Hier een natuurlijke en gezonde taakverdeling. Doen allebei even veel in het huishouden en met de kinderen. Nu ik zwanger ben vraag ik soms wel eens of hij iets van me man overnemen...
Mijn man hielp altijd al mee met de verzorging van dochter en het huishouden. Zeker in coronatijd nu hij meer thuis is. Even een wasje mee naar boven nemen als hij toch gaat. Wasje ophangen tijdens een gesprek met een collega. En in mijn eerste trimester nam hij bijna alle dagelijkse klusjes over. Kind, koken, afwas, wasjes. En ik deed de poetsklussen. De wc, badkamer poetsen, opruimen, maar af en toe als ik even een opleving had want ik was net een zombie. Nu gaat het beter en krijg ik steeds meer energie terug, dus ik kook weer eens, doe de vaatwasser, stop dochter weer uitgebreid in bad. Maar 's avonds na het eten plof ik op de bank en ben ik op. Dit is niet iets wat ik altijd kan doen hoor. Dan spreekt hij me wel aan dat ik niet lui moet doen. Maar begin/einde van zwangerschap en postpartum is hij echt een engel. Hij doet alles wat nodig is om het gezin gedurende de dag te laten draaien. En dan is het huis maar even niet zo schoon of opgeruimd, dat komt dan wel weer.
Normaal, doen wij de taken ferdelen. Werken beide onregelmatig. Inmiddels kan ik niks meer. Mijn man is echt mijn held! Doet eigenlijk alles in huis, doet alle boodschappen. En helpt mij met douchen. En entertaint onze dochter. Weet niet waar ik was geweest zonder zon man