Hmmmm....heb zelf 3 katten, maar herken eerlijk gezegd niets in je verhaal .... M'n 2 katers zijn nog steeds zo lief als anders, komen regelmatig langs voor een knuffel en gaan dan weer even hun eigen weg. M'n poes is een ander verhaal, zij is op het moment ook zwanger en wijkt geen moment van m'n zij, zoooo ontzettend lief! Tsja....2 zielen, één gedachte .... Succes met je kat, 't is zo jammer dat je 't ze niet uit kunt leggen hè?!
Ik herken dat helemaal. Mijn kat is nog elke keer krols ook (gaat dinsdag gelukkig onder het mes) En soms wordt ik helemaal gek van dr. Sinds ik een weekje weg was is ze veel liever, weer rustig op schoot liggen enzo. Maar ze heeft de eerste paar weken ook overal gepist (vooral in de kinderwagen, gelukkig makkelijk te wassen). Het gaat nu gelukkig een stuk beter, maar ik heb er ook overnagedacht om dr naar mn ouders te doen, want als ze nu zo doet hoe zal ze dan doen met de baby? Ik woon ook op een flat, dus dan wordt het huis wel een beetje klein
Wij hebben ook een kat en in het begin moest hij ook niets van mij hebben beet in mijn arm en kraste mij de hele tijd. Ik heb nooit overwogen om hem weg te doen omdat hij dan denkt dat alles zijn schuld is en ik daar de problemen alleen maar erger mee maak. Je moet niet vergeten dat ook voor de kat het nodige gaat veranderen en je moet hem wel de tijd gunnen om daaraan te wennen. Onze kat is helemaal bijgedraaid na een paar weekjes. Gun elkaar gewoon wat tijd en geef hem gewoon aandacht wat je normaal ook doet dan komt alles goed.
Ik denk niet dat mijn kat zich verstoten voelt. Volgens mij heeft hij het prima naar zijn zin op zijn logeeradresje. Hij is gisteren naar mijn moeder gegaan (wie kan het beter dan je moeder?) en heeft het super naar zijn zin. Mocht weer in de kelder en rommelhok snuffelen en was er niet meer uit de krijgen. Hij heeft ook al vaker gelogeerd. Over een maandje ben ik wat verder, is de ergste moeheid en misselijkheid over en komt hij weer lekker terug met goede moed.
Ik heb er ook 2 en ik dacht ook dat ze veel drukker waren en zo. Maar ik denk achteraf dat ik gewoon veel gevoeliger was dan anders. Ik kon echt vreselijk schrikken als ze gingen rausen of ineens ergens vandaan sprinten... Of voor de zoveelste keer iets van tafel mikten. Ik was gewoon zowiezo veel schrikachtiger de eerste 3 maanden van mijn zwangerschap. Ook in het verkeer bijvoorbeeld. Nu vind ik ze juist veel aanhaliger dan eerst. Wat op zich wel helpt is veel aandacht geven als je even niet gek van ze wordt... beetje spelen en aaien als je je wat beter voelt. Want dat jij het met de kat gehad hebt, dat merkt ie heus wel en daar wordt ie echt niet minder jaloers en irritant door! Succes! PS: om de dag kattenbak is wel erg lief van je trouwens. Wij doen de bakken (2) een keer per week!
Bah, de geur van de kattenbak kan ik nu ook absoluut niet meer verdragen. ook al schept mijn vriend elke dag de drollen er uit. Wat betreft mijn kat zelf, eigenlijk is er niets veranderd. Ik ben nog steeds gek op mijn kater en mijn kater is nog steeds gek op mij.
Die van mij doet hetzelfde eigenlijk. Hij heeft een gedragsprobleem namelijk pissen naast de bak. Dat is gewoon echt zo onmogelijk om daar iets aan te doen. Doet ie nu nog steeds dus. En hij hing altijd wel meer aan mijn vriend hihi 't is een mannenkat. Hoewel, mij komt ie 's ochtends ook weleens wakker maken.