naar je gevoel doe het niet omdat HIJ het graag wilt maar omdat je zelf ook vind dat dat het beste is en zoals je al aangeeft wil je het heel graag houden dus doe dat dan ook. of je vriend bijdraait weet je niet. mijn ex dee op een gegeve moment alsof hij het toch wel leuk begon te vinden maar 1 week later maakt hij het uit en wil ook niets meer met mij of zijn kindje op dit moment te maken hebben. als jou vriend je tot zo iets zou dwingen is hij je niet waard hij hoort net zo goed zijn verandwoordelijkheid te dragen .. ook ik zit nog op school maar als het kindje straks geboren is heb je recht op meer studiefinanciering omdat je alleen staande moeder bent! dat is zo'n 400 euro meer! en als je samen met je vriend blijft dan werkt hij fulltime.. dan neem ik aan dat hij ook wel goed verdient sowieso het minimum loon en daarvan zou je het groten deels moeten kunnen redden en jou studiefinanciering erbij! als je vragen hebt of gewoon wil praten mag je me altijd een prive bericht sturen! Liefs Marije
Ik was 20 toen ik ongeplant zwanger raakte. Nu ben ik 21 en pas 9 weken en 3 dagen zwanger. Mijn vriend waar ik mee samen woonde is ook bij me weggegaan, en de kans dat hij contact wil met zijn kind is heel klein. Maar in dit geval is het belangrijk om aan jezelf te denken. Ik studeer ook nog. Ik moet nog anderhalf jaar als mijn kind geboren is. Het word zwaar, maar het is te redden. Je moet doen wat je zelf wilt. Ik herkende veel in je verhaal. Toen ik 15 was heb ik ook abortus laten doen. Maar daarom weet ik wel dat ik dat nooit meer doe. Alleen jou vriend was er in eerste instantie wel mee eens om het te houden. Mijn "ex" vriend wilde het vanaf het begin af aan niet. Het klinkt misschien heel gek. Maar ik verwijt hem niks, en hij verwijt mij niks. Ik kan niemand verplichten vader te worden. En het kind word er ook niet gelukkiger van als iemand vadertje "speeld" Er moet wel gevoel bij komen natuurlijk. En wie weet draaien de mannen wel bij... Mijn "Ex" vriend niet, kan ik met bijna 100% zekerheid zeggen. Maar als jou vriend het met 7 weken wel wou houden en met 4,5 week niet. Dan heb ik goede hoop voor jou. Niet dat ik je valse hoop wil geven, maar hij stond er dus niet geheel negatief in. Net als het bericht hierboven lijken onze situaties op elkaar. Als je wil praten, mag je ook een PB sturen. Groetjes. Sterkte