Hoi! Ik ben nu ruim 27 weken zwanger van mijn tweede kindje en ik vind het werken loeizwaar. Ik ben doodop en heb pijn in mijn buik na een paar uur en harde buiken + menstruatiepijn. Het liefst zou ik veel meer thuiszitten, maar als ik doorzet hou ik heg wel vol (thuis alleen niks waard). Waar trek je die grens dat het niet meer gaat? En hoe geef je dat aan? Ik vind het lastig..
Klinkt toch dat je je ziek moet melden of zeker minder moet gaan werken. Snap dat dat best moeilijk is, maar je moet nog een tijdje en je zwangerschap wordt alleen maar zwaarder. Bovendien schrijf je dat je al een kindje hebt en het is ook fijn dat je nog wat energie voor jouw oudste overhoudt (ipv dat je compleet afgedraaid thuis komt). Ik zou met je vk overleggen wat zij zou adviseren of je nog kan werken (en zo ja, hoeveel). Is er wel begrip op je werk als je eerder naar huis zou gaan?
Ik heb vandaag m'n grens getrokken. Ik werk 30 uur per week en sta de hele dag. Werkte in een shop in shop in de V&D. Nou die ging dus dicht. Gelukkig heb ik een vast contract en ben ik zwanger dus konden ze me niet ontslaan. Dus 3 weken vrij genomen tot dat ik ergens anders geplaatst kon worden. Vorige week op de nieuwe locatie begonnen. Inclusief 1.5 uur reizen per dag. En ik was kapot na 3 dagen! Ik ging om 20.00 uur naar bed en sliep 12 uur. De laatste dag was ik helemaal gaar en heb ik de hele avond zitten janken haha. Ik vond 't stom om na een week al "optegeven". Vandaag gesprekje gehad en ik mag 20 uur werken! Jeej! Dus geef 't aan wanneer 't nodig is. Je gaat er echt aan onder door en je hebt je energie echt hard nodig. Je kan gewoon aangeven dat 't too much word allemaal! Daar moeten ze wel begrip voor hebben toch? Succes!
IK vind het ook heel lastig om die grens te trekken. Ik werk "maar" 24 uur per week, maar keek in mn rooster van mei en daar zie ik staan dat ik tot 2x toe in 1 week 6 dagen sta ingeroosterd, waarvan ook nog veel diensten van 7 uren. Ik kan wel huilen als ik het rooster zie. Ik voel me moe, en op. Als ik een dag heb gewerkt heb ik last van mn buik en ben ik kapot. Moet na 3 dagen al een paar dagen bij komen. Maar we zullen zelf wel goed voor onszelf op moeten komen en het moeten aangeven......een ander doet t niet voor je. Ik heb zoiezo elke maand contact met de bedrijfsarts omdat ik vervangend werk doe al vanaf ik weet dat ik zwanger ben, dus ik denk dat ik het volgende contactmoment maar ff moet aangeven dat ik niet weet hoe ik het hebben moet
Het is ook lastig. Ik heb zelf ondanks erge bekkenklachten ook tot de 36ste week doorgewerkt (ook nog eens 9 uur per dag), waardoor ik regelmatig 's avonds huilend van de pijn in de auto zat (of zelfs niet de auto in kon komen). Dit kwam mede omdat mijn vervanging tijdens mijn verlof pas laat geregeld was en ik me te verantwoordelijk voelde. Achteraf heb ik een behoorlijke roofbouw op mijn lichaam gepleegd dat toen ik eindelijk verlof had een paar dagen ervan moest bijkomen. Achteraf gezien verklaar ik mezelf hartstikke gek dat ik zo'n roofbouw op mijn lichaam heb gepleegd. Dus adviseer ook iedereen echt goed op jezelf te passen. Inderdaad een ander doet het niet.
Veel harde buiken en buikpijn zoals jij omschrijft.. Dat was voor mij de reden om de grens te trekken! Was heel blij toen in thuis was. Denk om je kindje en jezelf
Emm; lijkt mij dat je al over je grens heenzit; doodop, werk is loeizwaar, harde buiken en menstruatiepijn. Gewoon aangeven bij je werkgever dat je klachten hebt en dit niet verder kan. Misschien kun je voor de helft gaan werken en kijken of dat bevalt. Denk aan jezelf en je kindje! Ik ben met 18wk terug gegaan naar 50% vanwege moeheid, kortademigheid (laag HB) en regelmatig hoofdpijn. Kwam thuis ook nergens meer aan toe en in het weekend bijtanken. Ik heb het gewoon medegedeeld dat ik 100% niet meer trok en minder ging werken. Vorige week medegedeeld dat ik vanaf deze week terug ga naar 25% (bijna 27wk) vanwege lage HB klachten, conditie die achteruit gaat en verminderde concentratie, maar sinds vandaag even helemaal uitgeschakeld vanwege last van bekken (?) en verminderde kracht in rechterbeen. Ik heb alles geregeld rondom overname werk vanaf mijn verlof, maar dikke kans dat ik er nu al uit lig. Jammer dan, zwangerschap gaat voor het werk (zoals de arbo arts zei). En ze zoeken het maar uit op het werk.
Goed zo! Ik wou vandaag een soortgelijk topic openen. Mijn collega is liever lui dan moe. Doet al 3 weken geen ene reet als ik werk (ik werk als uitzendkracht 1.5 dag per week). Laat mij in mijn eentje het zware werk opknappen en ik mag naar huis als dat zware werk klaar is. Hij weet van de bekkenklachten, maar steekt geen poot uit. Dinsdag begonnen met lichte bekkenklachten. Vanmorgen had ik nog hele lichte bekkenklachten en nu lig ik op de bank, aangezien ik niet meer kan lopen. Vind dit niet heel grappig meer. Ben niet te beroerd om te werken en wil ook niet aanstellen. Ben nu zeer ver over mijn grens gegaan en daar moet ik nu voor boeten. Heb 2 kinderen rondlopen...
Dus aangeven he. sowieso is het niet de bedoeling dat 1 collega al het zware werk doet , zwanger of niet zwager.